Kingdoms of Amalur: Reckoning is eigenlijk een heel uitgebreid fanproject. Zeer succesvol baseball-speler Curt Schilling besloot na zijn pensioen om zijn fortuin te investeren in zijn grote liefde: RPG’s. Hij richtte een eigen studio op en huurde een hoop bekende namen in, zoals schrijver R.A. Salvatore en comictekenaar Todd McFarlane. Het doel was om een MMORPG te maken zoals EverQuest en World of Warcraft. MMO is het niet geworden, maar wel een bijzonder uitgebreide fantasy action-RPG. Het origineel verscheen in februari 2012, vlak na The Elder Scrolls V: Skyrim. Mede daardoor heeft de game niet de aandacht gekregen die het verdiende. Schillings studio ging failliet, maar THQ Nordic waagt nog een poging met een heruitgave met de basisgame en alle DLC, inclusief het nieuwe Fatesworn.
In Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning ga je in het begin dood. Vervolgens word je als eerste succesvolle experiment weer tot leven gewekt in de Well of Souls. Deze wordt al snel vernietigd. Dankzij je reïncarnatie ben je de enige op de wereld zonder lotsbeschikking: je maakt je eigen lot én je kunt het lot veranderen van iedereen met wie je in contact komt. Dat wekt de aandacht van allerlei facties en groeperingen in de wereld, die ondertussen ook nog bezig zijn met het uitvechten van een gigantische oorlog. Het is aan jou om een einde te maken aan deze Crystal War.
Amalur
Dat er grote namen aan de game hebben meegewerkt, is wel te merken. De grafische stijl doet ontzettend aan World of Warcraft denken en de verhaallijnen zijn uitgebreid. Waar je ook komt en met wie je ook praat, iedereen heeft je flink wat te vertellen. Je kunt alleen de hoofdlijn van de queeste volgen, maar ook achtergrondinformatie vragen over waar je bent of over de Crystal War. Daadwerkelijk elke optie bij iedereen uitvragen is wel heel veel informatie en uiteindelijk valt het wel een beetje in herhaling, maar het is wel een ideale manier om écht uitgebreid in de wereld te duiken. Dat ook nog eens vrijwel alles is voorzien van voice-acting, maakt het des te beter. Er zijn overal dorpjes om te ontdekken en je bent met gemak tien uur aan het sidequesten voordat je je bedenkt dat je eigenlijk de wereld moest redden. Naast de kleine dorpen zijn er een paar prachtige hoofdsteden. Van bosrijke gebieden tot een woestijn en alles daar tussen in, is het zeker geen straf om Amalur te verkennen. Er zijn niet alleen kleine zij-queesten: er zijn hele facties om lid van te worden en grootste verhalen om daarin te doorlopen.
Toch voelt het allemaal ook wel niet helemaal origineel. En dat was in 2012 waarschijnlijk ook al het geval. De meeste rassen zijn wel bekend, met de gnomes als zeer technisch ras en de elfen (fae) als zeer magische en schone wezens. Dat is allemaal niet zo erg, maar verwacht vooral geen wereldschokkende ervaring. Ook komen veel van de quests neer op ‘er is iets of iemand in een grot, ga daar wat mee doen’. Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning is een high fantasy action-RPG zoals je hem mag verwachten. Wel opvallend onopvallend is de soundtrack. Deze is vooral ambient, terwijl in dit genre een meer epische soundtrack wel in de lijn der verwachting ligt.
Klassen en rassen
Het kan even overweldigend zijn om te kiezen tussen de onbekende rassen en klassen. Je kiest een ras en een klasse, en vervolgens nog voor welke vaardigheden je wilt upgraden, je deelt punten in in je talent tree én je kiest een lotsbeschikking. Maar eigenlijk is het systeem van Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning best eenvoudig. Er zijn drie klassen: finesse, sorcery en might. Dit komt zeer grofweg neer op rogue, magiër en fighter. De rassen die je kiest hebben elk eigen boosts, maar in principe kun je met elk ras alle kanten op. Ik koos voor een Dokkalfar, die beginnen met extra punten in stealth en in Sagecraften (gems maken). Dat Sagecraften leek me handig in combinatie met mijn plannen om een sterke magiër te worden, maar stealthen zul je mij het niet zien doen (of juist wel, maar dat is juist het probleem).
