Tales of Kenzera: ZAU - Een diepgaande verkenning

Recentelijk werd mijn aandacht gevangen door een opmerkelijke titel, ‘Tales of Kenzera: ZAU’, voortgebracht door Surgent Studio. Ontwikkelaar Aby Bakar Salim leverde een ontroerend eerbetoon tijdens de Game of the Year-uitreiking. Hij sprak over het verlies van zijn vader, een toespraak die mijn hart diep raakte. Dit spel vertelt een uiterst persoonlijk verhaal van een zoon die afscheid neemt van zijn vader. Verrijkt met avontuur en narratief, laat ‘Tales of Kenzera: ZAU’ een onuitwisbare indruk achter door de prachtige wijze waarop het thema van loslaten wordt verkend. Velen hebben helaas het pad van rouw moeten bewandelen. Dit spel gidst de speler door de diverse stadia van dit proces. Vanaf het eerste moment trek je naar een rijk en gedetailleerd universum. Dit universum is bevolkt met unieke en memorabele personages, adembenemende landschappen, en een meeslepend verhaal dat boeit van begin tot eind. Het is duidelijk dat de ontwikkelaars enorm veel tijd en toewijding hebben geïnvesteerd in het scheppen van een wereld die zowel visueel als emotioneel overweldigend is.

Every story begins at the end of another 

‘Tales of Kenzera: ZAU’ ontvouwt een meeslepend verhaal dat de speler meeneemt op een emotionele odyssee door de thema’s van verlies en rouw. Het spel vertelt het diep persoonlijke relaas van ZAU, een fictieve held gecreëerd door de vader van Zeberu kort voor zijn dood. Met behulp van slimme en ontroerende allegorieën, zoals het begeleiden van geesten naar het hiernamaals, wordt dit verhaal op een krachtige manier tot leven gewekt.

ZAU bevindt zich in een situatie die sterk spiegelt aan die van de speler. Niet in staat het verlies van zijn vader te verwerken, roept hij Kalunga, de God van de dood, op. Kalunga sluit een pact met hem: indien ZAU de drie grote geesten die zich tegen Kalunga verzetten naar het rijk der doden kan leiden, zal Kalunga zijn vader als beloning weer tot leven wekken. Hoewel ZAU aanvankelijk zelfverzekerd overkomt, onthullen bepaalde momenten in het spel zijn kwetsbaarheid, zijn schreeuw om hulp, en hoe zijn nobele intenties soms tot onvoorziene gevolgen leiden. Gedurende het avontuur opent ZAU zich steeds meer voor Kalunga, en biedt het avontuur de speler de kans om geleidelijk ZAU’s rauwe emoties te verwerken en te benutten.

Als speler doorloop je vier aktes, waar je kennis maakt met nieuwe personages, elk met hun eigen boeiende achtergrondverhaal. Elke ontmoeting leidt tot een waardevolle les over het omgaan met verlies. Het verhaal van ‘Tales of Kenzera: ZAU’ is niet alleen aangrijpend, maar ook hoopgevend. Het illustreert hoe men door de diepten van rouw kan navigeren en toch licht kan vinden. Het is een ontroerend verhaal dat op mij een diepe indruk achter liet.

Gameplay

‘Tales of Kenzera: ZAU’ is een Metroidvania-spel dat de speler uitdaagt met complexe puzzels en boeiende gameplay. Het spel is verdeeld in vier aktes en biedt ongeveer 10 uur gameplay. Sommigen vinden dit misschien te kort. Toch belooft het een intensieve en verrijkende ervaring.

De actie in het spel voldoet aan de hedendaagse Metroidvania-standaarden, maar weet deze slechts zelden te overstijgen. Dit resulteert in een vertrouwde gameplay-ervaring, verrijkt met unieke elementen die ‘Tales of Kenzera: ZAU’ onderscheiden van andere spellen in het genre.

Als speler neem je de rol aan van ZAU, een sjamaan die beschikt over twee krachtige maskers. Elk masker heeft unieke aanvallen en kleuren. Het oranje masker, verbonden met het element van de zon, stelt ZAU in staat om fysieke aanvallen uit te voeren, terwijl het blauwe masker, geassocieerd met de maan, hem de mogelijkheid biedt om vijanden vanop afstand aan te vallen. Elk masker heeft een eigen skill tree. Spelers kiezen zelf welke vaardigheden ze verbeteren met punten verdiend door vijanden te verslaan.

