PAN-PAN A tiny big adventure

Hoewel de release van Pan-Pan al weer een ruime maand achter ons ligt, hebben we ons toch eens in het avontuur gestort. Te midden van al het indie-geweld op de Nintendo Switch, zou je het zomaar over het hoofd zien. Toch weet Pan-Pan visueel tussen de massa indie-games uit te springen met een kleurrijk palet aan stijlkeuzes en design. Houdt de gameplay het geheel overeind, of laten we deze titel liever verdrinken in de zee van Nintendo Switch-spellen?

Pan-Pan
Pan-Pan laat zich het best omschrijven als film. Niet omdat het een zogenaamde ‘walking simulator’ zou zijn, want alles draait om de gameplay, maar omdat dit spel hetzelfde gevoel overdraagt. Je hebt de mogelijkheid om er eens lekker voor te gaan zitten, en ziet binnen een kort tijdsbestek de credits op je scherm. Qua verhaallijn moet je niet al te veel verwachten: je begint het spel terwijl je neerstort met je luchtballonnetje, en het spel eindigt wanneer je ermee vertrekt. Wat tussendoor gebeurt? Daar speel je dit spel voor!

Puzzelen

Pan-Pan is een puzzelgame pur sang. Je bevindt je gedurende het gehele spel in een grote open wereld, die barst van de kleine puzzeltjes. Je zult deze in de juiste volgorde moeten oplossen, omdat je voor latere puzzels bepaalde voorwerpen nodig hebt. Meestal houdt een puzzel in dat je een klein raadseltje oplost of een gevonden voorwerp op creatieve wijze inzet om een obstakel te overbruggen. Waar het uiteindelijk allemaal om draait: verzamel de vijf voorwerpen waarmee je je ballon (tevens je ontsnaproute) veilig stelt. Het spel helpt je nauwelijks op weg om de diverse puzzels op te lossen, waardoor je nog al eens vast komt te zitten in een vraagstuk dat je op dat moment nog helemaal niet op kunt lossen. Een persoonlijke tip, die ik wel graag meegeef: bekijk de Nintendo Switch-trailer van het spel niet, want deze geeft helaas al veel oplossingen prijs. Wat ik wel over de puzzels kwijt wil, is dat ze behoorlijk variërend zijn en veelal om verschillende oplossingen vragen. Alles bij elkaar zit het zo met de gameplay wel goed!

Sfeer & meer

Deze bijzondere puzzelaar blinkt daarnaast vooral uit wat betreft grafisch ontwerp en algehele sfeer. De weinige personages van het spel passen goed in de fraai vormgegeven wereld en alles, inclusief het hoofdpersoon, draagt een bepaalde mystiek met zich mee. De muziek geeft hier extra kleur aan, door minimale doch effectieve aanwezigheid. Alles bij elkaar kun je de game wat dit betreft goed vergelijken met bijvoorbeeld ICO, dat ook een bijzondere sfeer met zich meedraagt.

De technische prestatie laat helaas af en toe wel wat te wensen over. Hoewel het spel geen grote problemen zou moeten opleveren voor de Nintendo Switch, hapert de framerate af en toe merkbaar. De besturing, om positief af te sluiten, werkt met de ‘normale’ controllers van de Nintendo Switch (twee Joy-Con, of Pro Controller) dan wel weer een stuk fijner dan de prutserige aanraakbesturing van de iOS- en Android-versies waar het op gebaseerd is.

Conclusie

Zoals ik al eerder vermeldde, valt er verder niet zo veel over Pan-Pan te zeggen. Je speelt het spel in een kleine twee uurtjes uit, en hebt dan een fijne ervaring achter de rug; zoals een film als het ware. De puzzelgame blinkt duidelijk uit wat betreft gameplay, want het laat je vrij om de niet altijd even gemakkelijke puzzels op eigen houtje op te lossen. Dit alles vindt plaats in een mooie, mysterieuze open wereld à la ICO. Toch laat de technische prestatie nog wel eens wat te wensen over. Uiteindelijk blaast de game je helaas niet bepaald weg, zoals dat een Journey of The Count Lucanor wél in hetzelfde tijdsbestek lukt.