5 zaken die ik leerde uit de demo van Project Triangle Strategy

Het grote nieuwe project van de makers van Octopath Traveler is Project Triangle Strategy! Voor dit spirituele vervolg hebben ze de gameplay helemaal omgegooid. In plaats van een klassieke JRPG, is het nu turn-based strategy wat de klok slaat. Hoe dat precies in zijn werk gaat? Ik geef je vijf dingen die ik leerde uit de demo van Project Triangle Strategy

1. De HD-2D-stijl is nog altijd wonderschoon
Ook Project Triangle Strategy maakt gebruik van de imponerende grafische stijl van Octopath Traveler. Deze stond helemaal in teken van ouderwetse 2D-sprites in een driedimensionale omgeving. Nu klinkt dit niet direct indrukwekkend, maar de makers combineerden dit met prachtige lichteffecten voor een imposant effect. In Triangle Strategy tekenen de pixelige personages bijvoorbeeld geweldig af tegen het glanzende water op de achtergrond. Ditmaal ben je ook helemaal vrij om de camera in het rond te bewegen, waardoor je elk stukje van de omgeving ten volste kunt bewonderen (daarnaast is dat natuurlijk ontzettend handig voor de gevechten).

Niet alles is grafisch goud wat er blinkt! Leuk idee om direct in je aanvalsraster te tonen dat je op die positie aangevallen kan worden, maar maak dit visueel ook goed duidelijk!

2. Het is meer Final Fantasy Tactics dan Fire Emblem
Het originele Final Fantasy Tactics staat steevast bovenaan lijstjes van beste games die nooit in Europa zijn verschenen (al kregen wij tien jaar later wél de verbeterde PSP-port). En met goed recht: dit spel combineerde een geweldig verhaal, boeiende personages en uitgekiende gameplay. Een groot verschil tussen Tactics en Fire Emblem is hoe beurten werken: in Final Fantasy Tactics gaat dit gebaseerd op de snelheid van je personage. Dus in Project Triangle Strategy zijn beurten niet per team, maar per personage! Het kan zomaar zijn dat zo’n vijandelijke doerak direct na jou al aan zet mag. Gelukkig heb je een raster onderin je scherm die de volgorde verklapt. Dit zorgt ervoor dat gevechten op een hele andere manier spelen!

3. Elk personage heeft zijn eigen klasse (en de demo gooit direct een hoop voor je kiezen)
Iets wat de demo heel sterk doet, is direct de veelzijdigheid van de vaardigheden van je manschappen demonstreren. Je hebt een klassieke zwaardvechter voor schade, een strateeg voor het opwaarderen van je teamgenoten, een genezer, een ijsmagiër (die óók de ondergrond kan bevriezen) en een scout die tweemaal per beurt een actie mag doen. Ik was direct gecharmeerd van het feit dat hoogte hierbij een grote rol speelt: positioneer je je boogschutter slim naar een hoog punt, dan kan ie bij wijze van spreken het hele slagveld raken. Het is bijna té overweldigend om een demo mee te beginnen, maar tegelijkertijd maakt dit me heel benieuwd wat voor strategische opties er allemaal in de volledige game zitten.

Van welke kant je een personage aanvalt, is super belangrijk. Aanvallen van achter doen altijd kritieke schade. Heb je ook nog een manschap aan de andere staan? Dan vallen jullie zelfs beide aan!

4. Voordat je ten strijde trekt, mag je zelf over het gevechtsveld struinen
Er is toch een klein beetje exploratie! Voordat een gevecht daadwerkelijk van start gaat, kun je als het hoofdpersonage Serenoa de hele omgeving in je opnemen. Dit is niet alleen handig om je strategie te bepalen, maar het zorgt er ook voor dat je allerhande handige voorwerpen kunt vinden die je helpen tijdens de strijd. Deze zijn overigens vaak goed verstopt, dus kijk vooral in elk hoekje en gaatje. Daarnaast kun je voor de gevechten even met je strijdmakkers praten en handige informatie krijgen, alsmede mogelijkheden om jouw relatie met hen op te bouwen. Leuk is dat je hierbij soms zelf bepaalt welke kant de relatie opgaat door dialoogopties!

5. Het verhaal lijkt behoorlijk volwassen
Hoewel Nintendo oorlog voeren vaak heerlijk romantiseert in Advance Wars en Fire Emblem is Project Triangle Strategy behoorlijk volwassen. Je merkt overduidelijk dat je middenin het verhaal van de game binnenrolt (het zit ook vol referenties naar gebeurtenissen die al geweest zijn), maar zit er toch direct helemaal in. De demo begint met een openingsscene van ruim een kwartier waarbij de slechteriken het paleis van jouw koning binnenvallen. Een tragedie die omschreven worden door gevatte dialogen en het nodige rollen van koppen. Oorlog is niet zonder slachtoffers en ook het eerste gevecht dat je zelf mag uitvoeren, maakt dit uitstekend duidelijk. Het is een stuk zwaarder dan de overwegend luchtige toon die in Octopath Traveler heerste!

De demo houdt je meerdere uren zoet. Het laat je meerdere gevechten ervaren (en zelfs wat zijmissies!) en zit al vol verhaalelementen.

Voorlopige conclusie
Mijn interesse voor Project Triangle Strategy is gewekt. Hoewel het voor Nintendo-fans misschien ontzettend als Fire Emblem oogt, verschilt de gameplay genoeg om het als een totaal andere game aan te laten voelen. Ik ben tot nu toe vooral onder de indruk van de vele strategische opties en het volwassen verhaal. Als je ook maar een beetje geïnteresseerd bent in turn-based strategy, moet je zeker deze demo even downloaden. Mijn gevechten in het continent Norzelia smaakten in ieder geval naar meer!