Yono and the Celestial Elephants

Volgens Neckbolt Games, de ontwikkelaar van Yono and the Celestial Elephants, hebben avonturengames anno 2017 een schrijnend gebrek aan olifanten. Men besloot hier verandering in te brengen en zo was het idee voor het avontuur van de kleine olifant Yono geboren. De eerste beelden tijdens de Nindies Showcase zagen er al aandoenlijk uit en ook de setting sprak velen aan: een soort Legend of Zelda-avontuur met een dikhuid in de hoofdrol. Maar is die combinatie wel zo geslaagd als het klinkt, of blazen we beter snel het verhaaltje uit met een lange snuit?

Yono strijkt als eerste olifant sinds zeer lange tijd neer in een kalm landje, bewoond door mensen, de ondode Bonewights en de onderdrukte robots uit Freehaven. Olifanten staan in dit universum bekend als de beschermers van alle levende wezens en worden ééns per millennium uit de sterren geboren. Snel blijkt de jonge Yono lastig zijn slurf uit de problemen te kunnen houden.

Een bijzondere start

Het spel start met een cinematische intro waarin je Yono als een komeet op de planeet ziet inslaan. Niet lang daarna zal een roodharig meisje genaamd Sundara je wegwijs maken in de omgeving. Spoedig start je avontuur vol ontdekkingen, obstakels en talloze hulpbehoevende personages. Het is niet altijd makkelijk om een olifant te zijn, dat bewijst deze game maar al te goed.

Gaandeweg leer je hoe je stenen kunt verpulveren door ze een kopstoot te verkopen, hoe je vijanden van een afgrond kunt blazen door flink uit te ademen, hoe je vuurtjes kunt blussen door ietwat teveel water te drinken en hoe je voorwerpen kunt oppakken en wegsmijten alsof het niets is. Dit alles om progressie te boeken in het spel, je maakt immers de weg vrij voor jou en anderen. Een zeer simplistische besturing maakt het spel gemakkelijk te begrijpen, maar soms ook ietwat houterig. Een houten kist verschuiven doe je bijvoorbeeld door er tegenaan te lopen… en er tegenaan blijven lopen… voor een net iets te ongemakkelijk lange tijd… en dan plots verschuift de kist en kun je de hele riedel weer afdraaien om hem de volgende dertig centimeter te verplaatsen. Dit haalt het tempo uit het spel en breekt wat met de immersie in het, verder uitstekende, verhaal.

Een verhaal om over na te denken

Nee, verwacht niet teveel diepgang van Yono and the Celestial Elephants als het gaat om een ingewikkelde verhaallijn met talloze belangrijke personages. Het hele verhaal draait rond jou als olifant en de verschillende verzoeken die je van verscheidene personages kunt krijgen. Echter zijn de geschreven dialogen van een dermate hoge kwaliteit dat je toch aan het denken wordt gezet over goed en kwaad. Yono zet jou als speler aan het denken over je eigen leven en het effect dat goed en kwaad op je heeft. Het uitnodigen tot semi-filosoferen lukt heel weinig games tegenwoordig, laat staan dat ze überhaupt naar een dergelijk effect op zoek zijn. Yono tovert geheid een glimlach op je gezicht met de onschuldige dialogen en de soms bijdehante opmerkingen.

Grafisch gezien is Yono and the Celestial Elephants een pareltje. Het draait meer dan soepel in de meer dan passende artstyle, gezien vanuit isometrisch perspectief. De warme kleuren spatten van je scherm en betrekken je op vakkundige wijze bij het verhaal. Ook de muziek is puur goud, voor elke regio is een perfecte compositie gecreëerd. Wat de muziek wel extreem haar glans doet verliezen zijn de goedkope geluidseffecten die je bijvoorbeeld hoort als je een pot kapot gooit, een vijand een kopstoot geeft of een personage aanspreekt. Deze geluidseffecten lijken rechtstreeks uit een gratis online flash-game te komen. Tenenkrommend met momenten en dat is echt dood- en doodzon

Conclusie

Yono and the Celstial Elephants is een mooi stukje werk van indie-ontwikkelaar Neckbolt Games. Het verhaal, en dan met name de boodschap van het verhaal, is er één om over te blijven nadenken, zelfs nadat je de game hebt weggelegd. Ook indien je grafische kwaliteit een zeer belangrijk aspect van een game vindt, hoef je dit avonturenspel zeker niet te laten liggen. Tevens zullen fans van een warme sfeer het slim kleurgebruik, de artstyle, het isometrische perspectief en vooral de muziek van deze game meer dan kunnen waarderen. Wat helaas wel afdoet aan de beleving is een met momenten ietwat houterige besturingsmechaniek en de goedkoop klinkende geluidseffecten. Als je je hier echter overheen kunt zetten, zul je merken dat het avontuur van olifantje Yono er één is van formaat en zeker niet mag ontbreken in de bibliotheek van de doorgewinterde digitale avonturier.