Naarmate het spel vordert, leert ZAU nieuwe vaardigheden die niet alleen gebruikt kunnen worden om objecten in de omgeving te manipuleren en verder te komen in het spel, maar ook als aanvallen tegen vijanden. Zo kan ZAU watervallen bevriezen om muren te creëren voor platformactie, of vijanden bevriezen om extra schade toe te brengen. In ZAU moet je werken voor je vaardigheden, wat een gevoel van prestatie geeft. Terwijl spelers de mechanica van het spel en nieuwe vaardigheden leren, ontwikkelt ZAU zich parallel aan de speler.

ZAU focust voornamelijk op platformactie en puzzels, met een geschatte verhouding van 70-30 tussen platform- en vechtsequenties. Spelers spenderen het merendeel van de tijd aan het navigeren door levels en het oplossen van uitdagende puzzels. Dit wordt afgewisseld met gevechten tegen vijanden.

Enkele kritiekpunten op de gameplay zijn de herhalende levelontwerpen later in het spel en de beperkte variatie in trinkets. Dit maakt het minder aantrekkelijk om ze allemaal te verzamelen. Hoewel het door de levels bewegen bevredigend is, mist het spel de variatie die spellen zoals ‘Ori and the Blind Forest’ en ‘Hollow Knight’ bieden. Ook voelt de combat soms niet optimaal aan, met een beperkte variatie aan vijanden, hoewel de bestaande vijanden goed zijn uitgewerkt. Vijanden beschikken over schilden met verschillende kleuren die je alleen kunt breken met het corresponderende masker.

Het hoogtepunt zijn de verrassende en verfrissende baasgevechten, die elke keer een nieuwe uitdaging vormen en spelers dwingen om alle geleerde vaardigheden toe te passen. Hoewel de variatie bij reguliere vijanden beperkt is, zijn de baasgevechten gevarieerd en uitdagend, wat een groot gevoel van prestatie geeft. De moeilijkheidsgraad maakt echter een plotselinge sprong naar het einde van het spel, wat voor sommige spelers een struikelblok kan zijn.

Een visuele en auditieve belevenis

De visuele kunst en muzikale compositie van ‘Tales of Kenzera: ZAU’ vormen onmiskenbaar het hoogtepunt van het spel. Levendige en schitterende kleuren brengen de wereld tot leven, waarbij elke locatie een unieke sfeer uitademt. Van vurige vulkanische gebieden tot majestueuze bergtoppen, en van weelderige bossen tot mysterieuze, donkere en lichte omgevingen. De diversiteit aan biomen is indrukwekkend. De rijke Afrikaanse cultuur is duidelijk zichtbaar in de omgevingen en de levendige kleuren. Elk moment in het spel is perfect voor een prachtige screenshot.

Het ontwerp van de personages is eveneens een toonbeeld van artistieke pracht. De personages zijn met oog voor detail getekend en tonen een breed scala aan emoties tijdens conversaties. De Afrikaanse cultuur is zowel visueel als auditief verweven in het spel. De personages spreken Swahili, wat de ervaring authentiek maakt. De stemmen zijn emotievol en krachtig. De muziek combineert Afrikaanse instrumenten en zang met orkestklanken. Dit komt vooral tot zijn recht tijdens baasgevechten. De muziek maakt de strijd intens en genotvol. Deze elementen, samen met een emotioneel verhaal, motiveerden mij om het spel in één keer uit te spelen.

Conclusie

‘Tales of Kenzera: ZAU’ biedt een rijke Metroidvania-ervaring die spelers meeneemt op een emotionele reis door een wereld van verlies en rouw, met een diepgaand verhaal en een visueel en auditief meesterwerk. Het spel schittert in zijn narratieve kracht en artistieke uitvoering. De persoonlijke strijd van ZAU tegen het verlies van zijn vader staat centraal. De gameplay is solide, met uitdagende puzzels en platformactie. Hoewel de speelduur kort kan aanvoelen, is er ruimte voor verbetering in het levelontwerp en de combat. De visuele pracht en muzikale compositie, diep geworteld in de Afrikaanse cultuur, maken elk moment in het spel memorabel. Ondanks enkele tekortkomingen, laat ‘Tales of Kenzera: ZAU’ een blijvende indruk achter door de manier waarop het de thema’s van verlies en rouw behandelt.