SaGa Scarlet Grace: Ambitions

SaGa: Scarlet Grace kwam voor het eerst op de markt in 2016. Op de PlayStation Vita bracht de game de SaGa-franchise naar de moderne tijden. Helaas heeft het lang geduurd voordat wij het spel in het westen mochten verwelkomen. Eind vorig jaar verscheen het op verschillende systemen, inclusief de Nintendo Switch, waardoor wij er nu ook van kunnen genieten. Ik ben er de afgelopen weken ingedoken en het resultaat mag er zeker wezen.

Dialogisch

Het eerste wat opvalt aan SaGa Scarlet Grace: Ambitions is de structuur. Terwijl andere RPG’s een wereld proberen op te bouwen, gooit deze game het over een compleet andere boeg. Het avontuur geeft de voorkeur aan dialogen en gevechten. Exploratie stond hoog in het vaandel bij vorige delen, maar daar is hier niet voor gekozen. De speler beweegt over een wereldkaart met verschillende plekken om te betreden. Je gaat echter geen dorp in, maar start meteen een dialoog met een persoon daar. Het geeft alles een visual novel-achtige sfeer. Je praat met personages, maakt dialoogkeuzes en bouwt hiermee naar de volgende stap of gevecht. Een unieke opzet is het zonder enige twijfel.

Het verhaal is verdeeld over vier personages, die allemaal starten op een andere plek in de wereld. Ze komen een set aan NPCs tegen, en zijn op reis om hun persoonlijke problemen op te lossen. Zo wil één personage alle monsters uitroeien, terwijl de ander het moeilijk heeft na de vernietiging van een koninkrijk. Het betreft een serieus verhaal met belangrijke beslissingen rondom elke hoek. Van vreemde antihelden tot gekken die zich in verboden bossen bevinden: de meeste conversaties leiden tot een confrontatie. De conversaties zijn in ieder geval geweldig. Ik vind het daarom ook zonde om te veel prijs te geven, vooral gezien het de pilaar vormt waarop de Scarlet Grace zich heeft gefocust.

Ten strijde trekken

Naast de dialogen, beslaan gevechten een groot deel van Scarlet Grace. Hoewel het gevechtssysteem turn-based is, vraagt het wat tijd om het goed te begrijpen. Het begint bij het kiezen van een formatie, gezien dit bepaalt welke vaardigheden je kan uitvoeren. De formatie bepaalt zodanig de tijdlijn waarop je aanvallen gebruikt. Aan het begin van elke beurt moet je de eenheden onderverdelen en anticiperen wat er in de komende momenten gaat gebeuren. Je kunt niet zomaar van strategie veranderen en speelt, tot het begin van de volgende beurt, toeschouwer. Een oplettend oog is gewenst, want aanvallen kunnen ook overlappen. Wanneer dat gebeurt, voeren de party members United Attack uit en zal het gevraagde aantal sterren (waarmee je een aanval uitvoert) verminderen.

Het gevechtssysteem komt voornamelijk neer op de Skills. Deze aanvallen zijn gebaseerd op het wapengerei van het personage. Zoals gebruikelijk verdien je de wapens in quests of koop je ze in winkels, waarna je ze naar eigen inzicht kunt instellen. De aanvallen die je ”verdient” bepalen, voor wat mij betreft, welke party members je actief wilt blijven gebruiken. Hierdoor zijn meerdere strategieën mogelijk – iets waar je gretig gebruik van moet maken. De vijandelijke AI laat geen steken in hun timing vallen en reageren bijna direct als je een fout maakt. Het is een wonder als je de bazen overleeft zonder een party member kwijt te raken.

Puike presentatie

SaGa Scarlet Grace: Ambitions straalt op het scherm van de Nintendo Switch. De wereldkaart heeft veel weg van een pop-up boek, wat gelijk weet aan te spreken. Hetzelfde kan gezegd worden van de gevechten en achtergronden in de visual novel-onderdelen. De personages zijn wat stijfjes tijdens de dialogen, maar dat overleef je wel denk ik zo. De muziek, echter, is toch wat onder de maat. Symfonieën voelen al snel saai en laten je zonder verbazing achter. Degelijk is alles wat je ervan kunt zeggen.

Conclusie

SaGa Scarlet Grace: Ambitions is een aangenaam spelletje met een eigen karakter. Het spel focust zich niet op exploratie en zet vooral in op dialoog en verhaal. Dit maakt deze SaGa-telg een unieke mix aan gevechten en visual novel onderdelen, iets wat naar meer blijft smaken. Het gaat je ongetwijfeld wat tijd kosten om het gevechtssysteem goed door te krijgen en de muziek is weinigzeggend – maar positieve punten winnen het duidelijk hier. Het is een perfecte game in handheldstijl, mede dankzij Scarlet Grace’s unieke opzet. Wat een leuke verrassing!