SPLIT FICTION - Tijd om samen op de bank te spelen

Eind 2021 werden de Game of the Year-awards gewonnen door een heel bijzonder spel: het legde de focus volledig op de tweespelerstand. Dit spel had de toepasselijke titel ‘It Takes Two’. Het stelt jou en een vriend of vriendin in staat om een leuk verhaal volledig met zijn tweeën te spelen. Dit was zo goed uitgewerkt, dat het de prijs dubbel en dwars verdiende. Nu is het eindelijk tijd voor het volgende spel van Hazelight Studios, waarbij weer de focus ligt op een coöp-spektakel. SPLIT FICTION is al een paar maanden speelbaar op andere consoles, maar is nu ook verschenen voor de Nintendo Switch 2. De extra rekenkracht stelt de console in ieder geval in staat om het spel te draaien, maar is dit voldoende om er ook echt van te kunnen genieten?

In SPLIT FICTION speel je als Mio en Zoë, twee beginnende schrijvers die een aanbod hebben gekregen van een belangrijke uitgever. De een schrijft sciencefiction en de ander schrijft fantasy-verhalen. De uitgever zegt een nieuwe manier bedacht te hebben om hun boeken te laten uitgeven. Mio en Zoë stappen in een simulatie om hun eigen boeken te kunnen ervaren en daarmee de verhalen daadwerkelijk te beleven. Tijdens het starten van de simulatie gebeuren er enkele dingen waardoor Mio in de simulatie van Zoë terechtkomt. De machine was nooit gemaakt voor twee personen in dezelfde situatie. Hierdoor worden de twee simulaties gefuseerd en moeten de dames hieruit zien te ontsnappen.

Samen staan we sterk

Mio en Zoë komen terecht in een futuristische wereld waar een flinke oorlog woedt. De schepen en kogels vliegen om ze heen en er zit maar één ding op: overleven. Al vlug baan je je een weg door deze bizarre wereld en kom je terecht in een glitch. Opeens staan ze in een koninkrijk dat wordt veroverd door gigantische trollen en moeten ze ook hier vluchtend verder. Hiermee wordt je op een leuke en hectische manier geïntroduceerd aan zowel de twee verschillende werelden als de besturing.

In ieder hoofdstuk word je in een ander verhaal gegooid. De ene keer zijn jullie Cyber Ninja’s, de andere keer shapeshifters en ga zo maar door. Mio en Zoë hebben allebei steeds hun eigen specialiteiten en daarmee moeten ze elkaar verder helpen. Zo kan Mio door middel van een zwaartekracht-zwaard op muren en plafonds lopen en kan Zoë met een cyberzweep objecten verplaatsen en gooien. Het spel gooit hier en daar wat puzzels en gevechten naar je, waardoor je steeds andere manieren moet verzinnen om speciale aanvallen te gebruiken. Dit is erg leuk bedacht en omdat je per hoofdstuk wisselt van vaardigheden, blijft het je verrassen.

In the mix

Wat Split Fiction zo goed maakt, is de variatie tussen de twee genres van de schrijvers. De ene keer kom je terecht in een wereld met draken en de andere keer race je met een futuristische motor door neonverlichte straten. Sciencefiction en fantasy zijn twee genres die pal tegenover elkaar staan. Zo staan Zoë en Mio ook pal tegenover elkaar qua meningen over elkaars genre. Dit zorgt voor grappige dialogen waarbij ze vooral veel kritiek hebben op elkaars verhalen. De dynamiek tussen de twee is leuk bedacht en het feit dat ze echt samen moeten werken, maakt het nog leuker.

Alleen is ook zo saai

Dat het spel volledig in multiplayer gespeeld moet worden, is natuurlijk de charme. Er zijn meerdere mogelijkheden om dit te doen, zowel online als offline. Online kun je dankzij de Split Fiction Friend’s Pass samen spelen terwijl maar één van de twee deze heeft gekocht. Dit vind ik een mooie keuze, die laat zien dat ook de ontwikkelaars echt hart hebben voor multiplayer (en jouw portemonnee). Verder is het mogelijk om hem via GameShare te spelen, en samen op de bank met één Nintendo Switch 2. De laatste optie had uiteraard mijn voorkeur.

Technisch geneuzel

Sinds de komst van de Nintendo Switch 2 is het steeds interessanter om over technische aspecten te praten. Aangezien het apparaat Cyberpunk 2077 prima kan draaien, zou je zeggen dat ook bij Split Fiction het onderste uit de kan is gehaald. Toch moet ik zeggen dat ik niet helemaal onder de indruk ben. Het spel ziet er prima uit, maar draait op 30 frames per seconde. Er zijn geen opties beschikbaar om dit aan te passen. Verder zien een aantal animaties zoals explosies en vuur er af en toe vrij lelijk uit, wat jammer is. Al met al is de framerate wel stabiel, wat het belangrijkste is voor een optimale spelervaring.

Verder verschoot ik ook wel erg van de bestandsgrootte. Het spel neemt al meer dan een kwart van je opslagruimte in beslag met een grootte van 71 GB. Dit is erg jammer, al helemaal wanneer je nog geen Micro SD Express kaart hebt kunnen aanschaffen.  

Conclusie

Split Fiction is een episch avontuur om met twee personen van te genieten. De wisseling in verschillende spelwerelden en gameplay-mechanieken zorgen ervoor dat het nooit gaat vervelen en weten je altijd weer te verrassen. De dynamiek tussen de twee personages is leuk en het is grappig om te zien dat dit ook terugkomt in de samenwerking tijdens het spelen. Grafisch ziet het spel er niet perfect uit, maar het speelt in ieder geval stabiel op de Nintendo Switch 2. Laat dit echter niet de pret drukken, het spel is echt een waar genot van begin tot eind. Mocht je samen met je partner of een vriend(in) op zoek zijn naar een spel om samen te spelen, dan is Split Fiction zeker de perfecte game voor jullie.