South Park: Snow Day! - Van een koude kermis thuiskomen

Na twee RPG’s gooien de bedenkers van South Park het over een andere boeg. Samen met de studio Question Games toveren ze de franchise om in een 3D co-op actiegame. Maar haalt deze het niveau van voorgangers The Stick Of Truth en The Fractured But Whole?

Een sneeuwstorm teistert South Park. De stroom is uitgevallen, grondstoffen raken op en er vallen doden en gewonden. Maar nog belangrijker: er is geen school! Reden dus voor Eric Cartman en zijn vrienden om er het beste van te maken en samen met de “new kid” (dat ben jij) buiten te spelen en meteen wat oude vetes uit te vechten.

Het spel start met een 2D scène die de gevolgen van de sneeuwstorm en Erics reactie daarop laat zien, maar wisselt daarna naar 3D en zo ziet de rest van het spel er ook uit. De 2D-stijl is heel herkenbaar uit de televisieserie, maar de makers zijn erin geslaagd om de personages ook in 3D heel herkenbaar en natuurlijk te laten zijn.

IJsvrij

Nadat je je personage hebt aangemaakt beland je in Erics achtertuin, de centrale hub waarin je missies start, wapens kiest en upgrades koopt. Wie de serie volgt of The Stick Of Truth heeft gespeeld herkent meteen de setting, want de South Park kids hebben hun op Dungeons & Dragons en Lord Of The Rings geïnspireerde outfits aan. Als “new kid” sluit jij je aan bij Eric, en zo doorloop je een stuk of vijf scenario’s waarin je erachter komt waar je deze ijsvrije dag aan te danken hebt. Hier ben je binnen een paar uur doorheen, maar het spel moet het hebben van zijn herspeelbaarheid en de co-op mogelijkheden.

Elke missie speel je namelijk met drie andere “new kids”. Offline zijn dat bots, maar online kun je samen met anderen spelen. Een lokale co-op modus is er niet. Voordat je start kies je je load-out, waarbij je twee wapens (een melee- en een afstandswapen) en twee vaardigheden kiest. Denk hierbij aan een totem die Cheesy Poofs uitspuugt die je team geneest, of aan een scheet die je de lucht in lanceert. En ja, deze kun je daarna in brand steken.

Het spel heeft ook wat willekeurige elementen. Zo kun je kaarten vinden die je wapens upgraden en kies je aan het begin een Bullshit-kaart, een oneerlijk sterke kaart die je een paar keer tijdens een level kunt spelen. Welke kaarten je kiest verandert ook echt wat aan de werking van je wapens, dus dit element werkt goed voor de herspeelbaarheid.

Ondergesneeuwd

Tot zover gaat alles goed. Helaas komen we nu aan bij de minpunten van Snow Day!, want als je eenmaal gaat spelen merk je dat de gameplay niet fantastisch is. In de levels vecht je je door hordes tegenstanders heen, maar het vechten zelf voelt stroef. Met je hoofdwapen kun je niet veel meer dan wat hakken en je afstandswapen bedient ook niet lekker. Daarnaast loopt het spel niet helemaal soepel en is de audio soms niet synchroon met het beeld. Misschien is de optimalisatie niet goed, of is de Switch niet krachtig genoeg voor dit soort multiplatform-titels. En dat is heel jammer, want vechten vormt toch het hoofdingrediënt van deze game.

Tussen de gevechten door krijg je soms grappige cutscenes waarin we bekende personages terugzien, zoals Randy of Ned en Uncle Jimbo. Jimmy geeft je geregeld nieuwe kaarten om je wapens te upgraden. Wat wel opvalt is dat de humor erg braaf is en het verhaal plat vergeleken met de RPG’s. Uiteraard komen de kinderen af en toe scherp uit de hoek en zeker als de hoofdpersonages lekker tegen elkaar tekeer gaan is het op en top South Park, maar het haalt het toch niet bij een gemiddelde aflevering.

Ook de levels zelf zijn eentonig. Ja, de game speelt zich af in South Park en af en toe herken je bekende plekken uit de serie. Maar doordat elk level bedekt is met een dikke laag sneeuw lijkt alles op elkaar. Pas in het laatste level zit wat variatie doordat dit zich deels in een gebouw afspeelt. En dat is heel jammer, want doordat de gameplay niet goed is moet Snow Day! het vooral hebben van de franchise waarop het is gebaseerd. Maar door de minder goede grappen en ondergesneeuwde stad gaat een hoop daarvan verloren.

Het is jammer dat de game niet lekker speelt en snel repetitief wordt, want de randzaken zitten goed in elkaar. Er is een skill tree om te vullen, genoeg cosmetica vrij te spelen om je ultieme South Park-personage te maken, en op de dag van release is er een gratis Horde Mode-DLC uitgekomen (er is ook een Season Pass met betaalde DLC). Om alles vrij te spelen zul je de game meerdere keren moeten spelen, maar dit voelt toch meer als een klus dan als vermakelijk.

Conclusie

Na twee RPG’s is het bewonderenswaardig dat de makers van South Park het over een andere boeg gooien. In theorie klinkt een co-op actiegame goed, maar de uitwerking is dat niet. Het vechten werkt niet soepel, en de Switch-versie draait niet heel lekker. De overzetting naar 3D is dan wel weer goed gedaan. Op sommige momenten komt de South Park-humor lekker naar voren en zeker de dialogen tussen de hoofdrolspelers zijn leuk, maar de setting in de sneeuw en het dunne verhaal halen dan weer een hoop van de South Park-magie weg. De game is eigenlijk alleen aan te raden voor die-hard South Park-fans die niet van RPG’s houden. Anders kun je veel beter The Stick Of Truth of The Fractured But Whole proberen.