De beste The Legend of Zelda-games aller tijden

In The Legend of Zelda: A Link Between Worlds heb je de mogelijkheid om jezelf in de muur te toveren. Met deze superkracht hebben de puzzels opeens een hele andere dimensie gekregen. Ook is het mogelijk om tussen twee werelden te reizen genaamd Hyrule en Lorule. 

Maar wat maakte The Legend of Zelda: A Link Between Worlds nou echt speciaal? Nou, je had namelijk de mogelijkheid om iedere kerker aan te pakken wanneer je maar wilde. Het spel bevat een verkoper genaamd Ravio. Deze eigenaardige man verhuurt uitrusting, laat deze uitrusting nou net nodig zijn om de kerkers te kunnen doorstaan. 

De kerkers in het spel zijn over het algemeen goed ontworpen en maakten voornamelijk de blits omdat ze ook flink in de hoogte waren ontworpen, combineer dit met het springen in muren en je hebt een paar goede puzzels voor je kiezen. -Dreon

The Minish Cap is een prachtig pixel avontuur waarin jij samen met Ezlo Hyrule redt. Het spel werd op plek 20 gezet in de lijst van beste GBA-spellen door IGN. Het heerlijke aan dit spelletje? Je kan de wereld zowel in het groot als in het klein verkennen. De Picori-werelden zijn net zo interessant als de echte werelden. Ezlo’s quotes zijn geweldig, de verschillende werelden zijn heel mooi gemaakt en het verhaal sleept je goed mee.

Jouw grootvader vraagt je om Zelda te begeleiden voor het Picori-festival. Dit loopt natuurlijk slecht af, want de kwaadaardige Vaati verandert Zelda in steen en breekt de Picori blade. Dit was een zegel om de monsters opgesloten te houden. De koning van Hyrule vraagt Link om hulp te zoeken door de Picori, ook wel The Minish genoemd, te benaderen. De Picori zijn een minuscuul volk die alleen gezien kan worden door kinderen. Kort hierna red je Ezlo van monsters: een groene muts met een vogelkop erop. Deze springt op Link’s hoofd en gaat met hem op avontuur. Met de hulp van Ezlo komt Link in de Minish-stad en gaat hij op avontuur naar de vier element-artefacten. Wanneer alle vier de elementen bij elkaar gevoegd worden, kan de Picori Blade hersteld worden en Zelda gered worden. Kortom een goed avontuur met duidelijk doelen! -Evelyne

Er is geen Zelda die pre-release zoveel kritiek heeft gekregen, als The Legend of Zelda: The Wind Waker. Na een demovideo op de Nintendo GameCube van een realistische Link, werd er ineens een ‘kiddy’-variant onthuld. Toen men het eenmaal speelde, verdween alle kritiek gelukkig als sneeuw voor de zon.

The Wind Waker speelt zich af in een met water overlopen wereld, waarin je op The King of Red Lions van eilandje naar eilandje vaart. De gameplay borduurde voort op het fenomenale Ocarina of Time, en laat je kerkers met vernuftige puzzels afwerken – in eilanden vol geheimen en leuk personages. Toch wordt deze game vooral herinnerd om zijn uitmunteende cel-shaded graphics: ook anno 2022 is The Wind Waker nog altijd een van de mooiste games ooit gemaakt. Jammer dat ‘ie destijds aan een strakke deadline gebonden was en er content geschrapt moest worden. Wie weet hoe groots deze game anders geweest was. -Erik

Ocarina of Time mag zich met recht een legendarische game noemen. Het legde in 1998 de basis voor de komende vijftien jaar aan Zelda-games, die nagenoeg allemaal de structuur van OoT zouden gaan volgen. De invloed van deze game reikt echter veel verder: elke moderne 3D-game is schatplichtig aan OoT. Toen de hele game-industrie nog nadacht over hoe ze de overstap van 2D naar 3D zouden maken, gaf Nintendo met Ocarina of Time even een Masterclass. Verschillende zaken die Nintendo voor OoT had bedacht, zijn tegenwoordig niet meer weg te denken uit 3D-games. Maar wat misschien nog belangrijker én specialer is: Ocarina of Time is fantastisch verouderd. Hoewel het niet meer zo revolutionair aanvoelt als 25 jaar geleden en er hier en daar wat schoonheidsfoutjes te bespeuren zijn, speelt de game vandaag de dag nog altijd even lekker weg als vroeger. En dat is iets wat heel weinig games voor elkaar weten te krijgen.

