Het voelt als de dag van gisteren; dat ik als dertien jarige knul Fire Emblem voor de GameBoy Advance speelde en gefrustreerd raakte door de moeilijkheidsgraad. Mijn personages stierven bij bosjes en achteraf was mijn besef van de diepgang van de reeks lachwekkend. Dit was mijn eerste echte aanraking met een Japanse turn-based RPG en dat viel niet bepaald in de smaak. Nu, zo’n dertien jaar later, heb ik me voor het eerst weer gewaagd aan de Fire Emblem-series met de nieuwste telg. Weet Fire Emblem: Three Houses mij een fan van de serie te maken, of is het me wederom pijnlijk duidelijk geworden waarom ik geen Fire Emblem speel?
In Fire Emblem: Three Houses zijn er verrassend genoeg vier grote spelers om rekening mee te houden: de gelovige van de Garegg Mach Monastery, de Adrestian Empire, de Holy Kingdom of Faerghus en de Leicester Alliance. Gelukkig leven de drie laatgenoemde grote landstreken in vrede met elkaar en wordt er aan alle drie de huizen lesgegeven op de Garegg Mach Monastery. Door een samenloop van omstandigheden wordt de protagonist docent op de Monastery en mag hij zelfs mentor zijn van één van de drie huizen.
Het verhaal vond ik enorm interessant. Vanaf het begin had ik een vrij grote passie voor één huis en was ik voornamelijk niet zo tevreden met de Monastery zelf. Het spel geeft je gelukkig alle mogelijkheden om keuzes te maken en het pad te volgen wat je zelf wilt. Ik had dit in het begin absoluut niet verwacht en ik was dan ook aangenaam verrast dat het wel mogelijk was. Heel Fodlan is een levendig stuk land en zelfs de omringende gebieden worden op momenten ingezet.
Het grootste nadeel van het verhaal in Fire Emblem: Three Houses is wellicht de opbouw van de laatste acte. Na mijn laatste gevecht zat ik met verbazing naar mijn Nintendo Switch te kijken ‘zijn dit echt al de credits?’ spookte er door mijn hoofd. Na bijna veertig uur was het zeker geen kort avontuur, maar het einde leek nog helemaal niet nabij. Wellicht als de tweede helft meer cutscenes zou hebben, dat het verhaal dan minder gehaast aanvoelde en dat het einde niet compleet uit de lucht kwam vallen.
Teach
Fire Emblem: Three Houses maakt gebruik van drie belangrijke gameplay-pilaren: het begeleiden van de studenten, de vrije zondag vullen met activiteiten en uiteraard het strategische plannen en uitdenken van grootse slagvelden. Dit zorgt voor de nodige variatie en dat doet de Fire Emblem-serie enorm veel goed. Het is niet enkel van cutscene naar veldslag lopen, je bent daadwerkelijk veel aan het rondlopen, sidequests aan het voltooien en enigszins eentonige mini-games te spelen.
Iedere maandagochtend heb je als docent en mentor de mogelijkheid om met je studenten in het klaslokaal te zitten. Hier geef je ze opdrachten, houd je de toekomstdromen van je leerlingen bij om ze zo goed mogelijk te sturen en ben je het aanspreekpunt voor vragen en persoonlijke dilemma’s. Dit is vrij interessant, zeker ook aangezien je leerlingen motivatie verliezen naarmate ze meer leren en je ze dan niets kunt leren tot je ze weer gemotiveerd hebt. Het leren kennen van je leerlingen is daarbij ontzettend tof gedaan en helpt je later ook met andere activiteiten.
I’m Free
Iedere zondag heb je een vrije dag van de Monastery gekregen en hier kun je verschillende dingen doen. Je kunt ervoor kiezen met je studenten op avontuur te gaan en nabijgelegen barbaren een kopje kleiner slaan, een andere keuze is de Monastery te verkennen en ondersteboven te keren, als derde mag je kiezen om een andere docent les te laten geven op je vrije dag en als laatste kun je de gehele dag onder de dekens doorbrengen en wat nodige rust nemen.
