Mario Tennis Aces

Onze favoriete besnorde Italiaan is buiten zijn drukke werkweek als loodgieter ook erg sportief. Doet hij niet aan hardlopen en hoogspringen over blokjes, dan heeft hij ook menigeen sport beoefend. Hij heeft gevoetbald, gehonkbald, gegolfd en zelfs de Olympische (Winter)Spelen aangedaan. In Mario Tennis Aces gaat onze loodgieter uit Brooklyn voor de zevende keer tennissen. Gaat dat hem goed af?

Drie jaar geleden verscheen Mario Tennis: Ultra Smash voor de Wii U en deze werd niet goed ontvangen. De game zou veel te weinig spelmodi hebben; zo ontbrak er een verhaallijn-modus en ook het online-gedeelte was teleurstellend. Camelot heeft goed geluisterd naar deze kritieken, want Mario Tennis Aces is veel uitgebreider dan diens voorganger.

Tennis?

Mario Tennis Aces heeft in een zekere zin iets met de tennissport te maken. Zo hebben beide spelers een racket in hun handen, wordt er gespeeld op een tennisbaan en hebben ze stijlvolle tenniskledij aan. Toch is er een dikke Mario-saus overheen gegoten. Zo heb je speciale Power Shots die je kunt slaan als je energiemeter volledig is opgeladen. Deze kun je weer opladen door Trick Shots te doen (zo kan Mario dubbele salto’s vanuit het niets maken) en kun je ook de tijd bespelen. Wel loopt je energiemeter hierdoor langzaam leeg, maar kun je net die éne bal toch nog halen.

In de instellingen van de game kun je dit Mario-sausje overigens wel verwijderen, waardoor een tennispotje overblijft dat meer lijkt op tennis uit de echte wereld. Wel mist er een bepaalde vrijheid in deze instellingen. De officiële tennisregels met betrekking tot het aantal games en sets kun je niet aanpassen, en het is ook tamelijk irritant dat je niet zelf kunt instellen welk level je wilt spelen. Wel kun je levels uitsluiten, maar dit werkt tamelijk onhandig.

Het grote Single Player-avontuur

Mario Tennis Aces bevat voor het eerst sinds Mario Tennis: Power Tour uit 2005 weer een verhaalmodus. Ditmaal begint het avontuur op een tropisch eiland waar Mario en Peach de finale van een tennistoernooi winnen van Bowser. Vlak na de prijsuitreiking komen Wario en Waluigi de boel echter verstoren, want ze hebben een bijzondere tennisracket weten te bemachtigen. Wat ze echter niet weten is dat er een kwade geest in dit racket zit die de geesten van Wario, Waluigi maar ook Luigi overneemt. Aan Mario de taak om op het eiland sneller dan de slechteriken de vijf stenen te bemachtigen, want eenmaal bemachtigd, zijn de gevolgen niet te overzien.

Het is an sich leuk dat er weer een verhaalmodus zit in Mario Tennis Aces, echt veel moet je er alleen niet van verwachten. Het verhaal is redelijk standaard, terwijl de nieuwe elementen uit het verhaal zo kunnen komen uit de meest recente Avengers-film van Marvel. Nee, de singleplayer kun je het beste zien als een goede tutorial van ongeveer drie uur. Hoewel er RPG-achtige elementen in verwerkt zitten met het behalen van sterkere rackets en het verkrijgen van experience, mist het toch een hoop. De modus is vermakelijk, maar gezien de duur en het ontbreken van de ‘WOW’-factor is het niet meer dan dat. Het is erg lineair en wat meer geheime levels had het hele avontuur niet misstaan. Uiteindelijk was er slechts één level dat echt uitdaging bood, en daardoor kwam er wel een irritant obstakel aan het licht. Elke keer als je een level beëindigt of verliest in de avonturenmodus, ontbreekt er een ‘probeer het level opnieuw’-functie. In plaats daarvan moet je telkens aanhoren dat het niet zo goed ging, om vervolgens weer dezelfde scene te zien waarbij je weer net zo verbaasd bent om Kamek op een schip tegen te komen. Na drie keer weet je dat wel.

