Marvel vs. Capcom Fighting Game Collection - Ik wil je meenemen voor een ritje!

Menig vechtspel-fan stond te schreeuwen, juichen en viel misschien wel flauw toen deze game in een Nintendo Direct werd aangekondigd. Ik ben helaas niet iemand met een diepe hechtenis aan Marvel vs. Capcom of welk traditioneel vechtspel dan ook. Dat betekent echter niet dat ik het niet graag zou willen en met de uitgebreide trainingsfuncties die deze collectie biedt is het nu misschien wel de beste tijd om dit te proberen!

Marvel vs. Capcom Fighting Game Collection bevat zeven klassieke Capcom games. Dit zijn X-Men Children of the Atom, Marvel Super Heroes, X-Men vs. Street Fighter, Marvel Super Heroes vs. Street Fighter, Marvel vs. Capcom: Clash of Super Heroes, Marvel vs Capcom 2: New Age of Heroes en The Punisher. Stuk voor stuk klassiekers rechtstreeks uit de arcadekasten. De spellen zijn geen directe ports. Zo zijn ze voorzien van online functionaliteiten (met rollback netcode),  Engelse en Japanse versies, een uitgebreide trainingsmodus en een museum vol met oude concept art, muziek en meer toffe kijkjes achter de schermen.

Tijdloos of vergane glorie?

Als je de game opstart word je meteen in je gezicht ge-hadouken’d door een golf van nostalgie. Alle spellen hebben optionele filters waardoor het net lijkt alsof je naar een arcadekast of een CRT tv zit te gluren. Je kunt zelfs de stickers met instructies die origineel op de arcadekast zaten bekijken. De collectie is een grote viering van deze klassiekers en het spel weet dat fans hierop zaten te wachten. De laatste keren dat deze games uitgebracht waren, was op de Xbox 360 en Playstation 3 in de Marvel vs. Capcom: Origins collectie. Deze collectie is echter al lange tijd niet meer beschikbaar. 

 Na alle versies van alle games geprobeerd te hebben kwam ik er al snel achter… dat de computer mij helemaal kapot maakt. Ik heb nog veel te leren dus heb ik het anders aangepakt. Ik ben multiplayer gaan spelen. Helaas kon ik de games niet online proberen: er zijn blijkbaar niet veel mensen met een review-exemplaar of misschien zijn de servers nog niet online. Dan maar ouderwets op de bank. En toen begon het spel te klikken. De combo’s spetterden van het scherm en het geschreeuw na een spannend potje is een geluid dat ik graag vaker hoor.

Wat ook een geweldige toevoeging is, is het museum. Het museum bestaat uit muziek uit alle games, concept art en kijkjes achter de schermen. Leren over de achtergrond van deze games is een oprecht genot omdat het best bizar is dat er games bestaan waarin Ryu en Megaman het opnemen tegen Wolverine en Captain America.

Lekker button mashen

In de tijd die ik had met de game, heb ik alles op alles gezet om combo’s te beheersen, de besturing onder de knie te krijgen en het personage te vinden waarmee ik de beste klik had. Ik leerde welke knoppen verantwoordelijk waren voor lichte, middelzware en zware aanvallen, welke voor kicks en punches, en hoe ik de stick moest gebruiken om bepaalde combo’s uit te voeren. Toch verdween deze kennis al snel uit mijn hoofd, en verviel mijn speelstijl uiteindelijk in het willekeurig rammen op knoppen.

Ook de arcade mode heb ik niet af kunnen maken. De moeilijkheidsgraad was zelfs op lagere niveaus behoorlijk pittig. Dit heeft natuurlijk te maken met het feit dat arcade games op zo’n manier in elkaar zaten dat ze zo veel mogelijk van je muntjes opslokten. Bij een Nintendo Switch game is deze moeilijkheidsgraad iets minder gebruikelijk. Persoonlijk houd ik wel van een uitdaging en ga ik het nog veel vaker proberen!

Zeven verschillende ervaringen

Een collectie van zeven verschillende games is best lastig te reviewen. Alle spellen hebben hun eigen charmes en trekjes. Mijn favoriet is (hoe kan het ook anders) Marvel vs Capcom 2: New Age of Heroes.

X-Men Children of the Atom is het oudste vechtspel uit de collectie en dat voel je meteen. Het spel voelt nog wat ongemakkelijk aan alsof Capcom hier nog van alles aan het proberen was met de Marvel personages. Er zijn maar weinig speelbare personages en de balans is ook ver te zoeken maar het is gaaf om te zien waar het allemaal begon.

Marvel Super Heroes is een beetje hetzelfde verhaal als zijn voorganger. Echter heeft dit spel geen X-Men maar andere Marvel personages (denk aan Spider-Man en Captain America). X-Men vs. Street Fighter voelt als een uitbreiding van X-Men Children of the Atom, maar ook als verbetering. Alles voelt net ietsje beter en er zijn meer personages om uit te kiezen. Datzelfde geldt voor Marvel Super Heroes vs. Street Fighter.

Marvel vs. Capcom: Clash of Super Heroes is waar Capcom alles op een rijtje kreeg. Alle dingen die ze tot nu toe geleerd hebben van de vorige vechtspellen komen samen in een heerlijk vechtspel.Marvel vs Capcom 2: New Age of Heroes is alles wat de fans zeggen dat het is en meer. Wat een fantastisch spel om met vrienden te spelen. De combo’s zijn strak, snel en flashy, de keuze uit personages is reuze en de muziek is een oorwurm. Een aanrader voor iedereen die vechtspellen een warm hart toedraagt.

The Punisher is een apart geval. Als enige beat ‘em up game in een collectie is het moeilijk te vergelijken met de rest. Het is een prima beat ‘em up, maar ik moet zeggen dat dit mijn minst favoriete game in de collectie is. Het heeft ook geen intense indruk achter weten te laten. Een prima game voor wie houdt van beat ‘em ups maar helaas doet het niets bijzonders voor het genre.

Conclusie
Marvel vs. Capcom Fighting Game Collection is een must-have voor iedereen die van vechtspellen houdt. Veteranen gaan zich hier ongetwijfeld uren mee vermaken. Voor beginners is het echter een behoorlijk koud bad om in te springen.Je moet echt flink wat tijd investeren om goed te worden in deze games. De computer maakt mij in ieder geval nog steeds makkelijk in, maar op een dag ga ik daar verandering in brengen!