Trine is een serie die bekend staat om haar puzzels, sprookjesachtige omgevingen en heldenverhalen. De eerste twee delen waren een daverend succes: in 2014 kondigde FrozenByte aan dat er zeven miljoen exemplaren verkocht waren, verspreid over de gehele serie. In 2015 kwamen ze met Trine 3: The Artifact of Power, waar de serie een uitstapje maakte in 3D-gameplay. Dit bleek geen succes: vanwege de korte speelduur, simpele puzzels en een einde dat incompleet aanvoelde, wist het spel aanzienlijk minder te scoren bij critici en fans. Na een lange pauze van vier jaar is het dan eindelijk tijd voor een nieuw deel. Laat ik meteen met de deur in huis vallen: het is het wachten waard geweest.
Een nachtmerrie van jewelste
In Trine 4: The Nightmare Prince heeft Prins Selius last van nachtmerries, en zijn magische krachten maken deze nachtmerries realiteit wat voor een wereldbedreigende situatie zorgt. De drie vaste helden, Amadeus, Pontius, en Zoya hebben de taak gekregen om de prins te vinden en de situatie op te lossen voordat de hele wereld in de monsterlijke spookbeelden gehuld wordt. De essentie van Trine en de manier waarop het spel gepresenteerd wordt is moeilijk in woorden uit te drukken, gezien het een hele aparte ervaring is. Zoals we gewend zijn van Trine wordt het verhaal gepresenteerd als een sprookje met fantastische voice acting, heldhaftige verhalen en een knipoog naar bestaande sprookjes. Het gekscherende, soms heerlijk sarcastische trio, de cutscenes, omgevingen en muziek sluiten naadloos op elkaar aan en het is simpelweg betoverend te noemen.
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!