Song of Nunu - Laat je niet in de kou staan

Riot Games is vooral bekend van het spel League of Legends, dat een gigantische rol speelt in de E-sports-industrie. Elk jaar worden er grote evenementen georganiseerd en ook ik ga daar wel eens naartoe of kijk de stream online. Daarnaast speel ik het spel best vaak, dus toen ik las dat Riot Games een nieuw spel aan het maken was en deze ook op de Nintendo Switch uitgebracht zou worden, kon ik mijn enthousiasme nauwelijks bedwingen. The Ruined King, dat in 2021 naar de Nintendo Switch verscheen, is namelijk een heel tof spel, dus dan moet deze ook goed zijn toch? Volgt het spel de officiële lore of geeft Riot net als bij Arcane een volledig ander verhaal?

In Song of Nunu: A League of Legends Story, stap jij in de schoenen van Nunu, een Notai jongetje en zijn magische yeti-vriend Willump. Nunu is op zoek naar zijn moeder en de rest van de stam. Zijn moeder vertelde hem altijd over “The heart of blue” en Nunu denkt dat hij door dat object te vinden zijn moeder en stam kan terugvinden. Hiervoor moeten hij en Willump een reis maken door de ijzige landschappen van de Freljord om de gevleugelde berg te vinden. Ze komen bekende figuren uit het League of Legends-spel  zoals Braum en Ornn tegen die hem wat hulp bieden op zijn reis en speelt Volibear ook een rol. Echter ligt er gevaar op de loer, want Lissandra wil Willump afpakken van Nunu.

Verhaal
Het doel is constant super duidelijk: vind een manier om naar de gevleugelde berg te komen. Om dit te bereiken moet je de Freljord een beetje verkennen en krijg je enorm veel informatie mee. Het verhaal is tot in detail goed uitgeschreven en volgt zelfs het officiële verhaal dat Riot Games had geschreven voor de League of Legends-versie van Nunu en Willump. Naast alle informatie zie je veel interacties tussen Willump en Nunu, waardoor je duidelijk hun vriendschap ziet, wat soms best wel heel schattig oogt. Zo maakt Nunu zich vaak zorgen om Willump en wil die graag weten waarmee die kan helpen, alleen wil Willump niet altijd vertellen wat er mis is. De andere personages hebben ook allemaal hun eigen unieke persoonlijkheden en dat maakt het super interessant en leuk. Zo is Braum heel erg vrolijk en beschermend, Lissandra heel koud en kil en Ornn constant aan het werk.

Consistente voice-acting
De stemmen zijn dezelfde als de personages in League of Legends. Toen Riot Games bijvoorbeeld de bekende Netflix-serie Arcane maakte, hebben zij andere stemacteurs gebruikt dan degene uit het spel. Dat ze dit keer wel de originele stemmen hebben gebruikt is een stuk toffer. Het hele verhaal heeft stemacteerwerk en dat werkt super. Het helpt enorm bij het volgen van het verhaal. Mocht je toch het spel op stil willen spelen, is er ook nog de ondertiteling waardoor je niets mist uit het verhaal.

De voice-overs maken het verhaal super tof om te volgen. Elk detail wordt uitgebreid omschreven en elk belangrijk element komt goed tot zijn recht. Daarnaast voelen de personages allemaal als anders aan. Nunu is bijvoorbeeld een super vrolijk jong kind, waarbij Willump een soms wat negatieve uitstraling heeft. Hij wil niet alles delen met Nunu, omdat het hem daadwerkelijk dwarszit.

Gameplay
Om de zoektocht naar Nunu’s moeder en stam voort te zetten, baan je je een weg door de Freljord. Hiervoor moet je vaak puzzels oplossen. De puzzels verschillen van het licht goed reflecteren tot een soort ontploffende planten in de juiste volgorde laten ontploffen. Vaak geeft Nunu je tussendoor veel informatie door over waar je bent en wat je moet doen. Er verschijnen geen missies in het pauzemenu en er is ook geen kaart. Dit maakt het spel soms heel verwarrend, maar geeft tegelijkertijd een soort vrijheid om te gaan en staan waar jij wil. 

