Interview met David Wise over gamemuziek, Gimmick 2, Donkey Kong Country en meer

Op Gamescom dit jaar kreeg ik de mogelijkheid om niemand minder dan David Wise te interviewen. De legendarische componist van o.a. de Donkey Kong Country- games was in Duitsland vanwege zijn betrokkenheid bij de game Gimmick 2. Al snel raakte ik ook met hem in gesprek over zijn carrière, muziekproductie, Donkey Kong en zelfs Call of Duty.

===========================

N1-UP:

Uw soundtracks zijn legendarisch en ook heel divers. Wat definieert volgens u de soundtrack van uw nieuwste project, Gimmick 2?

DW:

Het originele spel, Gimmick voor de NES, werd alleen uitgebracht in Japan en Scandinavië. Dus we wilden dat eren door een mooie mix van invloeden van beide kanten te hebben, zowel met de instrumentatie van klassieke Zweedse instrumenten alsook van de Japanse kant, een ode aan de mystiek van beide culturen.

We hebben veel live-instrumenten opgenomen, waaronder de nyckelharpa: een kruising tussen een viool en een harp of gitaar. Het heeft een heel uniek, mythisch geluid, dus dat lag voor de hand. De fluit, koto en shakuhachi vertegenwoordigen de Japanse kant. Al deze instrumenten vormen een soort finishing touch om de composities tot leven te brengen.

N1-UP:

We begrijpen uit promotiemateriaal dat de soundtrack ook het originele NES-spel eert. Een mix van retro en modern dus?

DW:

Ja, zeker. Het is een fusie. Ik heb er zelfs een paar 8-bit geluiden in weten te proppen.

N1-UP:

Welke lessen uit vorige soundtracks neemt u mee naar deze nieuwe OST? 

DW:

Ik zie muziek als een evolutie. Wat we leren van het ene project, nemen we altijd mee naar het volgende. Bij dit project was het leukste deel denk ik de interactie tussen Japan en Zweden en het integreren van die elementen in de soundtrack. Met betrekking tot nieuwigheid denk ik dat ik er veel van heb geleerd, maar je vorige carrière dicteert in zekere mate altijd hoe je gaat klinken.

N1-UP:

Is het een zegen of een vloek voor u, dat uw vorige werk dicteert wat mensen van u verwachten? 

DW:

Ik bedoel, eigenlijk is het een zegen omdat mensen je tenminste kennen van een bepaalde stijl. Het zou moeilijk zijn als niemand wist wat je deed, want dat is echt lastig. Waarom zou iemand mij dan inhuren? Dus ja, het is echt een zegen. Er zijn andere soorten muziek die ik zou willen doen en die kansen krijg ik niet zo vaak, maar ik klaag zeker niet. Het zou leuk zijn om aan iets totaal anders te werken, bijvoorbeeld een horrorgame of zoiets als Call of Duty.

N1UP:

Staat dat op uw verlanglijstje?

DW:

Ik denk dat zoiets op een dag wel leuk zou zijn om te doen, maar ik heb geen haast. Ik ben zeker gelukkig met het werken aan meer retro-achtige games.

N1-UP:

We zijn benieuwd: wat is dan de meest moderne game waaraan u heeft gewerkt?

DW:

Ik heb onlangs aan een aantal games gewerkt die nog niet zijn uitgekomen. Eén daarvan is supermodern, dus daar kan ik niet echt iets over zeggen. Dat kan ook helemaal niet, want ik teken NDA’s en zo. Je tekent je leven weg. En als ik het je zou vertellen, zou iemand hier binnenvallen en me neerschieten en dat zou een zooitje worden.

Maar er zijn een paar spellen waar ik aan werkte tijdens de corona. Dat werk is al gedaan, dus het is een soort backlog van games die uitkomen en waar ik in de loop der jaren aan heb gewerkt.

“Het zou leuk zijn om aan iets totaal anders te werken, bijvoorbeeld een horrorgame of Call of Duty.”

N1-UP:

U bent al heel lang bezig met componeren en veel gamers kennen uw naam. Tijdens de E3 waar DKC Tropical Freeze werd aangekondigd, ontving uw naam op het scherm een daverend applaus. Voelt u zich wel eens een rockster?

