Trine 5: A Clockwork Conspiracy - Meer van het goede

De trouwe helden Zoya de dief, Amadeus de ridder en Pontius de tovenaar gaan opnieuw op avontuur, dit keer om hun naam te zuiveren. Dat levert wederom een humoristisch 2,5D platform-avontuur vol breinbrekers op, die je in je eentje maar ook samen met maximaal drie andere spelers doorkruist. Meer van hetzelfde dus, en dat is helemaal niet erg!

De helden van Trine arriveren bij het kasteel voor hun huldiging, maar (niet heel verrassend) worden ze in de val gelokt en verraden. Tijd om jullie namen te zuiveren en meteen het land te redden! Zoya werkt met een boog, mijn eeuwige favoriet Amadeus met magie en Pontius met een zwaard. Je wisselt tussen personages afhankelijk van welke vaardigheid je wil gebruiken. Speel je met meer mensen, dan kun je zelfs met drie Zoya’s tegelijk rondrennen (of de modus spelen waarin elk personage maar één keer mag voorkomen). Zo baan je je een weg door gebieden door slim gebruik te maken van je opties. Zoya schiet pijlen met een touw om nieuwe paden aan te passen, Amadeus tovert kisten en platen tevoorschijn en de sterke Pontius maakt korte metten met obstakels.

Uitdaging voor het brein

De omgevingen vormen telkens een puzzel die je moet oplossen om verder te gaan. Zoals ervoor te zorgen dat er water op een rad stroomt, of een ontploffend vat bij een broos stuk muur te krijgen. Om puzzels op te lossen zet je die vaardigheden slim in, vaak door ze te combineren. Bijvoorbeeld door met Amadeus een blok ergens te plaatsen, waar je vervolgens met Zoya een touw naartoe spant. Vaak zijn er meerdere oplossingen mogelijk en het wordt steeds interessanter. De levels worden aangepast op het aantal spelers, zodat je telkens voldoende uitdaging hebt. En die uitdaging, die is er. Ontwikkelaar Frozenbyte beloofde moeilijkere puzzels en die belofte is zeker waargemaakt. Gelukkig wordt het nooit frustrerend, en vooral in de multiplayer-modus is het echt leuk om samen te zoeken naar een oplossing. Om de opbouw geleidelijk te houden heeft elke held op een bepaald moment een eigen speciaal hoofdstukje, waarin je een vaardigheid uitbreidt. Zo leer je gaandeweg steeds wat bij en daarna krijgen de puzzels weer een extra dimensie door de extra opties.

Aan het eind van levels ontvouwt het verhaal zich aan de hand van mooie cutscenes, maar ook terwijl je de levels doorkruist hebben de helden humoristisch commentaar op wat ze zoal zien en tegenkomen. Of je hoort de inwoners roddelen over wat er allemaal aan de hand is in het land. Ook zijn er kleine schattige details, zoals Amadeus die een klein kistje voor zichzelf tevoorschijn tovert als hij even pauze neemt. Er zijn ook nog allerlei collectibles te vinden, van merkwaardige grappige brieven tot nieuwe outfits voor je personages. Gecombineerd met de prachtige omgevingen en ontspannende muziek weet Trine 5: A Clockwork Conspiracy een heel fijne ervaring neer te zetten. De achtergronden zijn zó rijkelijk gedetailleerd dat je soms even wil stilstaan om het rustig te bewonderen.

Hordes vijanden

Je spaart ervaringspunten om vaardigheden te upgraden. Deze kun je gelukkig op elk moment herindelen zodat je alles vrij mag uitproberen. Helaas zijn ze allemaal voornamelijk gericht op gevechten, en dat blijft het minst leuke onderdeel van Trine. Meestal komt het erop neer dat je in een ruimte staat waar een reeks identieke vijanden op je in meppen, terwijl ik dan als Pontius terug mep. Die extra vaardigheden die je kunt vrijspelen, lenen zich net niet om in te zetten in zo’n gevecht. Richten met je boog doe je met de rechter joystick, wat in een puzzel prima is, maar niet als je wil voorkomen dat je een bijl in je gezicht krijgt. Uitzonderingen daargelaten voor de wat grotere gevechten, mist bij combat ten opzichte van de ongelofelijk creatieve puzzels wat finesse.

Conclusie

Trine 5: A Clockwork Conspiracy brengt ons meer zoals Trine 4: The Nightmare Prince, en dat is helemaal mooi. Met drie helden reis je door prachtige omgevingen en de multiplayer is echt een andere ervaring dan de singleplayer. De kleine gesprekjes en het oog voor detail tijdens je reis maken de ervaring extra sfeervol. Helaas zijn de gevechten (nog steeds) niet erg interessant, wat het jammer maakt dat bijna alle upgrades voor je helden daarop gericht zijn. Daar staat tegenover dat de puzzels creatiever zijn dan ooit en je stevig aan het denken zetten.