Ook zou de game niet Song of Nunu heten als er geen muziek in zat. Nunu draagt een bepaalde fluit, Svellongur, bij zich waarmee hij muziek kan spelen. Hiermee is het mogelijk om weer andere puzzels op te lossen of om deuren in bepaalde gebieden te openen. Het is vaak even puzzelen hoe de noten gespeeld moeten worden, want deze kunnen op bepaalde manier ook gecombineerd worden. Ondanks dat blijft het heel eenvoudig.

Sneeuwballen en klauwen
Vechten gebeurt op specifieke plekken in het spel. Soms valt het heel erg op dat er opeens een open gebied voor je neus ligt en andere keren volgt een gevecht na een stukje verhaal. De open gebieden zijn niet zo mooi, de rest van de omgeving ziet er namelijk veel mooier uit en het geeft echt een gigantisch leeg gevoel. De gevechten variëren van een vriendelijk sneeuwballengevecht tussen Willump en Nunu tot een gevecht met gevaarlijke wolven, waarbij je wat tactischer moet spelen. Er is helaas geen grote verscheidenheid aan aanvallen. Zo is er een sneeuwbalaanval van Nunu en kan je vijanden slaan met Willumps klauwen. Ook is er een mogelijkheid om aanvallen te ontwijken, met een koprol. Ten slotte zijn er speciale eindaanvallen, waar je eigenlijk maar een knop voor hoeft in te drukken. Deze aanval is enkel mogelijk als een vijand al geraakt is en je dichtbij genoeg staat. De ene keer staat het gekoppeld aan het verhaal, de andere keer niet. Deze eindaanvallen hebben een aantal verschillende animaties die er heel tof uitzien.

Hoewel het allemaal eenvoudig klinkt, voelen de gevechten wel heel erg stroef. Soms beweegt de camera niet goed mee en andere keren beweegt je personage niet goed mee. Dit brengt soms wat ergernissen met zich mee. Zo heb ik een heel eenvoudig gevecht twee keer verloren omdat mijn camera niet mee wilde bewegen. Misschien wilde Riot zo de gevechten moeilijker maken?

De Freljord is prachtig
Song of Nunu oogt heel mooi. De kleuren zijn prachtig en passend bij een sneeuwgebied, maar alles voelt ook gevuld. De gebieden staan vol met stenen, bomen of andere objecten, leven valt er weinig te vinden. Af en toe zijn er kleine wezentjes te vinden die elk ook hun eigen animaties hebben zoals de Poro’s. Ook zijn er duidelijk verschillen in gebieden, zo is er een soort ijssculpturen-tuin, een ondergrondse mijn en een soort grot met unieke planten.

Ook de modellen van zowel Willump als Nunu zien er gaaf uit en lijken precies op de ontwerpen uit League of Legends. De gloed die af en toe te zien is als Willump zijn krachten gebruikt ziet er ook heel gaaf uit en alle animaties en expressies zijn super leuk gedaan. Hierdoor wordt het verhaal nog beter overgebracht.

Referenties
Wie League of Legends, Teamfight Tactics of Legends of Runeterra speelt zal veel referenties herkennen. Naast de eerder genoemde personages die in de game zitten, zijn er ook verwijzingen naar andere bekende personages. Zo wordt er heel vaak naar Anivia verwezen door middel van ijsbeelden en een soort mural, maar ook Ashe, Gnar en Trundle hebben verwijzingen in de game zitten. Dit zijn hele toffe easter eggs.

Conclusie
Song of Nunu is een prachtige game, waarin je een heel gedetailleerde versie van het verhaal van Nunu en Willump volgt met een makkelijk gevechtssysteem dat soms wat houterig aanvoelt. Het verhaal volgen met geluid aan is een puur genot en ook de puzzels zijn leuk gedaan. Soms voelt alles echter wel heel simpel aan, maar voor dertig euro is het zeker een spel dat je ondanks de koude wereld een hartverwarmend gevoel geeft.