Waarom ik niet meer uitkijk naar een nieuwe F-Zero

Er zijn dingen in je leven waar je nooit de hoop voor verliest. Misschien omdat je maandelijks meedoet aan de loterij of omdat je hoopt dat de liefde van je leven eindelijk ‘ja’ zegt. Op het gebied van games is er ook genoeg stille hoop. De heruitgave of remake van een lang ‘verloren’ game (misschien zelfs in een nieuw stijltje) of een vervolg op een serie die heel veel voor je betekent. Voor mij was dit altijd F-Zero. Nintendo’s antwoord op ‘wat als we een serieuze race-simulator zouden maken’. Een universum dat rijp is voor verdere verkenning, met unieke racebanen en dat een goed alternatief biedt voor Mario Kart. De serie is niet meer in volwaardige vorm gezien sinds 2003 met F-Zero GX. Toch brak er vorige maand iets in mij. Het had niet te maken met het antwoord dat Nintendo gaf tijdens een investeerdersbijeenkomst of de reactie van Reggie waarom er geen F-Zero meer gemaakt is. Bedrijven zeggen genoeg over hun keuzes, maar ik kijk liever naar de acties. En met het huidige patroon dat Nintendo laat zien in de afgelopen jaren ben ik overtuigd: ik hoef geen F-Zero meer. 

Om dit punt toe te lichten is het belangrijk om eerst uiteen te zetten waarom het juist F-Zero is dat al jaren zo hoog staat op de verlanglijst van veel fans. Enerzijds heeft het te maken met een zeker mysterie rondom de franchise. Nintendo refereert graag naar F-Zero in andere media. Van Captain Falcon in de Super Smash Bros.-serie tot aan een eigen minigame in Nintendo Land op de Wii U en natuurlijk de F-Zero racebanen in Mario Kart 8 Deluxe. Van raceauto’s die lijken op de machines tot expliciete verwijzingen naar de serie in andere games zoals één van de eindes in Star Fox: Command. Desondanks heeft de serie geen nieuwe titel gezien in meer dan negentien jaar. Er is een volledige generatie opgegroeid zonder een ‘eigen’ F-Zero game. Dat zegt misschien niet zoveel voor de oudere lezers hier, maar als je dat legt naast de explosieve groei van gaming als medium sinds 2010, betekent dat veel mensen alleen Captain Falcon herkennen, maar waarschijnlijk nog nooit een game van zijn serie hebben gespeeld. 

En Nintendo weet dit maar al te goed. Ze zijn in de afgelopen decennia meermaals gevraagd naar F-Zero en de status van de serie. Van interviews met makers van andere spellen zoals Giles Goddard tot aan het recente nieuws dat iemand aandelen had gekocht puur om de vraag direct aan de leidinggevenden van Nintendo te mogen stellen. Op ieder niveau van het bedrijf weet Nintendo dat er een grote groep van fans iedere Direct met gestokte adem wacht tot ze de Mute City theme horen en de futuristische machines in HD zien voorbij schieten.

Daar was ik er jarenlang één van.

En je zou denken dat een bedrijf als Nintendo, dat donders goed weet waar spelers online helemaal los over gaan, zich zeker wel heeft verdiept in de ontwikkeling van een nieuw deel in de serie. Kijk naar hun recentelijke aankondigingen voor remakes van slapende franchises. Advance Wars krijgt een ‘nieuwe’ game voor het eerst sinds 2008, Nintendo Switch Sports is een nieuw deel in de ‘Sports’-serie, Metroid Dread blaast 2D metroid nieuw leven in met een compleet originele titel, Kirby krijgt de eerste 3D-game in de serie én Mario Strikers: Battle League Football brengt de verloren sport terug naar de Switch. Nintendo weet als geen ander welke van hun ‘dode’ franchises het internet in lichterlaaie kunnen zetten bij een aankondiging. In alle eerlijkheid, als je puur kijkt naar wat het bedrijf zegt en hoe ze de nostalgie voor de GameCube en Wii-generaties aan het melken zijn is de kans op een nieuwe F-Zero groter dan ooit.

Maar het zijn hun acties waardoor ik de hoop heb verloren dat een nieuwe F-Zero game de terugkeer is van een lang rustende franchise. Dat gevoel werd vorige week opnieuw benadrukt met de aankondiging van de eerste gratis update voor Mario Strikers: Battle League Football. Zo’n anderhalve maand na de originele release krijgen we de eerste update met nieuwe personages en stadion-elementen. Een karige update die onderdelen toevoegt die simpelweg niet anderhalve maand op zich hadden hoeven laten wachten. Van de toevoeging van Daisy, een vast onderdeel van de Mario Strikers-serie tot aan cosmetische woestijn-elementen voor stadions. Het is alsof Battle League twee weken na de release aan een infuus werd gehangen dat pas nu wordt aangezet en langzaam probeert om de game in leven te houden. 

Mogelijk denk je: “Willem. We weten het, Mario Strikers: Battle League vond je ver beneden maat. Je score van een 5.5 staat nog vers in het geheugen. Laat het los.” Prima. Kijk dan naar de andere game die vorige week ook ineens een aangekondigde update kreeg, Nintendo Switch Sports. Twee nieuwe ranks voor online, ondersteuning voor de voetband om ‘echt’ te schoppen én twee nieuwe Volleybal-bewegingen. Geen woord over de update die Golf toevoegt aan het spel of eventuele andere toekomstige sporten. Ook geen fan van Nintendo Switch Sports? Oke, kijk dan naar de druppel-content-aanpak van spellen als Mario Golf: Super Rush van vorig jaar of zelfs Mario Kart: Live – Home Circuit. Allemaal gratis updates die nieuwe elementen zoals personages, cups en levels toevoegen aan de basisgame. Maar ook allemaal onderdelen die niets substantieels toevoegen aan het spel. Hoe waardevol zijn nieuwe besturingen, nieuwe personages en nieuwe cups als de het spel in de basis niet wordt aangepast of verbetert?