Doordat de skills die je kunt ontwikkelen losstaan van je talent trees, kun je zonder problemen alchemist worden of lockpicker, zonder dat dat in de weg staat van je vechtstijl. In je talent tree kies je buffs voor je wapens of extra magische krachten. Dat geeft een hoop vrijheid in het kiezen van een speelstijl die bij je past. Combineren wordt zelfs aangemoedigd: er zijn lotsbeschikkingen voor elke combinatie, waarmee je een extra upgrade krijgt voor de bijpassende vaardigheden. Dat werkt heel prettig. Bovendien is het al vrij vroeg in het spel mogelijk om voor een sympathiek geldbedrag zo vaak als je wilt de hele boel opnieuw in te delen. Wel jammer is het dat je die vaardigheden alleen kunt ontwikkelen door level up te gaan of door een trainer te bezoeken. Ik kan honderd potions maken en experimenteren met ingrediënten, beter word ik er niet in. Het was een stuk uitnodigender geweest als veel tijd steken in je vaardigheden, ook daadwerkelijk zorgde voor betere vaardigheden.
2012 en 2021
Anders dan in het origineel levelt je omgeving met je mee, in plaats van een level lock per regio. Daardoor kun je meteen gaan en staan waar je wilt, al kun je nog steeds wel vijanden tegenkomen waar je het even moeilijk mee hebt. Ook is er een nieuwe moeilijkheidsgraad en is de kans vergroot dat je items vindt die passen bij jouw personage. Dat maakt de wereld wel interessanter om te verkennen.
Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning ziet er vrij mooi uit, al is toch echt wel merkbaar dat het een wat oudere game is. Dat zal deels ook komen omdat het grafisch écht op World of Warcraft lijkt. Ook kleinere details zijn opvallend. Zo zijn er NPC’s die iets op straat staan te roepen, wiens verhaal gewoon op hetzelfde volume doorgaat ook al ben ik ondertussen al aan de andere kant van het dorp. Soms praten ze zelfs verder tijdens een laadscherm. Dit soort details zijn echter nooit storend.
Wel storend zijn de bugs. Ik heb een uitrustingsset vast zitten in mijn inventaris. Hij kan niet verkocht, weggegooid of vernietigd, wat betekent dat ik tot het eind van de game een deel van mijn inventarisruimte kwijt ben. Dit wat blijkbaar in 2012 ook al een probleem. Dat je bij een remaster niet eens de bekende bugs uit een spel haalt, is wel erg kwalijk. Ook crashte het spel een paar keer tijdens eindbaasgevechten en tijdens belangrijke cutscenes. Deze kun je wel overslaan, maar dat is uiteraard wel behoorlijk zonde.
Conclusie
Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning is een lekkere action-RPG met een fijn vechtsysteem dat veel vrijheid biedt om in jouw stijl te spelen. Het nodigt uit tot experimenteren en je kunt met groot gemak een ander stijl oppakken. Mede daardoor is de game ook toegankelijk voor mensen die niet zo’n studie willen maken van een ‘perfecte’ build. De uitgebreide verhaallijnen van de quests zijn goed uitgewerkt en de fantasywereld is uitnodigend om te verkennen, al is het ook allemaal wel een beetje cliché. Voor oude spelers is er een nieuwe moeilijkheidsgraad en zo’n vijf uur aan nieuwe DLC. Jammer genoeg zijn er wel bugs aanwezig die ook al in het origineel zaten: dat had nu echt niet gehoeven. Of het een heraankoop waard is, is mede daardoor een beetje twijfelachtig. Voor nieuwe spelers die fan zijn van het genre is het toch echt wel een aanrader.
- + Grootse fantasywereld
- + Vrijwel geheel voorzien van voice-acting
- + Uitgebreid, maar toegankelijk vechtsysteem
- + Veel content
- - Bugs uit het origineel zitten er nog in
- - Grafisch toch wel verouderd
- - Weinig origineels in het genre
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!