Welkom terug, GameCube!

Hoewel ik veel meer op mijn SNES heb gespeeld, heb ik net wat meer nostalgische gevoelens bij de GameCube. De toevoeging van de games van deze prachtige paarse kubus (oké, ik had een zwarte en parelwitte) op de Nintendo Switch 2 is dus fantastisch! Welke games zijn een must? Waar kijk ik naar uit? Ik neem jullie mee in de wereld van kubussen!

Goed, je zult de GameCube ondertussen wel kennen. Het is toch een van de meest gehypete consoles in Nintendo’s verleden. Hoewel het apparaat niet superveel heeft verkocht – 21,74 miljoen exemplaren met 208,58 miljoen stuks software – is het een van de minder succesvolle consoles, maar onderschat de GameCube niet. Er zijn hier een hoop toffe games verstopt! Een deel daarvan is al te vinden op de Nintendo Switch, met Paper Mario: The Thousand-Year Door, Metroid Prime Remastered en Pikmin 1 + 2.

Laten we gewoon gelijk beginnen met mijn favoriete games, waarvan ik blij ben dat de meeste al eraan komen.

Fire Emblem: Path of Radiance

Fire Emblem: Path of Radiance is één van mijn favoriete Fire Emblem-games… in mijn herinnering, ergens ben ik bang dat het herspelen van deze game anno 2025 me wakker schudt omtrent de trage gameplay en grafische stijl. Toch wil ik deze game weer herbeleven – Path of Radiance was de eerste 3D Fire Emblem. Het is een tactisch rollenspel met een fantastisch verhaal. De savestate op de emulator zal enorm helpen om dit nog verder te stroomlijnen, mocht je dat willen. Ike speelt hierin de hoofdrol, die menig persoon wel kent van Smash Bros. Je volgt hem als hij zich een weg baant door politieke verwikkelingen en oorlogen om het land van Tellius te redden. De gameplay is turn-based strategy op zijn best, waarbij je je eenheden moet positioneren en gebruikmaakt van hun unieke vaardigheden.

Pokémon Colosseum & Gale of Darkness

Pokémon Colosseum is een andere game waar ik veel plezier aan heb beleefd. Ik had hierbij een Freeloader nodig, een disc die er voor zorgde dat je spellen van een andere regio kon spelen. Dat kwam doordat de GameCube regio-locked was en ik een Amerikaanse versie van Colosseum had, met daarbij de Jirachi Bonus Disc. Colosseum was een ‘ruige’ game voor Pokémon-standaarden. Het speelt zich af in de woestijnachtige omgeving van Orre waarbij je doel is om Shadow Pokémon te redden van Team Cipher. Colosseum kon in mijn herinnering ook best nog pittig zijn. Zeker als je alle Shadow Pokémon wilde vangen en purifyen. Daarnaast was daar de legendarische Miror B. en heeft het één van mijn favoriete soundtracks met de muziek in Relic Forest. Daarbij kijk ik ernaar uit om Gale of Darkness te spelen, want die heb ik nooit gespeeld.

Tales of Symphonia

Tales of Symphonia heeft dan wel een remaster gekregen op moderne consoles, maar is op alle vlakken een mindere uitvoering dan de GameCube-versie. Op de GameCube kan je namelijk het spel ervaren op 60fps, maar op één of andere manier kon Bandai Namco dit niet oplossen in de remaster. Maar goed, er waren wel meer dingen mis met de remaster. Toch hoop ik dat het origineel ook naar NSO komt, want dit is toch echt een steengoede JRPG!

Metroid Prime & Metroid Prime 2: Echoes

Metroid Prime en Metroid Prime 2: Echoes kan ik eigenlijk ook niet vergeten. Het was de eerste 3D Metroid waarin we door Samus’ ogen haar avonturen mochten ervaren. Echoes bouwde daar verder op en maakte interessante toevoegingen met Light Aether en Dark Aeither (Aether is de wereld waar Metroid Prime 2: Echoes afspeelt). Ook had je de mogelijkheid om local multiplayer te spelen. Dit is natuurlijk helemaal cool met NSO waarmee je dan met anderen online kan knallen.

Hoewel Metroid Prime nu al op de Nintendo Switch te spelen is, zal het me niet verbazen dat wanneer Echoes wordt toegevoegd, Metroid Prime hier ook bij zit. We zien dat namelijk ook met Link’s Awakening, bijvoorbeeld. Een remaster van deze game en Corruption zou me natuurlijk ook nog steeds bevallen.

Echoes was mijn eerste Metroid-game ooit en dat beviel me enorm. Zo erg dat ik besloot Metroid Prime te halen zonder hoesje (ik geloof 8 euro voor alleen de disc). Gek genoeg kon mijn zwarte GameCube het niet aan en moest ik dus een nieuwe kopen. Dat werd de parelwitte variant waar Mario Kart: Double Dash bij zat.

Multiplayerplezier in een sta-caravan

Mario Kart: Double Dash is een spel dat ik met veel plezier heb gespeeld, voornamelijk in het verleden toen mijn zomervakanties zich afspeelden in de Belgische Kempen. Daar, in een stacaravan, had ik een klein gameschermpje dat ik in onze voortent had geïnstalleerd. Terwijl de regendruppels langs de tent naar beneden gleden en het getik van de druppels op de bomen en het doek zorgde voor een relaxte sfeer, speelden we met de tieners van het pleintje samen Mario Kart: Double Dash, Super Smash Bros. Melee en één van de vele Mario Party-spellen. Het was toch best een toffe console.

Mario Kart: Double Dash kan technisch gezien ook gespeeld worden met 16 man. Je kon vier GameCubes met elkaar verbinden via een LAN-verbinding. Ik ben benieuwd of Nintendo dit ook gaat regelen voor de NSO-versie.

Eerder benoemde ik al Super Smash Bros. Melee, en hoewel het wavedashen mij het petje te boven ging, blijft dit mijn introductie tot de Smash-games en eigenlijk ook een hoop andere franchises. EarthBound en Fire Emblem heb ik allemaal te danken aan Melee, want zonder deze game had ik die games nooit een kans gegeven.

Welkom terug, GameCube!

De GameCube Nintendo Classics-titels brengen een hoop legacy met zich mee. Een hoop plezier en een hoop vreugde. Ik heb nog nooit een Nintendo 64 gehad, dus alle (3D) wow-momenten kwamen met de GameCube. Daarom ben ik ook wel benieuwd welke titels we allemaal gaan zien. Ik ben blij dat ik kan zeggen: welkom terug, GameCube!