Inhoudsloze content

Je kan beargumenteren dat al deze gratis updates niet zo hard beoordeeld moeten worden. Ze zijn immers gratis voor alle spelers. Maar als je kijkt naar hoe karig en minimaal de inhoud van deze spellen is tijdens de lancering dan wijst het op een concrete strategie die Nintendo toepast op hun aanbod. Waar vroeger DLC of aanvullende content veelal de game versterkte en groter maakte, lijkt het er nu op dat deze updates worden ingezet om geplande elementen toe te voegen aan de game en te presenteren als een ‘cadeautje’ aan de spelers. Je kan mij niet vertellen dat Daisy, met al haar dynamische animaties en poses, niet al voor de lancering van Mario Strikers: Battle League vrijwel afgerond was. En wat valt er te zeggen voor games die op lancering niet goed genoeg presteren om aanvullende content te ontvangen? Mario Golf: Super Rush kwam uit in juni 2021 en ontving de laatste update in november van dat jaar. Schijnbaar was er of niet genoeg content voorbereid om de game een jaar te ondersteunen of was er gewoonweg té weinig interesse om de game voor een langere periode te voorzien van nieuw materiaal. Dat is toch in zekere zin beangstigend, omdat het een vicieuze cirkel wordt in het proces van content plannen en uitbrengen. Spelers kopen een game niet op lancering omdat er mogelijk content ontbreekt of de game te kaal aanvoelt. Er worden gratis updates beloofd die de game iets spekken. Maar als deze niet voldoende bieden blijven spelers weg en wordt de ondersteuning niet doorgezet. 

De grootste uitzonderingen op dit gebied lijken de games met betaalde updates en content. De grote namen als Mario Kart 8 Deluxe (bedenk wel dat het vijf jaar duurde voordat deze nieuwe content ontving), Super Smash Bros. Ultimate (die een hype-train maar liefst drie jaar wist voort te duwen) en games als Splatoon 2, Breath of the Wild en Animal Crossing: New Horizons. Maar ik denk dat voor ieder van deze games wel te stellen valt dat de game niet leunt op deze aanvullende content. Splatoon 2, Mario Kart 8 Deluxe, Breath of the Wild en Smash bros. Ultimate zijn in de basis ijzersterke games waarbij het grotendeels niet aanvoelde alsof er updates nodig waren. De games beschikken over singleplayer-content die de speler terug kan laten komen of multiplayer-content die de singleplayer-ervaring ondersteunt. Animal Crossing is hierbij een beetje discutabel, maar na alle gratis updates durf ik wel te stellen dat die game is waar veel mensen op hadden gehoopt bij een nieuwe Animal Crossing. De betaalde aanvullende content is hierdoor extra goed ontvangen omdat het de waarde van de basisgame versterkt. Zie je hoe dit niet van toepassing is op de sportgames van Nintendo? Mario Kart 8 Deluxe was al aangevuld met extra content en krijgt nu zelfs nog meer content omdat mensen maar niet ophouden met het spelen en kopen van Mario Kart. Dat lijkt nog niet gezegd te kunnen worden over Nintendo Switch Sports, Mario Golf: Super Rush of Mario Strikers: Battle League. Hell, zelfs The Pokémon Company begrijpt wat betaalde content moet toevoegen aan een spel. Iets dat ze actief hebben vermeden in Pokémon Legends: Arceus, maar wat Pokémon Sword en Shield honderden extra Pokémon gaf én twee gevulde plekken voor single- en multiplayer-content.

Laat dan maar zitten

Dus waarom hoef ik geen F-Zero meer? Ik denk dat als een nieuwe F-Zero zou plaatsvinden, deze de trend zal volgen van de sportgames op de Switch. Een achtbaanrit met hype tijdens de aankondiging, verwarring over de innovatieve ‘twist’ die de gameplay onderscheidt van eerdere games in de serie (het blijft immers de Nintendo-strategie) en vervolgens een woestijn aan singleplayer-content waarbij de game grotendeels leunt op de multiplayer-modus die langzaam wordt aangevuld met personages en machines, maar niet de kern van de gameplay aanvult. Ik ben echt gebrand door Mario Strikers: Battle League, maar het is het zoveelste bewijs dat Nintendo een hele duidelijke scheiding voor zich ziet als het aankomt op revivals en met name sportgames. F-Zero in deze vorm kan mij werkelijk gestolen worden. Een mogelijk karige lancering waarbij het voelt alsof de helft van de personages en machines missen, gekoppeld aan minimale opties zoals het customizen van machines, het samenstellen van eigen tracks en een verhaalmodus die nieuwe spelers in de wereld van F-Zero weet te lokken. 

Dat is namelijk de échte druk die er ligt op het aankondigen van een nieuwe F-Zero. Als deze revival op z’n gat valt, niet de twee generaties weet te lokken die niet zijn opgegroeid met F-Zero of simpelweg té weinig content biedt dan bevestigt dat voor Nintendo in de cijfers wat wij allemaal vrezen. Dat F-Zero eigenlijk helemaal nooit zo succesvol is geweest en dat het idee van een nieuwe F-Zero aantrekkelijker is dan de realiteit die dat met zich meebrengt. Er is niets ergers dan een dode franchise reanimeren, om deze vervolgens opnieuw te moeten afschieten. Dat is waarom ik niet meer uitkijk naar een nieuwe F-Zero met Nintendo’s huidige aanpak.