Yooka-Replaylee - Nieuwe Ronde, Nieuwe Kansen

Na een intens succesvolle Kickstarter kwam Yooka-Laylee in 2017 uit. Wat een ode aan collectathon-platformers van de jaren 90 had moeten zijn, was in mijn ogen een slap aftreksel van het genre. Destijds gaf onze Erik de game een 7, terwijl ik waarschijnlijk dichter bij een 5,5 uit zou komen. Acht jaar later komt ontwikkelaar Playtonic met Yooka-Replaylee aanzetten, een remake van hun eerste spel. Was dat nodig? Is het beter dan het origineel? Gaat Coen nu eindelijk echt beginnen met de review? Het antwoord op al deze vragen is: “Ja!”

Playtonic wist met de originele Yooka-Laylee ongeveer alle frustraties van de jaren 90 uit de dood te laten herrijzen. De werelden waren te groot, te leeg, de controls waren matig en het was het grootste deel van de tijd niet bepaald duidelijk wat er nou precies van je verwacht werd. Ik zal het kort houden; deze remake weet vrijwel al deze problemen op te lossen.

Een hele bende verbeteringen!

Naast het oplossen van problemen met bijvoorbeeld de besturing introduceert Yooka-Replaylee ook nieuwe aspecten die het spel allemaal nét wat leuker maken. In het origineel moest je bijvoorbeeld nieuwe moves kopen, terwijl je hier direct met alle moves begon. Naast het feit dat je dus niet eindeloos veertjes hoeft te zoeken om nieuwe moves te ontgrendelen, zijn de toepassingen van deze moves ook nog eens verbeterd. Het springen is bijvoorbeeld veranderd van een soort onhandige double jump naar één sprong en daarna de optie om te zweven. De rol heeft geen stamina meer nodig en zelfs je normale aanval heeft nu een paar extra functies. De winkels, die voorheen dus vol zaten met moves en upgrades, bevatten nu extra’s zoals nieuwe kostuums en opties om de game moeilijker, makkelijker of grappiger te maken. Er is een nieuwe tutorial en zelfs de camera is compleet verbeterd.

Waar gáát dit over?

Tot nu toe heb ik het eigenlijk alleen nog maar gehad over de verbeteringen die te vinden zijn in deze remake. Dit zal handig zijn voor lezers die het origineel in het verleden al hebben gespeeld en willen weten of het het waard is om de game opnieuw aan te schaffen. Maar wat nou als je de originele game uit 2017 nog nooit gespeeld hebt? Nou, denkbeeldig persoon dat ik zojuist heb verzonnen, Dit spel gaat over Yooka en Laylee en hun avontuur met “the one book”. Yooka en Laylee zijn twee avonturiers die met hun boot, de Batship Crazy, crashen voor Hivory Towers. Hivory Towers is een bedrijf dat uhhh.. tja, het is niet helemaal duidelijk wat ze nou eigenlijk doen, behalve kwaadaardig zijn. Het bedrijf wordt bestuurd door Capital B en Dr. Quack. Ze hebben met hun blijkbaar eindeloze voorraad aan monsters “The One Book” gevangen. Dit boek laat alles wat er in zijn pagies geschreven wordt, werkelijkheid worden. Yooka en Laylee bevrijden het boek, maar zijn vrijheid is van korte duur. Capital B en Dr. Quack hebben een boekopzuigmachine om het boek weer gevangen te nemen. Om te voorkomen dat Capital B zichzelf al het geld van de wereld geeft, scheurt het boek al zijn pagies los en is het aan jou om ze te verzamelen in meerdere werelden.

Handheld, maar met een prijs

Yooka-Replaylee loopt op zich prima op de Nintendo Switch 2. Ik heb geen enkele framedrop gemerkt en de besturing is heerlijk op de pro-controller, maar ook in handheld-mode. Helaas is de game wel gelimiteerd tot 30 frames per seconde. Playtonic heeft wel aangegeven dat ze aan het kijken zijn naar de opties voor een performance-mode waar de game wel op 60 frames per seconde zou kunnen draaien. Ook heb ik een crash meegemaakt, waardoor de hele console opnieuw opgestart moest worden. Ik heb geprobeerd deze crash te recreëren om te kijken wat het nou precies veroorzaakte, maar dat is me niet gelukt. Gelukkig gebeurde dit dus maar één keertje.

Niet elk probleem is compleet opgelost. Zo is er vrijwel geen impact als je vijanden raakt met je staartaanval, zijn er personages die in elke wereld terugkomen in plaats van op maat gemaakte figuren voor elke wereld. De remake introduceert ook nieuwe problemen. Door het feit dat je alle moves aan het begin al hebt, kan de game ook een tikje makkelijker aanvoelen dan het origineel. Ook is het “oh, ik moet hier later terugkomen”-aspect van het spel daardoor weg. Voor mij zijn dit echter non-issues die de pret zeker niet bederven en in het geval van de moves vind ik het eigenlijk een verbetering.

Conclusie

Yooka-Replaylee verbetert eigenlijk alles waar ik in het spel uit 2017 een hekel aan had. Waar ik die game misschien wel een 5,5 had gegeven, krijgt deze een behoorlijk hoog cijfer. Als collectathon-games je aanspreken is dit een absolute aanrader. Toen ik deze game binnenkreeg, was ik eigenlijk een beetje huiverig. Herinneringen van de oude game schoten aan me voorbij als Vietnam-flashbacks. Gelukkig nam deze remake al snel mijn zorgen weg. Het enige nadeel is eigenlijk dat Playtonic niet genoeg tijd had om een wat betere Nintendo Switch 2-versie neer te zetten tegenover de versies op andere platformen.