Faalangst

We worden er de laatste dagen mee overspoeld: Super Smash Bros Brawl nieuws. Een dag geen nieuws over Brawl is een dag niet geleefd, kun je bijna zeggen. Niets geks aan natuurlijk, dit is dé game waar iedereen op staat te wachten. Dit moet dé game worden van 2008. Sterker nog, dit wordt dé sensatie van deze generatie. Iedere dag komen we steeds meer over de game te weten en hoewel een Europese release ver weg is, weten we al dat deze game groots wordt.

Toch kan het allemaal zomaar anders worden. Laat ik jullie even terugnemen naar eind 2006. De release van The Legend of Zelda: Twilight Princess is nabij en de heel de wereld wil de game graag spelen. Er is zowaar een hype ontstaan rondom de game, die binnen de Nintendo-kring vergelijkbaar is met de hype van Halo 2. Koop jij geen Zelda? Dan ben je geen Nintendo-fan. Twilight Princess belooft namelijk alles te worden wat all-time klassieker Ocarina of Time al was, maar dan beter. Meer kerkers, meer wapens, meer personages en meer gebieden. Deze game moet en zal Ocarina of Time overtreffen en met twee vingers in de neus de nummer één positie van Gamerankings gaan bemachtigen. De game komt uit en je krijgt twee partijen. De eerste partij vindt het een fantastisch spel: ze hebben nog nooit zoiets meegemaakt. De tweede partij heeft dubbele gevoelens bij de game. Hij is groot, hij is leuk, maar er ontbreekt iets dat er bij Ocarina of Time wel was. Waarom die partijen eigenlijk zo verschillen? Niet omdat de één Zelda-fan is en de ander niet, sterker nog: ze zijn beide fans. De eerdergenoemde partij bestaat voornamelijk uit ‘nieuwe’ gamers. Jonge pubertjes of mensen die voor de verandering eens gaan gamen, want de Wii ziet er wel leuk uit. Deze eerste partij was er niet bij toen Hyrule plotseling vorm kreeg op de Super Nintendo. Deze eerste partij was er niet bij toen de revolutie van 2D naar 3D werd gemaakt. Deze eerste partij komt net om de hoek kijken. Hoogstwaarschijnlijk bij toeval een keertje Zelda gespeeld. Als je dan Twilight Princess gaat spelen dan is alles nieuw: je weet niet beter. Een soort van Ocarina of Time voor die mensen dus. De tweede partij daarentegen heeft alle historische momenten vaak wél meegemaakt en is daarom wat minder onder de indruk van Twilight Princess. Want zeg nou zelf, op het wolf-gedeelte na hebben we alles toch al eens eerder gedaan op de Nintendo 64?

Één blik op de eerdergenoemde site zegt al genoeg: de game scoort ongelooflijk variërend. Bij de één een dikke tien en bij de ander een magere acht. Ikzelf kon het ook moeilijk geloven dat het grote GameSpot deze game ‘maar’ een 8.8 gaf. Achteraf gezien de perfecte score, want deze game is bij lange na geen Ocarina of Time. Eigenlijk de enige site die tussen de twee bovengenoemde partijen ligt qua score. De echte die-hard Nintendo gamer weet diep van binnen dat deze score meer zegt dan dat Twilight Princess een remake is van Ocarina of Time met een ander verhaaltje en andere levels. Nintendo was destijds al jaren de weg kwijt en had op de E3 2004 beloofd het goed te maken met die ene game. Dat is dus niet voor iedereen gebeurd, iets wat wel had gemoeten. Natuurlijk, Nintendo slaagde erin een nieuw publiek aan te trekken met de Wii. Zoals eerder gezegd: voor nieuwe mensen is Twilight Princess sowieso een zevende hemel, maar voor de gamers die al wat langer mee gaan niets nieuws. Is Nintendo het dan kwijt? Een vraag waar je destijds nog steeds vraagtekens bij kon zetten, want Wii Sports liet toch wel zien dat Nintendo nog wel degelijk in staat was goede memorabele producten af te leveren.