One Piece: Pirate Warriors 4

One Piece gaat over de jonge piraat Luffy die de ambitie heeft om Pirate King te worden. Daarvoor moet hij aan het einde zien te komen van de Grand Line, een roemruchtige zee vol gevaarlijke concurrenten. Musou-vechter One Piece: Pirate Warriors 4 neemt je mee door de hoogtepunten van deze reis in een voorspelbaar, maar daardoor stiekem best memorabel avontuur.

Het sterkste punt aan Pirate Warriors 4 is zonder twijfel het bronmateriaal waar het spel mee kan werken. One Piece bestaat inmiddels alweer meer dan twintig jaar en heeft in die tijd een gigantisch universum opgebouwd. Het speelt in op thematieken die mij als tiener enorm aanspraken; de lust voor avontuur, een protagonist die steeds sterker wordt en het verzamelen van een stel knotsgekke crewleden waar je algauw een band mee opbouwt. Dit maakt het spel weinig geschikt voor mensen die de animé niet gezien hebben, maar als je One Piece gevolgd hebt, wordt je getrakteerd op een prachtige reis door de tijd, die je zelfs meeneemt naar de moderne gebeurtenissen in Whole Cake Island en samoerailand Wano.

Typisch Japans

De titel legt de nadruk op de hoogtepunten uit die twintig jaar, door middel van uitgebreide cutscenes. Waar deel 3 in een sneltreinvaart door de hele serie ging, pakt deze game de belangrijkste scenario’s en vergroot deze enorm. De pijn van prinses Vivi als ze beseft dat ze niet haar hele bevolking kan beschermen tegen de tirannie van de kwade Crocodile. De opgekropte woede van Usopp, als hij erachter komt dat ze het piratenschip van de Strawhat Pirates, de Going Merry, achter moeten laten, of de overrompelende kracht van een Luffy in Gear Second die beseft dat hij veel sterker moet worden als hij zijn crew wil blijven beschermen. Prachtig. Dat gezegd hebbende: verwacht hierbij qua animaties of gezichtsuitdrukkingen niet de kwaliteit van de manga of anime. De geweldige (Japanse) voice-acting, met de originele stemacteuren, maakt echter een hoop goed.

Het zwakste punt aan Pirate Warriors 4 is… tja, dat het een musou-titel is. Het is een typisch Japans genre, dat niet in iedereens straatje past. In musou-games maak je duizenden en duizenden aan vijanden een kopje kleiner in grootse omgevingen. Dit doe je door flink op de knoppen te rammen: Y voor een standaardaanval, terwijl X voor wat extra kracht zorgt. Door Y en X slim af te wisselen, maak je vanzelf grote combo’s die je gemakkelijk tientallen in een keer neer laat meppen. Het strategische element hierachter komt het best naar voren in de spaarzame, doch intense eindbaasgevechten.

Gekke capriolen

Hyrule Warriors verlaagde de drempel van dit type spel een aantal jaren geleden aanzienlijk, maar deze game gooit daarentegen veel van diens toffe functies (helaas) nog altijd overboord. Zo is het, net als in deel 3, nog altijd niet mogelijk om tijdens een missie van personage te wisselen. Toegegeven: ik kan hier nog altijd best wel van genieten. Het laat mij bijvoorbeeld op een laagdrempelige manier even kontschoppen met mijn favoriete personage Sanji. Daarnaast kan ik best gniffelen om de gekke capriolen die een personage als Usopp kan uitvoeren. De simpele opzet zorgt er echter voor dat je het niet in lange sessies kunt spelen.

Zover als het genre rijkt, is dit echter een degelijke game. Je kan in de schoenen staan van vrijwel elk belangrijk personage in het One Piece-universum, waaronder ook moderne grootheden uit de recente Wano-saga (Kaido!). Een hele toffe toevoeging is daarnaast dat ieder personage nu vier speciale aanvallen heeft. Deze kun je met een druk op de knop activeren als je een X aantal vijanden hebt verslagen. Een duidelijke verbetering over de Kizuna Gauge over deel 3. Daarnaast biedt het bakken aan content: naast de Dramatic Log (de verhaalmodus), heb je ook nog de Free Log én Treasure Log. Laatstgenoemde modi laten je scenario’s spelen met álle personages die je vrijgespeeld hebt!

Conclusie

Fan van One Piece? Pirate Warriors 4 laat je op een laagdrempelige manier nogmaals de hoogtepunten uit dit geweldige verhaal beleven – misschien nog wel beter dan deel 3. Ik kon er intens van genieten, niet in de laatste plaats door de geweldige voice-acting. Ook de gameplay is aardig, en komt vooral leuk uit de verf tijdens eindbaasgevechten. Toch is het musou-genre enkel leuk in een kleine dosis: saaiheid blijft helaas op de loer liggen. Kun je hier doorheen prikken, dan wacht er bakken en bakken aan content op je.