DW:

Op een bepaalde manier, I guess. Het is bijvoorbeeld leuk om de wereld rond te reizen en ik ben op dat gebied erg gezegend. Maar de realiteit is dat ik aan het eind van de dag nog steeds terugkeer naar mijn studio en alleen werk. Dus er is geen glamour, het is niet echt een rockster-leven. Uiteindelijk gaat het om het schrijven, de muziek.

N1-UP:

Laten we teruggaan naar de muziek dan. Kunt u ons iets vertellen over het absolute begin van een compositie? Het gedeelte waar je voor een leeg scherm gaat zitten en denkt: “oké, wat voor liedje ga ik schrijven?”.

DW:

Aan het begin van elk project is de kans groot dat er een heel vroeg prototype en speelbaar level is. Ik denk dat het heel belangrijk is om te proberen het spel waaraan je gaat werken te spelen. Je krijgt een idee van het tempo of de snelheid van de gameplay. Als je naar de graphics kijkt, krijg je een idee van wat voor soort instrumentatie je wilt gebruiken, wat voor soort stijlen je misschien wilt gebruiken. Graphics zijn voor mij erg belangrijk voor de inspiratie en dan is het een kwestie van een paar ideeën uitproberen en kijken hoe die bevallen.

N1-UP:

Dus je probeert je een voorstelling te maken van het nummer in je hoofd door middel van beelden en gevoelens?

DW:
Een van de nummers die ik speel (met de band op Gamescom) heet Vast. Ik stel me dan een hoofdpersonage voor dat naar een enorme berg kijkt, uitkijkt over de rest van de wereld en dat soort gevoel van wanhopige verlatenheid op je eigen enorme berg. Dat was de inspiratie daarvoor en ik heb dat gekoppeld aan geluiden van de Yamaha CS80 synthesizer die Vangelis gebruikte.

N1-UP:

Door de jaren heen maakt u er geen geheim van dat de artiest Vangelis een van uw grote inspiratiebronnen is.

DW:

Ik bedoel, artiesten zoals Vangelis gebruikten deze grote synthesizers. Die kostten in de jaren ‘80 duizenden ponden en als je ze nu zou proberen te krijgen, zijn ze honderdduizenden ponden of dollars of euro’s of wat dan ook waard. Dus om die te kunnen namaken op die kleine Super NES chip met maar 64k geheugen…  ja, dat was geweldig. Dat was waanzinnig. Dat ik in de buurt kon komen van geluid dat mensen in een enorme studio produceren met de nieuwste moderne apparatuur en dat ik het kon namaken op een kleine chip met zo weinig geheugen, ja, weet je, voor mij vind ik dat amusant. 

N1-UP:

We kunnen ons voorstellen dat het ook veel werk kost.

DW:

Het is enorm veel werk. Ik bedoel, om een beetje technisch te worden, de Super NES had geen filtering dus je kon geen traditionele synthesizer geluiden gebruiken. Dus om dat te emuleren moest ik een heleboel golfvormen samplen, dus 20-films golfvormen en geluiden die een verschillende zogenaamde push-off frequentie of verschillende toonregelinstellingen hebben, en die dan hersynthesizeren of opnieuw syncen om het effect te krijgen. Dus het feit dat we iets konden doen op een Super NES was veel werk, maar ook erg leuk om het werkend te krijgen.

Tegenwoordig is het wat makkelijker. Wat gebeurt er als ik dit ene knopje omdraai? Oh, daar gaan we, het werkt.

N1-UP:

Zijn er moderne artiesten of collega-componisten van videogames die u heeft beluisterd waarvan u dacht: “zoiets wil ik ook doen, dit inspireerde me.”? 

DW:

Ik heb nooit naar andere videogames geluisterd. Nooit. Mijn inspiratie haal ik uit mijn eigen leven. Bijvoorbeeld een orkestraal concert of een liveband die uit zijn dak gaat met alleen gitaren, bas en drums. Ik luister ook naar veel filmmuziek. 

N1-UP:

Interessant, waarom luistert u nooit naar andere muziek uit videogames?

