Wat is jouw favoriete koppel in een Nintendo-game?

Ah Valentijnsdag, de dag van de liefde. Een onderwerp dat net als in films, ook vaak aangehaald wordt in games. Soms subtiel, zoals in Super Mario, en soms is het een centraal onderwerp, zoals in Fire Emblem. En sommige koppels zijn zo iconisch, dat we ze maar moeilijk vergeten. Wat is jouw favoriete koppel in een Nintendo-game?

Om je een beetje inspiratie te geven. Misschien krijg je warme gevoelens als je aan Link en Zelda uit Skyward Sword denkt, word je weemoedig van de pittige reizen die Mario altijd maakt voor Peach of vind je de speelse dynamiek tussen Phoenix Wright en Maya Fey geweldig. Maar wie weet kun je ook genieten van de relatie tussen Nidoran en Nidoran, Pac-Man en zijn eeuwige liefde voor pilletjes of de geweldige relatie tussen Link en Navi.

Kortom: wat is jouw favoriete koppel in een Nintendo-game? De enige regel: de game moet op een Nintendo-console zijn uitgekomen. De N1-UP-redactie trapt af!

Erik

Of je het echt liefde kan noemen, weet ik niet – maar ik geniet altijd intens van de dynamiek tussen de hoofdrolspeler in de Ace Attorney-spellen en hun vrouwelijke compagnon. Vooral in The Great Ace Attorney vulden Ryonosuke en Susato elkaar heerlijk aan; hun inside-jokes en losse manier waarop ze met elkaar omgaan, overtuigt jou als speler dat ze elkaar al jarenlang kennen. Vaak klikte ik willekeurige objecten aan, puur om te zien hoe zij zouden reageren. Sowieso is de Ace Attorney-serie sterk op dit gebied; de verloren liefde van Phoenix Wright in Trials and Tribulations (deeltje 3) is geweldig uitgewerkt. Oh, en als we het toch over visual novel-relaties hebben: Okabe Rintaro en Makise Kurisu uit het briljante tijdreisverhaal Steins;Gate stelen wat mij betreft de show. Je bent erbij als het opbloeit, maar voelt ook de pijn als ze uit elkaar gescheurd worden. Die Japanners zijn best goed in liefde!

Dreon

Ik heb lang zitten twijfelen, Link en Zelda hebben natuurlijk een geweldige chemie in Skyward Sword. Toch heb ik uiteindelijk gekozen voor Shulk en Fiora uit Xenoblade Chronicles. De twee zijn al jaren vrienden en nooit van elkaar weg te slaan. Zo zie je ze op meerdere momenten samen genieten op de heuvels van Colony 9 en zo complimenteert Shulk het eten van Fiora toch altijd weer.. ondanks dat hij het helemaal niet zo lekker lijkt te vinden. Dat is pas liefde! Als ze dan uiteindelijk uit elkaar geslagen worden, zet Shulk alles op alles om wraak te nemen. Hij wil iedere Mechon die bestaat vermoorden, hij lijkt dus ook alles voor haar over te hebben. De twee lijken vanaf moment één voor elkaar gemaakt te zijn, dat maakt hen voor mij het favoriete koppel.

Kitty

Dragon Quest Builders 2 is niet voor niks mijn favoriete game. Goed, mijn favoriete koppel bestaat dan voor de helft uit een naamloze protagonist (of ja, je mag zelf een naam kiezen), maar de relatie die je in die game met Malroth opbouwt is geweldig! Met z’n tweetjes ga je door alle ups en downs die het game-leventje kan bieden. Malroth weet er ook een paar diepzinnige citaten tegenaan te gooien, waar iedereen vrolijk van wordt. Wereldbouwen, vriendschap én wijze levenslessen, wat wil je nog meer? Eén van de weinige games waar ik door wilde spelen gewoon omdat ik zo graag wilde zien hoe het verhaal met mijn sidekick afliep, en vervolgens verdrietig was dat het verhaal ten einde kwam.

Iets soortgelijks had ik ook met Booker en Elizabeth in Bioshock Infinite, maar die game blijft toch net iets te on-Nintendo voor deze lijst…

Robin

Als ik enkele koppels mag opnoemen, zijn het koppels van enkele van mijn favoriete games. In Lufia II: Rise of the Sinistrals heb je Maxim en Selan. In deze game zie je hoe ze langzaam opbouwen naar een relatie. Er gebeurt veel meer, maar ik hoop dat we met alle remakes zoals Live A Live ooit een Lufia remake mogen zien. Dus ik probeer spoilers te vermijden. Een andere interactie die ik heel tof vind zit in Fire Emblem: Path of Radiance. Hoewel niet per se romantisch Ike en Elincia bouwen een band op die erg sterk is. Ike helpt haar haar land terug te winnen van Daein.

Binnen Fire Emblem gebied heb je ook nog Byleth en de three lords: Edelgard, Claude en Dimitri. Op basis van welke route je kiest zie je hoe het verhaal veranderd. Byleth vult de zwakte aan van de lord in kwestie. Voornamelijk wil ik Edelgard hier in noemen. Niet alleen toont haar route een hele andere kant van haar (en als je het spel speelt weet je wat er met haar gebeurd als je niet haar route kiest). Als je luistert naar de intro van de game dan is het vanuit haar kant gezongen. Op het moment dat Byleth haar helpt is het de enige van de routes waarbij de credits instrumental is.

Als laatste wil ik alvast een nieuw spel in de spotlight zetten gezien de eerste interacties van deze twee personages al super was: Serenoa en Frederica van Triangle Strategy. Waarom? Speel de prologue demo die op de Nintendo Switch te vinden is!

Rik

Als je een zoetsappig sprookjesverhaal wilt waardoor het glazuur spontaan van je tanden springt stel ik voor dat je een Disneyfilm opzet. Nee, échte liefde wordt niet gedefinieerd door mooiweer-kalverliefde, maar juist door de relaties die ook de zwarte bladzijden van je leven doorstaan. Een fictieve Wereldoorlog bijvoorbeeld. Claude Wallace en Riley Miller uit Valkyria Chronicles 4 zijn voor elkaar gemaakt, dat weet je het moment dat die twee elkaar voor het eerst in de game ontmoeten. Hoewel het technisch gezien een spoiler is dat de twee uiteindelijk de status van koppel krijgen, durf ik deze spoiler wel te delen omdat het vanaf hoofdstuk 1 een open deur is.

De relatie van Claude en Riley is echter geen liefde op het eerste gezicht. Het fictieve Europa uit Valkyria Chronicles wordt voor de tweede keer in korte tijd door oorlog verscheurd. Waar de twee ooit jeugdvrienden waren uit het kleine prinsdom Gallia heeft oorlogstrauma het duo mijlenver uit elkaar gedreven tegen de tijd dat Riley onder het bevel van Claude geplaatst wordt. Tegen de achtergrond van de verschrikkingen van de Second Europan War leren Riley en Claude elkaar langzaam weer te vertrouwen en slepen ze elkaar emotioneel door de oorlog. Hierdoor voelt de groeiende relatie tussen Claude en Riley rauwer en echter aan dan de zoveelste ‘knappe protagonist valt opeens voor de eveneens aantrekkelijke jeugdvriend(in)’. De manier waarop Valkyria Chronicles 4 de achtergronden, emoties en relaties van alle personages geleidelijk invult, leent zich ook prachtig voor deze opbloeiende romance. Wie Valkyria Chronicles 4 nog niet heeft gespeeld kan ik zeker aanraden de game (tot aan de secret ending) te spelen.