Panorama Cotton - Zeg maar een schietgebed

Onlangs recenseerde ik hier op N1-UP nog Cotton 100%, een klassieke shooter die origineel verscheen op de Super Famicom, de Japanse Super Nintendo. Ongeveer tegelijkertijd verscheen Panorama Cotton in de eShop. Deze shooter verscheen in 1994 op de Megadrive, exclusief voor de Japanse markt. Ik dook in de opvallende kleuren en vijanden en bekeek of deze oudere titel nu nog steeds de moeite waard is.

Panorama Cotton is, in tegenstelling tot de vorige Cotton-game die we hier besproken, een shooter met veel meer 3D-effecten. Alle vijanden en hun projectielen komen recht op je af. Ook hier gaat dat dus allemaal vanzelf maar je kan de hoofdfiguur, Cotton, wel zelf bewegen en laten schieten. Met je standaardwapen lukt dat meestal wel, maar je hebt ook speciale magische aanvallen tot je beschikking die je normaliter bewaart voor de iets grotere dwarsliggers.

Het is vaak een enorme chaos op het scherm, en je goed focussen op wat je precies moet raken kan dan erg lastig zijn. Bepaalde objecten, zoals rotspartijen, kunnen niet kapot geschoten worden en daar moet je dus omheen manoeuvreren. Het zal je niet altijd lukken, maar door de levels vaker te spelen leer je het patroon kennen: die objecten staan immers altijd op dezelfde plek. Deze spellen staan niet bekend om hun lengte, maar om hun moeilijkheidsgraad en trial-and-error gehalte. Dat is hier dus zeker niet anders.

Toch iets makkelijker?
Net zoals in Cotton 100% is er niet veel veranderd aan het spel. Er is niets opgepoetst, en het spel is net als het origineel net als het origineel volledig Japanstalig, dus van het verhaal of de gesprekken op het scherm krijg je totaal niets mee als je taal niet beheerst. Niet dat het verhaal nu zo belangrijk is, en zit het het speelplezier niet in de weg. Er zijn twee hoofdmodi, waarvan Challenge Mode de eerste is. Dit is min of meer het originele spel met praktisch geen aanpassingen. Wil je het jezelf iets makkelijker maken, en dat is zeker voor de eerste keer aan te raden, dan kies je voor de Standard Mode. Je kunt hierin opslaan en er zit een terugspoelfunctie in, zodat je een stukje terug kunt gaan als je een rare fout maakt of per ongeluk ergens tegenaan vliegt.

Knipperende objecten
De stijl en de ontwerpen van de vijanden en andere objecten zien er op zich prima uit: het is duidelijk het aspect waarop deze titel zich onderscheidt van andere shooters. Waar het spel helaas wel last van heeft is toch vrij heftige grafische problemen. Het helpt niet dat veel dingen op je scherm behoorlijk knipperen, maar soms komen ze zelfs ineens in beeld. Dat is uiteraard niet wat je wil als je alles aan het doen bent om in leven te blijven. Er zijn ook vaak te veel objecten tegelijk op je scherm, zowel vijanden als projectielen en vergelijkbare dingen. Het is lastig om je dan ergens op de focussen. Het constant schieten op vijanden en het ontwijken van diezelfde vijanden en hun projectielen gaat je niet in de koude kleren zitten.

Een ander punt van kritiek dat ik had op Cotton 100%, maar dat hier ook zeker genoemd moet worden, is het feit dat de adviesprijs echt iets te hoog is voor wat je ervoor terugkrijgt. Vijftien euro voor een oud spel waar eigenlijk alleen een opslag- en een terugspoelfunctie aan toegevoegd zijn, is echt teveel.

Conclusie
Panorama Cotton is op zichzelf best een leuke shooter, en de fans van het genre zullen hier zeker enthousiast van worden, want de game was voorheen alleen in Japan te krijgen. Helaas gaat er te veel mis op grafisch gebied en is er gezien de aanschafprijs eigenlijk te hoog. Denk even goed na of je het genre genoeg waardeert om een obscure titel zoals deze een kans te geven.