Nintendo hoefde dan ook maar weinig te schaven aan de game toen ze Ocarina of Time 3D in 2011 naar de 3DS brachten, de meeste veranderingen bestonden uit (kleine) grafische aanpassingen. Er zat ongeveer dertien jaar tussen Ocarina of Time en Ocarina of Time 3D, en eerlijk gezegd mag Nintendo in 2024 met gemak een nieuwe remake van de game uitbrengen. Want eigenlijk zou elke Zelda-fan de Zelda-game moeten spelen die ons voor het eerst kennis liet maken met legendarische personages als Ganondorf en Impa, of rassen als de Sheikah, Gerudo, Zora en Goron. En voor wie nog twijfelt of hij deze game gespeeld moet hebben: had ik al gezegd dat Ocarina of Time wordt gezien als de beste videogame aller tijden? -Rik

Wellicht dat nostalgie mijn herinneringen beïnvloedt, maar de eerste keer door Hyrule lopen in deze prachtige top-down The Legend of Zelda-game is nog altijd ongeëvenaard als je het mij vraagt. A Link to the Past heeft de Zelda-formule geperfectioneerd, van het vinden van nieuwe items, tot het helpen van stadsbewoners tot het opnemen en verslaan van Ganon. Tel daar een nog altijd prachtige artwork bij op en een werkelijk magnifieke soundtrack en je krijgt een van de meest legendarische en indrukwekkende games gemaakt voor de Super NES.

A Link to the Past weet vriend en vijand ook nog te verrassen, nadat je vrijwel heel de map hebt ontdekt, gaat er een geheel nieuwe wereld voor je open en kun je eigenlijk weer opnieuw beginnen met het ontdekken. Dit spel staat garant voor uren aan speelplezier en is zelfs vandaag de dag nog een pareltje. Kon ik toen ik zes was maar beter Engels, dan had ik het spel wellicht als kind ook ooit uit mogen spelen. -Mink

De Oracle-games waren zeer interessant. Gezien wanneer je beide games had uitgespeeld je uiteindelijk het volledige verhaal te zien kreeg. In Oracle of Ages werd Link via de Triforce gestuurd naar Labrynna waar Veran uiteindelijk Nayru bezette. Uiteindelijk kreeg Link de Harp of Ages waardoor hij door de tijd kon reizen. De Oracle-spellen waren ook typisch Zelda waar je acht items moest verzamelen om uiteindelijk de eindbaas te verslaan. -Robin

Ocarina of Time mag zich met recht een legendarische game noemen. Het legde in 1998 de basis voor de komende vijftien jaar aan Zelda-games, die nagenoeg allemaal de structuur van OoT zouden gaan volgen. De invloed van deze game reikt echter veel verder: elke moderne 3D-game is schatplichtig aan OoT. Toen de hele game-industrie nog nadacht over hoe ze de overstap van 2D naar 3D zouden maken, gaf Nintendo met Ocarina of Time even een Masterclass. Verschillende zaken die Nintendo voor OoT had bedacht, zijn tegenwoordig niet meer weg te denken uit 3D-games. Maar wat misschien nog belangrijker én specialer is: Ocarina of Time is fantastisch verouderd. Hoewel het niet meer zo revolutionair aanvoelt als 25 jaar geleden en er hier en daar wat schoonheidsfoutjes te bespeuren zijn, speelt de game vandaag de dag nog altijd even lekker weg als vroeger. En dat is iets wat heel weinig games voor elkaar weten te krijgen.

Nintendo hoefde dan ook maar weinig te schaven aan de game toen ze Ocarina of Time 3D in 2011 naar de 3DS brachten, de meeste veranderingen bestonden uit (kleine) grafische aanpassingen. Er zat ongeveer dertien jaar tussen Ocarina of Time en Ocarina of Time 3D, en eerlijk gezegd mag Nintendo in 2024 met gemak een nieuwe remake van de game uitbrengen. Want eigenlijk zou elke Zelda-fan de Zelda-game moeten spelen die ons voor het eerst kennis liet maken met legendarische personages als Ganondorf en Impa, of rassen als de Sheikah, Gerudo, Zora en Goron. En voor wie nog twijfelt of hij deze game gespeeld moet hebben: had ik al gezegd dat Ocarina of Time wordt gezien als de beste videogame aller tijden? -Rik

De beste 2D-Zelda, door briljante toevoegingen als de Magnetic Gloves en Link die in de buidel kan kruipen van een boksende kangoeroe. Combineer dat met een magische wereld vol geheimen, memorabele dungeons en een lekker hoog tempo. Wat krijg je dan? Een van de beste games ooit gemaakt. Ik hoop nog steeds dat ze de Rod of Seasons eens introduceren in een 3D Zelda. Het veranderen van de seizoenen is zoveel toffer dan dat uitgekauwde tijdreizen. -Mitch

