De Nintendo Switch is wat de Wii (U) had moeten zijn

In de afgelopen weken werd mij iets duidelijk. Iets dat eigenlijk al heel lang voor mijn neus lag, maar toch pas later duidelijk werd: een typische shower thought. Nee, we gaan het niet hebben over hoe ik onder de douche sta, maar waar ik het wel over wil hebben is hoe de Nintendo Switch uiteindelijk de Wii is geworden. 

De Wii was een ware revolutie in 2006. Het was het systeem dat uiteindelijk tegen de Playstation 3 en Xbox 360 op moest boksen. Het systeem had maximaal 480p output, werkte nog met een scart-kabel en had een rare afstandsbediening. Nintendo had waarschijnlijk wel een idee dat het een revolutie zou veroorzaken. Dat vertrouwen zie je terug aan de codenaam die het systeem droeg: Revolution.

Revolutie

Ik wist nog heel goed dat er veel geruchten waren over het apparaat. Het was ook toen dat ik echt de gaming industrie als een geheel begon te volgen. Het rondneuzen in de duistere krochten van het internet op alle verschillende gaming-fora van toen. De Nintendo Wii kwam 8 december 2006 uit. Mijn ouders hadden het apparaat voor me hadden opgehaald. Aangezien ik toen nog netjes op school zat voor mijn toenmalige opleiding (dit was laboratoriumtechniek mocht je dit graag willen weten. Ik doe nu heel wat anders). De console werd verkocht met Wii Sports en ik kocht, waarschijnlijk net zoals velen, The Legend of Zelda: Twilight Princess. Het was een mooie combinatie voor de casual en hardcore gamer.

Het was een switch van Nintendo om een groter publiek aan te kaarten en het had succes. Hun vorige console, de Gamecube, werd uiteindelijk 21.74 miljoen keer verkocht. De Wii wist uiteindelijk 101.63 miljoen stuks te verkopen. Deze switch was dus een groot succes. Niet alleen op console-vlak wist het bedrijf dit succes te bereiken. Ook op de Nintendo DS wilden ze een focus leggen op zowel het casual als hardcore publiek en ook hier had het een groot succes.

Te casual?

Toch begon er in die tijd een lichte frustratie te ontstaan. Hoewel Wii Sports een legendarische status heeft gekregen, begonnen sommige ‘hardcore’ fans zich toch wel verlaten te voelen. Op sommige fora vonden mensen dat Nintendo te weinig deed voor zijn trouwe fans en meer de focus had gelegd op een nieuw publiek. Zeker na E3 2008 was het sentiment minder positief. Er waren geen games van de “top” franchises aangekondigd en voornamelijk waren het games voor het casual publiek.

Begrijp me niet verkeerd: er zijn een hoop toffe games te vinden op de Nintendo Wii, van Super Mario Galaxy tot Metroid Prime: Corruption. Toch zat er bij sommige van die releases wel een hoop tijd tussen. Hoewel; op het einde van de Wii-lifecycle wist Nintendo of Europe nog een last hooray te brengen. Drie JRPG’s kwamen naar het Westen en voor de Noord-Amerikaanse fans was dit een reden om Operation Rainfall te starten. Xenoblade Chronicles, The Last Story en Pandora’s Tower waren drie games die een mooie afsluiting konden geven aan het Wii-tijdperk en waren een belofte dat de Wii U het anders zou doen.

De Wii U (Codename: Project Café) werd een machine om juist meer de trouwe fans terug te winnen. Helaas had het apparaat niet het effect dat Nintendo wou en werd het uiteindelijk een flop. De Wii U had een kortere life cycle en de Nintendo Switch werd geboren. Een apparaat dat uiteindelijk de kracht van Nintendo’s console- en handheld-teams samenbracht tot één.

De revolutie van de Nintendo Switch: de mix van casual en hardcore

Het verhaal van de Nintendo Switch hoef ik jullie niet te vertellen. Het apparaat gaat als warme broodjes over de toonbank en heeft vele fans (waaronder ik) weer teruggebracht naar het gamen. Hoewel mijn interesse altijd deels bij gamen en Nintendo was gebleven wist de Nintendo Switch mij echt terug te halen naar deze hobby. Tot het punt dat mijn kamer nu een ware Collectors Edition-hel aan het worden is.

Toen ik het systeem vroeg in 2018 had gehaald was ik helemaal verkocht aan de wondere wereld van The Legend of Zelda: Breath of the Wild en Xenoblade Chronicles 2 (beide puur op handheld gespeeld). Vele games passeerden de revue, die mij helemaal hooked aan het systeem kregen. Het was de start van HD-2D games zoals Octopath Traveler en later Triangle Strategy en LIVE A LIVE. Tevens kreeg Smash Brothers een ultieme ervaring en was de hype cycle voor velen compleet. Er zijn zoveel games voor het systeem uitgekomen die als hardcore bestempeld kunnen worden.

Het zijn juist de verrassende games die het verschil maken. Ring Fit Adventure heeft op dit moment meer dan 13,53 miljoen exemplaren verkocht en Animal Crossing: New Horizons meer dan 37,62 miljoen en de Mario Kart 8 Deluxe blijft op de top met meer dan 43,35 miljoen exemplaren.

Nintendo wist de trouwe fans terug te halen, maar op hetzelfde moment een heel nieuw publiek aan het gamen te krijgen. Nu dat recent Nintendo Switch Sports is uitgekomen voor het hybride systeem weet ik zeer zeker dat we dit jaar weer een hoop nieuwe fans mogen verwelkomen. Wanneer deze nieuwe fans hun nieuwe console uit de doos halen en samen met familie en vrienden Nintendo Switch Sports spelen of een potje Mario Karten… er zijn een hoop mogelijkheden. Of je nu liever wacht op de games die gaan komen zoals Xenoblade Chronicles 3, Splatoon 3 en Pokémon Scarlet & Violet of games die er al zijn: Big Brain Academy: Knappe Koppen, LABO of Gamestudio. Voor ieder is er wat wils.

In 2006 wilde Nintendo een console maken voor iedereen. Het is elf jaar later dat Nintendo deze belofte weet waar te maken met de Nintendo Switch. Want de Nintendo Switch is een console voor iedereen.