Tako’s avontuur is een 8-bit actie-platformer in hart en nieren, iets wat oudere fans zal aanspreken. Het personage vergt gewenning en er zijn veel kleine dingen waar je op moet letten. Een goed voorbeeld is hoe je vrij hoog kunt springen, maar je bewegingsvrijheid in de lucht is beperkt. De inktaanval die je gebruikt wordt gecontroleerd door een meter die langzamerhand leeg raakt. Het goedje is noodzakelijk om progressie te maken, gezien het vijanden bevriest en je vervolgens hoger kunt klauteren. De laatste mechaniek, en vrijwel de belangrijkste, zijn de 50 hoeden die verzameld kunnen worden. Hoewel het verzamelen ervan al leuk is op zich, hebben de hoofddeksels ook speciale vaardigheden. Een stelt je in staat om bommen te gooien, terwijl een ander je toestaat meer pijn te incasseren. De nuances zitten ontzettend goed in elkaar en het maakt de mechanieken echt om van te smullen.
De laatste vaardigheid klinkt misschien niet handig, maar vergis je daar niet in. Zonder deze hoed wordt je verslagen in een oogwenk en teruggestuurd naar het vorige checkpoint. Het klinkt misschien niet als het einde van de wereld, maar Save Me Mr. Tako maakt gebruik van goedkope trucs en slechte checkpoints. Je zou het wellicht kunnen voorkomen door wat levens te gaan grinden, maar het aantal gaat nooit hoger dan negen. De game nodigt niet uit om voorzichtig te gaan zitten doen, dus bepaalde aspecten van het design zijn in strijd met elkaar. Een ander probleem veroorzaakt door de checkpoints is hoeden verwisselen. Je moet hiervoor bij zo’n punt zijn en van mogelijkheden wisselen is echt wel van groot belang. Deze problemen zijn overbrugbaar, maar het betekent niet dat ze verdwijnen. Je leert er meer mee leven dan dat het echt positief verandert.
Dat gezegd hebbende, er is echt belachelijk veel te doen in Save Me Mr. Tako. De hub wereld is verdeeld in verschillende secties met ieders maximaal vijftien stages. Iedere stage heeft dingen die je kunt verzamelen en het vinden van de hoeden is ronduit vermakelijk. Daarnaast heb je de eerdergenoemde dorpen, verschillende minigames en side quests die het avontuur nog langer maken. Een klein minpunt is dat de quests niet in een logboek worden bijgehouden, dus een kladblok is geen overbodige luxe. Voordat de begon met het schrijven van de recensie had ik er een goede 18 uur inzitten. Hoewel ik het einde heb gezien, heb ik maar 50% voltooid. Het is soms te veel van het goede, maar het houd je gedurende een lange tijd bezig.
Verfijnde presentatie
Save Me Mr. Tako gebruikt een kleurrijk Game Boy pallet. De developers hebben er alles aangedaan om het aan te laten voelen als een spel wat je vroeger op het groene scherm speelde. Je kunt de kleuren en grootte van het scherm naar eigen inzicht aanpassen, waardoor je het zo modern kan maken als je zelf wilt. De muziek heeft de oude Game Boy-achtige beat, wat de stijl compleet af maakt. Echt uitmuntend gedaan.
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!