Super Smash Bros. Ultimate

Super Smash Bros. is een game die ik speel met vrienden. Hoewel ik het aangenaam vind om toernooien te kijken, ben ik nooit zo goed in Smash geweest. Eerlijk gezegd vind ik dat niet eens zo’n groot probleem. De franchise boeit mij met aangename personages, een verfijnde stijl en vooral heel veel Nintendo-liefde. Met Super Smash Bros. Ultimate neemt die liefde een grote stap voorwaarts. Alle personages keren terug met unieke eigenschappen en nieuwe vondsten die het spel overweldigend maken. Tijdens de E3 2018 mocht ik aan Smash Bros. gaan ruiken en het stelde zeker niet teleur.

Smash: Better, Faster, Stronger

De demo van Smash Ultimate had aardig wat keuze. Met ongeveer 30 personages en meer dan 20 stages was er genoeg om uren bezig te blijven. Het duurt echter niet lang om een paar dingen gelijk te herkennen. De belangrijkste verandering dat de game sneller aanvoelt dan Smash Wii U. Begrijp me niet verkeerd, langzaam was het vorige deel niet, maar de actie van move naar move voelt hier een tikkeltje sneller. Daarnaast zijn er duidelijke veranderingen als het aankomt op het schild, ontwijken en jezelf open laten voor een tegenaanval.

Smash Ultimate maakt ook andere keuzes dan zijn voorgangers. De schade die je toebrengt is anders als je 1-op-1 of met meerdere mensen speelt. Het zorgt voor een tempo dat merkbaar is. De verscheidene Time Matches die ik speelde waren gevuld met KOs en het duurde niet lang voordat er iets nieuws gebeurde. Tussen de verscheidene voorwerpen en aanvalsmechanieken was er totaal geen leeg moment te bekennen. Super Smash Bros. Ultimate weet de actie zo perfect te verpakken, waardoor je het graag nogmaals oppakt. In een uur speelde ik niets anders dan Smash en dat was zelfs niet goed genoeg voor mij.

De laatste grote verandering is hoe Final Smash-aanvallen werken. Voorheen waren het overweldigende aanvallen die een lange set-up of cutscene vereisen. Voor Smash Ultimate heeft Sakurai besloten het over een compleet andere boeg te gooien. De aanvallen zijn korter en directer, waardoor je zodanig snel naar de actie terugkeert. Met Donkey Kong is het letterlijk een reeks aan snelle slagen, terwijl Link een Ancient Arrow met zijn boog schiet. Hierdoor komt de focus wederom meer op de actie te liggen, wat erg aanspreekt.

Klassieke personages in het nieuw

Een Smash Bros.-game draait zonder meer om zijn personages. Tijdens de E3 2018 waren ongeveer 30 personages speelbaar waarvan ik het merendeel heb mogen uitproberen. Persoonlijk was ik ontzettend blij met de vele veranderingen en toevoegingen die in de game zaten. Een aantal tweaks waren om de vernieuwde snelheid kracht bij te zetten, terwijl andere personages complete make-overs hebben ondergaan om ze beter te laten spelen. De grootste make-over in mijn optiek is Zelda. Alle moves voelen toegankelijker en hebben meer te bieden dan voorheen. Haar omlaag-B, Phatom Summon, kent nu meerdere lagen en je zult de aanval nu gerichter moeten gebruiken. Daarnaast zorgt haar zij-B, Din’s Fire, er niet meer voor dat je met gemak te pletter valt. Het toetje op de taart is haar Final Smash, waarmee ze haar tegenstanders met finesse de ruimte instuurt. Persoonlijk zie ik aardig wat potentie in Zelda, en lijkt het me leuk om haar uitgebreider te testen.

Over Zelda-personages gesproken, Link is ook niet bepaald hetzelfde als voorheen. Onze kampioen is nu gebaseerd op Breath of the Wild en kent de eigenschappen van dat spel. Zo is er geen Hookshot meer, worden bommen vanaf afstand geactiveerd en is de Boomerang een beetje sneller. De opmerkelijkste verandering is hoe zijn omhoog-B een grotere omtrek lijkt te hebben, waardoor vijanden sneller worden weggestoten. Een personage dat ook sterk anders aanvoelde, was de Pokémon Trainer. Er is geen benadeling meer voor het wisselen van je Pokémon, waardoor ik eerder geneigd was om ze te wisselen. Het was opmerkelijk om zo simpel gebruik te maken van de speciale eigenschappen die iedere creatuur heeft. De snelheid van Squirtle kan de weg vrij maken voor de kracht van Charizard, waardoor de Pokémon Trainer een beetje van alles heeft.

Er valt er genoeg te zeggen over ieder personage, zo kijk ik ernaar tenminste. Donkey Kong bewoog sierlijker, Marth’s zij-B is sneller en Ganondorf voelt op alle punten gewoon sterker. Als je de personages door en door kent, dan begin je te begrijpen wat Sakurai en zijn team voor ogen hebben. Ze willen de best spelende Smash ooit in elkaar flansen met personages voor iedere type speler. Begrijp me niet verkeerd, niet alle veranderingen zul je kunnen begrijpen in twee tot drie matches. Pit van Kid Icarus voelde op de meeste punten als hetzelfde personage. Echter hoe meer ik speelde, merkte ik op hoe sneller zijn zij-B was. Zijn zij-B is mijn favoriete spam-move in Smash, dus daar word ik best vrolijk van.

