The Inner World

Ik begrijp het niet. Ik begrijp het gewoon niet. Driftig druk ik op het aanraakscherm van de Nintendo Switch. Maar hoe vaak ik ook met mijn vingers tik: er gebeurt helemaal niets. In plaats daarvan forceert point-and-click-adventure The Inner World mij om gewoon met de knoppen op al die objecten en personages te klikken die op het scherm staan geprojecteerd. En dat werkt gewoon niet. Het laat een grote smet achter op wat verder een alleraardigst spelletje is geworden.

The Inner World speelt zich af in een wereld volledig gemaakt van aarde. Diep binnenin ligt Asposia, thuisplaats van de drie heilige windfonteinen. Het is van deze windfonteinen dat Asposia haar luchttoevoer krijgt, maar beetje bij beetje verliezen ze allemaal hun kracht. Wanneer het naïve jongetje Robert per ongeluk de mysterieuze ketting van heerser Conroy zoek maakt, raakt hij verwikkeld in een duister plot dat achter het verdwijnen van de wind schuilt. Wat volgt is een avontuur in een bijzondere wereld, waar alles net even anders is dan in de werkelijkheid. Licht krijgt men van koddige beestjes genaamd Fosfos, er struinen allerlei rare (en soms bijzonder dodelijke) wezens door de straten en bospaadjes, en elk mensachtige personage is voorzien van een bijzondere neus. Ook Robert, die er als enige in de wereld zelfs muziek mee kan maken.

Babykleding

The Inner World is een klassiek avonturenspel. Dit betekent dat je in statische omgevingen op zoek gaat naar aanwijzingen of objecten die jou verder moeten helpen in het verhaal. Soms moet je ook voorwerpen met elkaar combineren om het juiste resultaat te krijgen. Hierbij moet je vaak kleine missies voltooien, die in dienst staan van het grotere geheel. Iemand is bijvoorbeeld zijn breinaald verloren of is naarstig op zoek naar schattige babykleding van het duurste stofje in Asposia – dat alleen door mythische Wind Monks gedragen wordt. Het kan allemaal. Vervul je deze opdrachten, dan krijg je misschien informatie over die verdraaide bandiet die Conroy’s mysterieuze ketting heeft gejat.

Dit zorgt voor aardige, doch vaak wel ietwat vergezochte puzzels en ontdekkingen. Het vergezochte komt vooral doordat het spel helaas niet altijd even goed duidelijk maakt wat je precies moet doen en laat het aan het begin na om uit te leggen wat er eigenlijk allemaal van je verwacht kan worden. Zo komt het dikwijls voor dat je uit het niets weer naar eerdere omgevingen moest, terwijl je daar eerder alle puzzels al had opgelost. Beter gesteld: het gaat er vanuit dat je al ervaren bent met dit type games. Mijn Freddie Fish-ervaring van vroeger was niet echt voldoende, zo bleek. Gelukkig is het spel voorzien van een uitstekend werkend (optioneel) hintsysteem, dat je altijd op het juiste pad helpt.

Om dit alles is een prachtig grafisch jasje verweven. Alle omgevingen in Asposia lijken met de hand getekend, en zitten bomvol gekke, kindertekenfilmachtige personages vol heerlijk stereotype persoonlijkheden. Dit alles wordt ondersteund door grappige animatiescenes. Deze zijn overduidelijk met een laag budget gemaakt (verwacht geen Disney-taferelen), maar daarom niet minder charmant. Enig minpuntje is dat de beeldjes op bepaalde plaatsen wel wat stotteren, alsof er iets te weinig tekeningen zijn gemaakt.

Point-and-button

Toch zijn de bovengenoemde smetjes die ik noemde, niet zo groot dat ze de funfactor in de weg staan. Een vreselijke besturing is dat helaas wel. Laat ik het even nog maar even duidelijk maken: ondanks dat het een point-and-click adventure is, speciaal gemaakt voor PC, maakt het geen gebruik van het touch screen. Je doet alles met de knoppen. Dit levert een zeer omslachtige speelstijl op, waarbij je met L, R of Y elk object één voor één af moet gaan. Terwijl het zo natuurlijk was geweest als je alles wat je ziet gewoon lekker aan kon tikken. Sterker nog: ik begon het spel in handheldmodus om die reden. Ja, de knoppenbesturing werkt uiteindelijk wel – maar daar is ook alles mee gezegd. Ik begrijp het nog steeds niet.

Conclusie

The Inner World maakt helaas niet goed gebruik van de mogelijkheden van de Nintendo Switch. Sterker nog: de tenenkrommende knoppenbesturing werkt ernstig in diens nadeel. Zo jammer, want een alleraardigst avontuur is The Inner World zeker. De puzzels en het verhaal blazen je niet omver, maar nemen je toch op een leuke wijze mee in een prachtige, handgetekende wereld vol gekke wezentjes. Mocht je houden van traditionele point-and-click avonturen, dan moet je dit spel zeker eens proberen! Haal ‘m alleen maar lekker op Steam.