Selfloss – Ontroerend avontuur

Tijdens Gamescom 2024 kreeg ik de kans om Selfloss, een emotioneel avonturenspel van Goodwin Games, 30 minuten lang uit te proberen. Een vriendelijke vertegenwoordiger van Maximum Entertainment gaf me een persoonlijke rondleiding en bracht me naar een speciale ruimte waar ik de game op de Nintendo Switch kon spelen – een bijzondere ervaring, aangezien de meeste demo’s op pc worden gespeeld. Selfloss is grotendeels ontwikkeld door Alex Goodwin, een Russische solo-ontwikkelaar die, op wat hulp van een componist en 2D-kunstenaar na, het grootste deel van het werk alleen heeft gedaan. Zijn passie komt duidelijk naar voren in de diepe emoties en unieke sfeer van de game.

Je speelt als Kazimir, een oude genezer in een wereld vol ruïnes. Al snel ontmoet hij een mysterieus figuur met een lange, witte mantel. Deze man vertelt dat Marena, een machtige kracht, hem terughaalde voor een belangrijke missie. Dit belooft een diepgaand verhaal waarin je als speler verder deze vreemde, magische wereld ontdekt. Kazimir bevindt zich in Leeway, een plek tussen leven en dood. In deze mystieke ruimte dwalen zielen rond, terwijl Kazimir op zoek gaat naar verlossing. Tijdens mijn half uur speeltijd voelde ik meteen een melancholische sfeer om me heen.

De gameplay van Selfloss draait om Kazimir’s magische staf. Deze staf vormt het hart van de interactie met de wereld. Je gebruikt hem om licht te schijnen, obstakels te verwijderen en vijanden, voortgekomen uit de Miasma, te verslaan. De besturing op de Nintendo Switch voelt soepel en intuïtief. Met R3 richt je de staf, en met R2 vuur je een krachtige lichtstraal af. De staf zorgt al meteen voor een boeiende mix van puzzels en gevechten. Je blijft alert terwijl je de duisternis verdrijft die zich over de wereld verspreidt.

De player feedback en visuele effecten (VFX) tillen de ervaring naar een hoger niveau. Elke succesvolle actie – of je nu een puzzel oplost of een obstakel vernietigt – voelt bevredigend dankzij subtiele trillingen in de controller en dynamische camerabewegingen. Het varen met een bootje biedt rust, terwijl de vloeiende animaties en lichteffecten zorgen voor voldoende actie en immersie, zonder overweldigend te worden. Ik ben benieuwd wat de game straks verder op dit gebied te bieden heeft. 

De visuele stijl van Selfloss versterkt de sfeer enorm. De kleuren ogen rijk, maar ook gedempt, alsof de wereld gebukt gaat onder duistere krachten. Een grijze sluier hangt over alles, wat de melancholie benadrukt en perfect aansluit bij Kazimir’s zoektocht naar verlossing. De wereld voelt somber en magisch tegelijk, alsof ze gevangen zit tussen hoop en wanhoop. Ik kijk ernaar uit om straks de rest van de wereld te verkennen.

Een diepere boodschap

Selfloss raakt ook een belangrijk thema: milieubescherming. Terwijl ik door de wereld navigeerde, stuitte ik al snel op voorbeelden hiervan. Zo zag ik aangespoelde walvissen en andere tekenen van vervuiling, wat me direct deed nadenken over de gevolgen van onze acties voor de natuur. Eén van de andere krachtige momenten in deze demo was het redden van schildpadden en het helpen van andere zeedieren. Deze subtiele maar krachtige boodschap benadrukt het belang van het beschermen van zeeleven en het behoud van onze oceaan. 

Slavische mythen en eenzaamheid

De wereld van Selfloss put sterk uit Slavische mythologie. De wezens en personages die je tegenkomt dragen een unieke Slavische twist, wat de sfeer en uitstraling van het spel uniek maakt. In deze demo zag ik bijvoorbeeld de elfen, die in dit spel bekendstaan als Baba Yaga. In de Slavische folklore is Baba Yaga een monsterachtig figuur dat bekendstaat om het stelen en koken van haar slachtoffers, meestal kinderen. Dit soort mythologische verwijzingen geven de demo een duistere en intrigerende laag die het onderscheidt van traditionele fantasygames.

Tijdens de dertig minuten in Selfloss voelde de wereld vaak verlaten en eenzaam aan, met af en toe een NPC die me de weg wees. Dit is precies wat de ontwikkelaar voor ogen heeft: het creëren van een melancholische sfeer. De combinatie van mystieke eenzaamheid en mythologie schept een sfeer die zowel mysterieus als intrigerend is. Het lijkt alsof de wereld zich tussen leven en dood bevindt, wat het gevoel van Kazimir’s reis verder versterkt. Of dat gevoel de rest van het spel ook blijft, ontdekken we als het spel uitkomt. 

Conclusie

Selfloss verraste me op Gamescom op meerdere niveaus. De gestileerde kunststijl, diepe emotionele thema’s en de soepele performance op de Nintendo Switch maakten indruk. Het spel belooft niet alleen visueel te prikkelen, maar ook aan te zetten tot nadenken over je relatie met de natuur. Een unieke ervaring die zowel avontuurlijk als reflectief is. Als dat je aanspreekt, dan is Selfloss een titel om in de gaten te houden. Het belooft een gedenkwaardige release te worden in september.