Nieuwer dan nieuw

Uiteraard draait niet alles om de vele personages die terugkeren in Super Smash Bros. Ultimate. Twee nieuwe personages maakten ook hun opwachting in de demo: Inkling en Ridley. Beide lieten een sterke indruk achter en brengen nieuwe elementen naar het speelveld. Laten we beginnen met Inkling, gezien deze toevoeging mij het meest enthousiast maakt. De verscheidenheid aan aanvallen maken gebruik van wapens uit de reeks. Door te klodderen met de wapens laat je inkt achter op de tegenstanders, waardoor ze zwakker worden. Mijn favoriete tactiek was om de standaard B te gebruiken en ze helemaal vies te schieten met de Splattershot. Daarna smijt ik met een reeks Smash-aanvallen, waardoor een hoog percentage met gemak te bereiken is. Een andere verrassende eigenschap was de omhoog-B, waarmee je een Squid Jump doet. De hoogte die je bereikt is overweldigend en laat je stevige aanvallen met gemak ontwijken.

Ridley blijkt niet te groot voor Smash, gezien hij zijn opwachting maakt in Ultimate. Verrassend is hoe ik hem zou willen omschrijven. In de omgang is het een zwaargewicht waar de gemiddelde speler aan moet wennen. Hij beweegt voor het merendeel langzaam voort, dit terwijl hij vleugels op zijn rug heeft zitten. Nadat je over de gewenning heen bent, komt er een glimlach langzaam maar zeker tevoorschijn. De zij-B gebruikt zijn staart om vijanden aan te vallen en flink te verlammen. Ze liggen een paar seconden op de grond, waardoor je snel wat terrein kunt veroveren. Met Ridley’s zij-B grijpt hij de grond vast en sleept hij de tegenstander over de grond heen. Zelfs zijn standaard Smash-aanvallen gaan gepaard met brute kracht, waardoor hij aardig de kant van Bowser en Ganondorf op gaat. Laat maar komen, zou ik zeggen.

Stages en voorwerpen

De demo van Smash Bros. gaf ons 23 verschillende locaties om uit te proberen. Nieuw in Super Smash Bros. Ultimate zijn Moray Towers en Great Plateau Tower die samenhangen met de Inkling en Breath of the Wild Link. Moray Towers van de Splatoon-reeks is een zigzag met genoeg ruimte om te strijden. Door hardhandig je omlaag-aanvallen te gebruiken, duik je naar een platform onder je. Hierdoor kunnen aanvallen met gemak ontweken worden en kun je vrij van een afstandje aanvallen. De Great Plateau Tower is een kleine stage met net genoeg ruimte voor vier man. Het is een standaard platform met een breekbare toren bovenop. Deze vraagt meerdere slagen voordat hij compleet te pletter valt. Verder valt er niet bepaald veel over te zeggen. Nou ja, buiten om dat de achtergronden en muziek mooi zijn vormgegeven natuurlijk.

Het laatste wat ik nog kwijt wil over Smash Ultimate is over de voorwerpen. De verscheidenheid aan Pokémon die je tegenkomt in de Poké Balls is dieper dan voorheen. Vele klassieke Pokémon zoals Mew maken hun comeback, terwijl nieuwe Sun & Moon-monsters hun opwachting maken. Zo kwamen we in contact met Lunala, die een heuse maanstraal op de stage afschiet. Een ander voorbeeld was Alolan Raichu. Hij surft van links naar rechts over het scherm en omringt hemzelf met elektriciteit om schade toe te brengen. Over rare snuiters gesproken, Assist Trophies zijn ook weer van partij. Tijdens E3 heb je er ongeveer 30 kunnen ervaren inclusief de Squid Sisters, het konijn van Nintendo Badge Arcade en Knuckles. De effecten zijn weer grandioos en zorgen ervoor dat de spelers allemaal een oplawaai verkrijgen.

Buiten al dit geweld om zijn er ook andere voorwerpen toegevoegd aan het geheel. Mijn favoriet hier is de Fake Smash Ball. De foute versie verschijnt vaak samen met een reguliere variant. Mocht je deze aanvallen en hem kapot slaan, dan word je door de lucht geschoten met een KO als gevolg. Een ander uniek wapen is de Black Hole. Hiermee vang je tegenstanders binnen een bepaald gebied en kun je ze zonder kopzorgen aanvallen. Door optimaal gebruik te maken met het zwarte gat kun je gemakkelijk een hogere score neerzetten. De laatste interessante toevoeging is de Launch Star uit Super Mario Galaxy. Door hem juist te positioneren, kun je tegenstanders in een moeilijke positie brengen of ze van het scherm laten vliegen. De keuze is aan jou!

Voorlopige conclusie

We kunnen nog lang over Super Smash Bros. Ultimate blijven praten, maar het resultaat is hetzelfde: de game is top. Met vele nieuwe toevoegingen en aangename veranderingen wist Smash ons te blijven boeien. Zelfs nu willen we het graag nogmaals spelen om bepaalde dingen uit te proberen en het beste eruit te halen. Met een aangepaste snelheid om U tegen te zeggen was er nooit een leeg moment. Het maakt de lange weg naar Ultimate niet gemakkelijk, maar zonder meer de moeite waard.