Mario Tennis Aces heeft ook een toernooimodus die zich zowel voor singeplayer als voor online multiplayer leent. De eenspelerstand heeft hier een drietal verschillende cups, waarbij vooral de laatste sterrencup wel enige uitdaging biedt; de overige cups zijn daarentegen erg makkelijk. Toch is het erg jammer dat deze modus je niet uitnodigt veel vaker te spelen. Je krijgt namelijk geen uitbreidingen (in de vorm van nieuwe characters of kleding) als je deze levels uitspeelt en dat zorgt toch voor een bepaalde demotivatie. De game had veel meer eruit kunnen halen door talloze vrijspeelbare voorwerpen in de game te doen die je alleen haalt als je levels uitspeelt. Een challenge-systeem, nu afwezig, zou ook een welkome toevoeging zijn geweest voor het offline avontuur. Hoe leuk zou het zijn om alleen wedstrijden te winnen door punten te maken met je backhand en daardoor iets te ontgrendelen? De singeplayer voelt door het ontbreken van een extra doel helaas net iets te karig aan.

Multiplayer en Online

Waar de eenzame ervaring best beperkt is, daar maakt de multiplayer een hoop goed. Mario Tennis Aces kun je met alle beschikbare Nintendo Switch-controllers spelen, en dus ook met enkel de Joy Cons. Deze kun je gebruiken als racket en zorgt voor leuke taferelen als je samen met iemand anders in één ruimte speelt. Dit lijkt op de tennisgame van Wii Sports, maar dan met Mario-karakters. Echter zorgt de beperkte functionaliteit van de Joy Cons ervoor dat je niet zo nauwkeurig kunt spelen als met de reguliere manier van spelen met de verschillende controllers.

De onlinemodus zorgt ervoor dat Mario Tennis Aces wel een langere houdbaarheidsdatum heeft dan de offline game doet vermoeden. De toernooimodus is hierbij het belangrijkst, want door vijf keer achtereen te winnen krijg je een heuse cup. Vooral met de online ranglijst biedt het daardoor uitdaging om hoog te eindigen, en de wedstrijden zijn een stuk leuker om te spelen dan tegen de CPU. Lange rally’s zijn met de juiste tegenstander eerder regel dan uitzondering en dat zorgt ervoor dat je online soms best lang bezig kunt zijn met een wedstrijd. Andersom is dat overigens ook het geval. Met het selecteren van je tegenstander wordt er niet bijgehouden wat jouw stand op de ranglijst is, daardoor kun je tegen zowel professionals als beginners uitkomen. Een soort van League-systeem zoals andere sportgames hanteren zou dit enigszins kunnen verhelpen, maar ontbreekt. Het kan dus soms zijn dat je enorm makkelijke potjes tennis speelt, om vervolgens tegen iemand te spelen die extreem goed is in het spelletje. De onlinemodus blijft echter zeer vermakelijk en loopt erg soepel. Ook is het erg fijn dat je, voordat je online spel begint, de internetverbinding van je tegenstander kunt inzien. Mocht hij of zij maar twee streepjes hebben, dan kun je alsnog besluiten er de brei aan te geven, nog voordat de wedstrijd begint. Dit beperkt lag tot een minimum.

Conclusie

Mario Tennis Aces heeft twee gezichten. De game is een flinke verbetering ten opzichte van Mario Tennis: Ultra Smash en bevat eindelijk weer een avonturenmodus. Toch is de singleplayer-ervaring erg karig. Iets meer tijd had de game goed kunnen gebruiken om een aantal irritaties weg te halen. De onlinemodus is echter eentje waar de game echt in uitblinkt. Het is niet perfect, maar zorgt voor erg fanatieke potjes van een hoog niveau. De houdbaarheidsdatum van het spel wordt daarmee aanzienlijk verlengd.