N++

Maart 2004: een Flash-game genaamd N gemaakt in zes weken tijd voor een wedstrijd die de makers niet eens wonnen zag het levenslicht. Elf jaar later, in 2015, verscheen het vervolg op het vervolg van dit spel wat nu beschouwd wordt als een cult-klassieker. En dat vervolg op het vervolg, simpelweg genaamd N++, is ook nu een groot succes. Dit spel is nu ook verkrijgbaar op de Nintendo Switch: is het echt zo goed?

N++ wordt beschouwd als het ultieme platformspel. De reden wordt al snel duidelijk: N++ is namelijk een platformspel met letterlijk duizenden levels, enorm veel customize-opties en een minimalistische artstyle. En het verhaal? Dat maakt niet uit: alleen de gameplay staat in N++ centraal.

Een ninja met haast

Het verhaal staat dan misschien op de achtergrond in N++, maar vergis je niet: die is er wel. In het menu vind je een tabje waar het verhaal uitgelegd staat in welgeteld zeven zinnen. Behoorlijk verwaarloosbaar dus, maar ik vat het toch nog even kort samen: jij bestuurt een ninja, die, door zijn goddelijke snelheid, behendigheid en springkracht slechts een levensduur van 90 seconden heeft. Je hebt maar één doel in je korte leventje: doorkruis vijf levels en rond op die manier een zogenaamde episode af. En daar zijn dus iets van 2000 stuks van in het gehele spel.

Het doel in deze levels is steeds om een poortje te bereiken. Dit blijkt al snel makkelijker gezegd dan gedaan: N++ doet er alles aan om het je moeilijk te maken. Zo kent het spel vele vijanden of andere obstakels die je telkens in de weg staan en op een unieke manier je leven nog vroeger te laten eindigen. Maar ook qua leveldesign maakt het spel het je niet makkelijk. Vaak eisen de levels een bepaald begrip van de physics van het spel en hoe je je ninja het best moet laten bewegen. Dit is al niet makkelijk, maar het helpt niet dat die physics erg zweverig aanvoelen. Je went er gelukkig na een tijdje wel aan, maar het blijft vervelend.

Minimalistische maximalist

Ik kan het maar niet genoeg benadrukken: dit spel zit bomvol met levels. Dit spel heeft zo veel levels dat je het waarschijnlijk nooit uit zult spelen. En nog maar te zwijgen over de meerdere moeilijkheidsgraden, een co-op-modus, een race-modus, een level-maker à la Super Mario Maker, het online publiceren van je level en het spelen van die van anderen. De levels zelf zijn ook lekker kort, maar toch behoorlijk uitdagend: N++ klinkt als het perfecte platfompakket toch?

Daarom is N++ dus eigenlijk wel echt het ”ultieme” platformspel te noemen: het draait puur om de gameplay en niet om alle toeters en bellen die normaal bij een game horen. In plaats daarvan biedt N++ vele variaties wat betreft kleurenschema’s en gave muziek bij de levels. Maar ik moet wel eerlijk zijn: ik vind N++ eigenlijk wel hét voorbeeld waarom een game zich niet puur en alleen zou moeten focussen op slechts de gameplay. Dat extra beetje meer aandacht voor bijvoorbeeld het verhaal zou al zo veel meer persoonlijkheid geven aan het spel en het voor mij meer waarde geven dan dat het immense aantal levels doet. Er zijn vast genoeg mensen die houden van platformen in haar puurste vorm, maar ik speel mijn spellen liever met toeters en bellen.

Conclusie

N++ is een platformspel in de puurste zin van het woord: er komt niet meer bij kijken, maar ook zeker niet minder. Deze minimalistische game biedt namelijk duizenden hapklare levels, verschillende modi en zelfs een level-maker. Daarom past deze uitdagende en vermakelijke game perfect op de Nintendo Switch. Toch had ik nog graag wat meer persoonlijkheid gezien om het spel meer te maken dan dat ene platformspel met duizenden levels. Ondanks dat heb ik me zeker vermaakt met N++ en is het een aanrader voor platformfans.