Diablo III: Eternal Collection

Eerlijk gezegd heb ik nooit de kans gehad om Diablo III te doorlopen. Niet omdat ik het niet wilde, gezien ik andere Blizzard-spellen fantastisch vind, maar vooral door een gebrek aan tijd. Je had mijn ogen moeten zien toen de game voor de Nintendo Switch werd aangekondigd. Ik was aardig verrast en zeker te spreken over wat het pakket zou gaan bieden. Recentelijk mocht ik aan de slag met de game bij Nintendo’s kantoor waar enthousiaste medewerkers mij al stonden op te wachten.

Het duister in

Mocht je nog nooit een Diablo game gespeeld hebben, wees gerust. De speelstijl is vrij gemakkelijk om te begrijpen. Nadat je een personage hebt gebouwd, struin je door kerkers en andere duistere omgevingen. Door aanvallen te benutten versla je duivels gespuis dat de weg probeert te blokkeren. Het doel is om taken te volbrengen, verscheidene werelden veiliger te maken en je personages constant te verbeteren. De build die wij voorgeschoteld kregen was het volledige avontuur. De medewerkers hadden diverse classes klaargezet en wij mochten naar alle lust spelen. De personages begonnen allemaal op een ander punt in het avontuur, dus we moeten zelf uitvissen waar we waren. De meeste saves waren gelukkig relatief aan het begin van de game, waardoor we de kans kregen de besturing onder de knie te krijgen.

De besturing voelde meteen goed aan. Je beweegt het personage met de control stick met de verschillende aanvallen verspreid over de knoppen op de Joy-Con. Afhankelijk van de class die je gebruikt, is het gevoel licht anders. Een goed voorbeeld is hoe de Crusader langzamer voortbeweegt, maar verder kan rollen. Daarnaast laat je vijanden meer op je af komen om brute melee-aanvallen toe te passen. Persoonlijk had ik meer interesse in de Witch Doctor. Met deze klasse kon ik van een afstand aanvallen en de gezondheid van tegenstanders naar beneden halen. Eigenlijk hoef je nauwelijks een poot uit te steken, wat me wel bevalt.

Hoe meer je vordert in het spel, hoe krachtiger je personages worden. Je begint met een gelimiteerd aantal slots voor aanvallen, maar dit groeit naarmate je zaken afhandelt. Met de Witch Doctor, het meest complete personage in onze build, was er genoeg keuze om gaten naar eigen inzicht in te vullen. In een pril stadium tijdens mijn demo voegde ik cirkels toe waarmee ik mijn gezondheid kon herstellen. Gezien het aantal vijanden echt niet miniem was, was dat zeker geen slechte zet. In het echte spel zou je constant aan het personage moeten tweaken, waar ik geen nee tegen zal zeggen. Het blijft mijn favoriete onderdeel in welke Role Playing Game or Rogue game dan ook.

De Nintendo Switch-versie is niet uniek vanuit een content-perspectief, maar wat het kan bieden als een platform. Het feit dat ik Diablo III waar ik maar wil kan spelen is aantrekkelijk en zeker aangenaam. Dat gegeven stelde ze in staat om leuke dingen te doen met de multiplayer. Uiteraard kun je online spelen, maar mochten er geen vrienden dichtbij zijn, dan kun je systemen linken voor lokale actie. Geen enkel platform doet dat op een simpele, doeltreffende manier en het maakt deze versie gewoon speciaal. Het helpt dat het goed loopt op de Nintendo Switch, zowel in handheldmodus als op de televisie.

Voorlopige conclusie

Diablo III: Eternal Collection komt komende week naar de Nintendo Switch, en het is iets wat ik meer wil gaan uitpluizen. Deze sessie liet me ruiken aan de game, maar die drie uur gingen veel te vlug voorbij. Er zijn verschillende systemen die ik verstek liet gaan om simpelweg meer van de game te kunnen zien. Daarnaast speelt het heerlijk op de Nintendo switch, waardoor de drang om verder te spelen steeds een beetje groter wordt. Het duistere stijltje en aangename gameplay zullen ervoor zorgen dat mijn ogen op het scherm gericht blijven.