DW:

Ik wil er niet door geïnspireerd worden, dus ik wil niet dat het op mij overslaat. Ik wil een groter, breder palet om naar te luisteren. Mijn eigen levenservaringen en muzikale ervaringen buiten het werk. Zodat ik meer tijd kan besteden aan het overbrengen van mijn wereld naar de videogame die ik van muziek voorzie, in plaats van dat het een tweedehands wereld is.

N1-UP:

Heeft u dan wel recente inspiratiebronnen buiten videogame soundtracks?

DW:

Niet echt. Ik denk niet dat er tegenwoordig bands zijn die iets compleet nieuws doen. Het is allemaal erg… uitgekauwd? Veel van wat ik doe is ook altijd al een herhaling geweest. Het gebeurt alleen op een gameconsole. 

Op weg naar Gamescom luisterde ik bijvoorbeeld naar BBC Radio 1 en ze hadden veel gloednieuwe artiesten. Sommigen waren goed, anderen waren helemaal niet goed, maar weet je, naar veel dingen luisteren en erdoor geïnspireerd raken, gebeurt gewoon. Het is niet één bepaalde artiest, maar juist de mix van alles. Ik hou gewoon van de grote smeltkroes van veel verschillende ideeën. 

“Ik luister nooit naar andere muziek uit games”

N1-UP:

Een van de genres die we leuk vinden uit het Verenigd Koninkrijk is drum and bass. Zullen we ooit gezegend worden met een drum and bass-nummer van David Wise?

DW:

Wanneer we Aquatic Ambience live spelen met de band, is het middenstuk erg geïnspireerd op drum and bass en de reden daarvoor is dat ik hou van hele kleine drum kicks die strak en droog zijn, iets wat je ook veel ziet in drum and bass. Het past heel goed bij het origineel. Of ik het zelf ooit ga maken? Dat ligt aan het type game waar ik dan aan werk.

Ik hou echt van drumritmes. Het is altijd een grote invloed geweest. Drum and bass is ook geweldige muziek in bars tijdens tournees, vind ik. Eerder dit jaar hoorde ik dit nummer tijdens een tournee en het is een soort drum and bass, maar dan met jazz erbovenop. Dat vond ik echt cool.

N1-UP:

Laten we eens groot denken: als uw alle tijd en geld van de wereld zou hebben, wat zou dan uw droomproject zijn om aan te werken?

DW:

Ik zou graag aan een ruimtefilm werken. Grote, meeslepende synths zoals Interstellar, ja dat zou mooi zijn. Maar morgen kan mijn antwoord weer heel anders zijn, want elke dag is anders. Dus als je in the zone bent, moet je er gewoon mee doorgaan, want morgen voel je je niet meer hetzelfde. Voor mij is dat normaal want ik hou van muziek schrijven, het is echt mijn happy place.

N1-UP:

Ziet u zichzelf ooit iets anders doen?

DW:

Nee, niet echt. Ik bedoel, ik heb het geprobeerd, ik ben behendig in doe-het-zelven. Ik ken elektra en dat soort techniek. Maar uiteindelijk is er maar één happy place. Ik zal me niet snel terugtrekken uit de muziek.

N1-UP:

Dat lijkt ons een positieve afsluiter. Als Nintendo-website zijn we alleen wettelijk verplicht om u nog één vraag te stellen:

Heeft Nintendo al contact met u opgenomen voor de volgende Donkey Kong?

DW

Voor de volgende DK? Nee. Ik weet dat ze aan andere prototypes hebben gewerkt, maar ik ben nog niet gevraagd. Maar dat is niet erg, want ik ben toch met andere dingen bezig en ik weet zeker dat degene die de muziek voor het volgende spel maakt, zijn eigen magie meebrengt.

N1-UP:

Verwacht u een uitnodiging?

DW:

Nee, helemaal niet.

N1-UP:

Echt niet?

DW:

Als ze me de uitnodiging sturen, geweldig. Ik zou het graag doen, maar ik verwacht er niets van. Het is een hele nieuwe generatie ontwikkelaars en als zij eraan werken, zullen ze hun interpretatie eraan toevoegen en het een nieuwe frisheid geven. Ik mag niet klagen met wat ik voor de serie heb gedaan.

“Ik verwacht geen uitnodiging voor de volgende Donkey Kong”

N1-UP:

Mr. Wise, heel erg bedankt voor het interview.

DW:

Graag gedaan, cheers.