Mario & Sonic at the Olympic Games Tokyo 2020

  • Preview

  • 25 aug 19 om 07:00

  • Ness

  • 0

Zoals het een echte sport-game betaamt komt er onderhand elke twee/drie jaar een nieuwe Mario & Sonic at the Olympic Games uit. De serie maakte in 2007 haar debuut en kent nu in totaal wel zes delen. En met de Olympische Spelen Tokio 2020 een klein jaartje van ons verwijderd, maakt ook het zevende deel haar opmars. Mario & Sonic at the Olympic Games Tokyo 2020 verschijnt deze winter namelijk voor de Nintendo Switch en wij mochten het tijdens de Gamescom al even uitproberen!

De Mario en Sonic-games spreken eigenlijk best wel voor zich: je doet, als personages uit het Mushroom Kingdom of uit het Sonic universum, mee aan de Olympische Spelen! In deze spellen kun je dus als Mario zwemmen, Sonic hardlopen en Dr. Eggman schaatsen (blijft leuk). Elke iteratie worden er weer wat minigames toegevoegd, geschrapt of bijgeschaafd. En op de Gamescom mochten we vijf minigames van de 2020-editie van het spel uitproberen: boogschieten, surfen, skateboarden, karate, en hordelopen (dit is op volgorde van minst toffe naar allerleukste).

Diepgang en ondergang

Ik merkte tijdens het spelen dat sommige minigames echt veel leuker leken en meer diepgang hebben dan andere. Karate voelt bijvoorbeeld bijna aan als een Smash Lite: het is de bedoeling dat je tien vlaggen verzamelt in een match door je tegenstander een stoot te verkopen, een nog flinkere stoot te verkopen of onderuit te halen. Je kunt jezelf daartegen wel verdedigen, al wordt die verdediging weer tenietgedaan als je tegenstander een specifieke soort aanval tegen je gebruikt. Vergelijk deze complexe regels en aanvallen nu maar eens met boogschieten: hier moet je simpelweg proberen zo goed mogelijk in het midden te richten. En dat was het wel zo’n beetje.

Oké, het klinkt misschien simpel om met je Joy-Con-controllers in een soort pijl en boog-houding in het midden te mikken, maar ik had er eigenlijk bijzonder veel problemen mee. Het voornaamste was gewoon dat ik niet precies begreep hoe dat richten precies werkte: hoe veel ik ook bewoog met mijn Joy-Con, de cursor op het scherm veranderde minimaal en ik schoot dus vooral op geluk. Ik had soortgelijke problemen met andere minigames: in het begin snapte ik niet hoe ik moest surfen en ook bij karate leerde ik slechts door trial-and-error het complexe systeem erachter. Het zou kunnen dat er achter de andere minigames ook dezelfde soort diepgang schuilt als bij karate, maar ik heb die simpelweg niet net zo vaak gespeeld als karate, juist vanwege die niet zo intuïtieve besturing en gekke regeltjes. En dat is zonde, want wie weet vond ik het wel super leuk nadat ik het een paar keer meer had gespeeld.

#1 Hordelopen

En dat brengt ons bij hordelopen, de minigame op plaatsje nummer één. Hier ren je, net zoals in vorige delen, door met je controllers heel snel heen en weer te schudden alsof je ook echt aan het hordelopen bent. Er komt nu echter net iets meer bij kijken, aangezien er ook obstakels zijn waar je overheen moet springen. Dit doe je door de R-knop in te drukken en een rare beweging te maken met de Joy-Con, waarvan de kans van slagen 50/50 lijkt te zijn. Dit blijf je doen tot je over de finish bent.

Dus waarom staat hordeloop dan op de eerste plaats? Het heeft duidelijk niet bijster veel diepgang en de besturing is bij het springen best gek. Het antwoord is simpel: ik won de hele tijd. Het is ironisch gezien misschien niet zo sportief van mij, maar de competitie maakte het hordelopen uiteindelijk wel echt het leukste. En toen ik dat speelde, herinnerde het me aan hoe ik in 2007 graag de originele Mario & Sonic at the Olympic Games speelde met vrienden. Hoewel de minigames van de opkomende versie tot nu toe niet heel revolutionair lijken, lijkt hetzelfde competitieve gevoel dus nog intact. En lijkt het spel nog een verrassend solide partygame.

Voorlopige conclusie

Mario & Sonic at the Olympic Games Tokyo 2020 is veel van hetzelfde. Je speelt weer met dezelfde personages in erg vergelijkbare of gewoon niet hele bijzondere minigames. De onduidelijke en niet intuïtieve besturing van deze minigames zorgen voor een mix van frustratie en verwarring. Maar toch lokken de minigames ook weer aan om het steeds opnieuw te proberen: om het spel dit keer weer wat beter te begrijpen, nieuwe trucjes te leren en natuurlijk te winnen. Hierdoor belooft Mario & Sonic at the Olympic Games 2020 weer een leuke partygame te worden. Of het ook lang de aandacht weet vast te houden, komen we pas achter wanneer de game op 8 november verschijnt voor de Nintendo Switch.

Like dit bericht:

Recente artikelen

De Game of the Year-nominatie van Rik: Emio – The Smiling Man

1

Special De Game of the Year-nominatie van Rik: Emio - The Smiling Man

14-12-2024

3

Rik

Yaga

0

Preview Yaga

25-08-2019

0

Dreon

Layton’s Mystery Journey: Katrielle en het Miljonairscomplot – Deluxe Edition

0

Preview Layton's Mystery Journey: Katrielle en het Miljonairscomplot - Deluxe Edition

24-08-2019

0

Erik

Reageer als eerste!