Het Zelda-team kreeg een jaar de tijd om een toffe nieuwe Zelda-game in elkaar te flansen. Wie had vooraf kunnen bedenken dat er zo’n meesterwerk uit zou komen? The Legend of Zelda: Majora’s Mask is één van de meest duistere delen uit de Zelda-serie. Link komt terecht in een land genaamd Termina door Skull Kid, die bezeten is door Majora’s Mask. Termina bestaat op dat moment nog maar drie dagen, Skull Kid zorgt er namelijk voor dat de maan op Termina neerstort. Alleen Link kan dit voorkomen met de kracht van de Ocarina of Time.

In het spel staan belangrijke zaken als vriendschap, liefde, de dood en identiteit centraal. Zo bevatte Majora’s Mask als eerste Zelda-game een flink aantal side quests waarmee je maskers vrij kon spelen. Zo moet je een gedoemd stel zien te herenigen voordat de wereld vergaat en moet je meerdere keren iemand naar het hiernamaals leiden met de Song of Healing.

Ondanks dat Majora’s Mask maar vier kerkers bevat, zijn deze stuk voor stuk geniaal ontworpen. Vooral de laatste twee kerkers vergen flink wat denkkracht en doorzettingsvermogen. 

Het tofste aan dit deel in de franchise blijft toch wel dat hoe meer je over de game na gaat denken, hoe duisterder het wordt. Zo bevat jij de Deku-krachten van de overleden zoon van iemand die je in het spel tegen komt, sterven ook de Goron en Zora van wie je de krachten krijgt en lukt het je nooit om iedereen in het spel te helpen. Daar komt ook nog bovenop dat wanneer je terug in de tijd gaat, het allemaal voor niets is geweest. Dus wat heeft het dan voor zin? “You’ve met with a terrible fate, haven’t you?” -Dreon

Sinds de Nintendo 64 kwam het eigenlijk niet meer voor dat de gamewereld écht op zijn grondvesten werd geschud. Toch kreeg The Legend of Zelda: Breath of the Wild in 2017 precies dat voor elkaar. Het nam een franchise die iedereen al door en door kende, en bouwde het tot iets ongelofelijk, iets magisch.

The Legend of Zelda: Breath of the Wild laat je een groots avontuur beleven in een haast geruïneerd Hyrule, dat gebukt gaat onder het juk van Ganon. Je kunt ervoor kiezen om het hoofdverhaal te volgen en de vier Divine Beasts te verslaan – maar je kunt ook lekker op eigen houtje Hyrule verkennen. Vanaf het eerste moment voelde het spel aan als groots, episch, en vooral: als jouw avontuur. Jij ontdekte zelf hoe je de kou trotseerde. Maakte je jezelf warm met een dikke trui, brouwde je een drankje of stak je misschien een fakkel aan?

Breath of the Wild gooide alle bekende conventies op de kop, maar voelde tegelijkertijd meer aan als een Zelda-spel dan ooit. Je kunt er honderden, duizenden woorden over schrijven – en dan voelt het nog steeds als te weinig. Als je ooit maar één Zelda-spel in je leven kan spelen, laat het dan deze zijn. -Erik

Ga er maar eens aanstaan. Hoe maak je een vervolg op het inmiddels legendarische Breath of the Wild? Het Zelda-team moest heel wat scepsis verduren tijdens de ontwikkeling van Tears of the Kingdom, want het leek praktisch onmogelijk om nóg een keer zo’n impactvolle game te maken, toch? En toen was daar Tears of the Kingdom. De game die voorganger Breath of the Wild, tot op dat moment beschouwd als een van de beste games aller tijden, compleet omver blies en deed aanvoelen als een tech demo.

Zes jaar lang borduurde het Zelda-team voort op alles wat Breath of the Wild goed maakte en pakten ze de grootste kritiekpunten aan. Van het enorme Nedderrijk tot aan de hoogste Sky Islands, TotK zit bom- maar dan ook echt bomvol content. Of je nu Koroks martelt met de meest ingenieuze bouwsels, shrines op de meest random manieren voltooit of ‘full Ungabunga’ ome Ganondorf te lijf gaat: Tears of the Kingdom voelt tegelijkertijd zó groots, zó vrij en zó natuurlijk aan. Hier kunnen ze niet nóg een keer overheen… toch? -Rik

Update: The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom is op 13-07-2023 toegevoegd.

Bedankt dat je helemaal tot het einde bent gekomen! Maar wat vind jij? Deel jouw favorieten in de reacties (heel veel bonuspunten als je een hele lijst maakt).