Mighty Goose - Bijna een klassieker

In een sterrenstelsel hier ver vandaan vecht je op verschillende planeten zij aan zij met konijnen, varkens en kippen en probeer je zoveel mogelijk vijanden aan gort te knallen. Nee, dit is niet de gelekte samenvatting van een nieuwe Star Fox-game. Dit is is Mighty Goose, een explosieve run en gunner die met grof geweld je Switch binnen wil komen vallen. Helaas schiet de game op sommige aspecten zijn doel voorbij.

Might Goose draait om knallen, knallen en nog eens knallen. Als de stoere gans hanteer je moeiteloos achterlijk grote machinegeweren, shotguns, tesla coils en meer om vijanden te slopen. Ieder level begint met jouw ruimteschip (een mechanisch ei) dat als een meteoor inslaat bij het landen, terwijl de titulaire gans tegelijkertijd een superhero landing maakt. Het zet meteen de absurde, over the top toon van de game neer en toont ook direct het indrukwekkende spritewerk.

Het is even geleden dat ik een 2D game heb gezien die er zo ontzettend vet uitziet als Mighty Goose. Sprites zitten vol met karakter, impact frames zijn overal en explosies en effecten spatten van je scherm. De gameplay sluit daar perfect bij aan. Mighty Goose bestuurt superstrak, heeft een goed gewicht en iedere gun die hij afvuurt slaat in als een bom. De makers snappen als geen ander hoe je een 2D game lekker laat spelen.

Gans in een mech
Mighty Goose scoorde dus direct punten bij mij op vrijwel elk vlak. Helaas is de daadwerkelijke gameplay zelf niet van hetzelfde hoge kaliber als… letterlijk alle andere aspecten van de game. We hebben hier te maken met een oldskool run en gun game. Je loopt naar rechts tot je niet verder kunt en het scherm zich vult met vijanden. Roei alles uit en pas dan mag je weer verder lopen. Het levert gameplay op die al vrij snel in herhaling valt.

De makers zijn zich hiervan bewust en proberen de boel op te schudden met setpieces. De gans klimt in tanks, gewapende motoren, helikopters en zelfs meerdere mechs. Het is heerlijk absurd en knalt lekker weg, maar het is stiekem wel gewoon weer vijandjes schieten totdat je verder naar rechts mag lopen. De knipogen naar Metroid -soms verken je kort een buitenaardse mijn of verlaten ruimteschip- bevielen me beter als afwisseling. Tot slot nog even de bossfights: die zijn stuk voor stuk erg vet en veel beter gebalanceerd dan de normale combat.

Te druk om te volgen
Je kunt zowel horizontaal als verticaal schieten en je hebt een rol om te ontwijken. Die laatste moet je uit de penarie redden als het te heet wordt onder je ganzenpoten, maar omdat je niet door vijanden heen rolt en er vaak maar weinig lege ruimte is op het scherm, komt dit niet helemaal lekker uit de verf. Het scherm is sowieso enorm druk door alle vette effecten en prachtige explosies. Helaas zorgt dat er ook voor dat de actie met regelmaat moeilijk te volgen is.

Dit probleem wordt nog verergerd doordat de checkpoints over het algemeen vrij ver uit elkaar liggen. Wanneer je dan dood gaat doordat je in alle drukte een klein rotkogeltje over het hoofd zag, ben je er al snel klaar mee. Je kunt tussen de levels door Mighty Goose ook upgraden om wat sterker te worden, maar dit probleem blijft helaas de hele game lang aanwezig. Jammer, want Mighty Goose heeft een gunfactor met de hoofdletter G, maar de gameplay voelt niet zo speciaal als de presentatie.

Conclusie
Met iets minder herhaling in de schietactie, een betere dodge rol en minder drukte op het scherm, was Mighty Goose een keiharde klassieker geweest. Nu is het vooral een lekker lomp spektakel wat je het beste kunt spelen in korte sessies. Als het genre je ligt: scoor ‘m bij de eerstvolgende price drop.