Als je ervoor kiest een andere docent een extra les te laten geven, zullen aanwezige studenten extra gemotiveerd worden en ervaring opdoen van de expertise van de docent. Dus mocht je gekozen collega een expert in zwaardvechten zijn, dan zullen waarschijnlijk de bijlvechters een drankje op het terras nemen. Het nemen van rust kan tevens een sterk strategische zet zijn, zo wordt van bepaalde wapens de bestendigheid aangevuld en neemt de motivatie van al je leerlingen toe.
Het rondlopen is wellicht de leukste optie en brengt ontzettend veel mogelijkheden met zich mee. Zo kun je gesprekken starten met leerlingen, items verzamelen, op de marktplaats naar koopjes zoeken en zijn er zelfs enkele mini-games om te voltooien. Van het vissen in de kleinste rivier tot thee drinken met collega’s of leerlingen tot het samen koken van een maaltijd of het nuttigen van deze maaltijd, het is allemaal mogelijk. Voor mij was het ontzettend leuk om de wereld van Fire Emblem te voelen en te ontdekken, maar het maakte het voor mij wel pijnlijk duidelijk hoeveel meer er mogelijk was. Voor nu is het een stap in een hele goede richting, maar hopelijk is dit wel een trend en niet een abnormaliteit.
Let’s Fight
In vorige Fire Emlem-spellen was er altijd een wapendriehoek, waarbij bijvoorbeeld de lans sterker was dan de bijl en deze weer het zwaard versloeg. Als laatste was het zwaard dan weer superieur aan de lans. In deze Fire Emblem-game is dat niet altijd het geval; zo kun je jouw personages laten groeien en nieuwe vaardigheden en wapens geven. Is jouw leerling een meester met het zwaard, dan kan hij zelfs even sterk zijn tegen een lans als tegen een bijl. Daarbij heb je allerlei unieke wapens, die de ouderwetse driehoek uit het raam gooien.
Fire Emblem: Three Houses maakt echter wel gebruik van bekende skills; van leiderschap tot witte magie, tot het berijden van (vliegende) paarden of het gebruik van een zwaar harnas. Het is aan jou om de leerlingen naar een volgend niveau te tillen en in welk wapen je de leerlingen laat excelleren, is compleet aan jou. Je kunt echter wel rekening houden met talent of zwaktes van je studenten, wat een groot verschil maakt in hoeveel ervaring de leerling opdoet.
Een ander nieuw principe, zijn de battalions die je kunt inschakelen. Dit is een groepje soldaten of monniken die de leerlingen moeten ondersteunen. Dit kan in allerlei vormen en maten, van enorme explosieve vaten die een geheel gebied in brand zetten, tot helende krachten om bondgenoten van wonden te ontdoen. Vaak hebben deze speciale aanvallen tevens unieke mogelijkheden, zoals het overrompelen van vijanden zodat ze de volgende beurt niet kunnen bewegen. Mocht je daarbij enkele leerlingen bij elkaar hebben staan die goed met elkaar overweg kunnen, dan verricht je extra schade.
School’s Out!
Buiten de alledaagse schoolse activiteiten, zijn er tevens enkele randactiviteiten te volbrengen. Deze vind je alleen als je jouw vrije zondag gebruikt om de Monastery te exploreren. Zo kun je verloren voorwerpen vinden en het jouw taak maken om ze naar hun rechtelijke eigenaar te brengen. Hiermee is de eigenaar natuurlijk zeer content, waardoor jullie relatie iets verbetert. Mocht je dan toevallig ook de juiste skills hebben, dan kan het zomaar zijn dat de leerling zijn eigen huis verruilt voor de jouwe.
Tevens kun je enkele mini-games spelen, wat beperkt blijft tot het vissen en het thee drinken met jarigen of leerlingen waar je een goede band mee hebt. Deze zijn niet echt interessant, maar zorgen voor de nodige variatie in de speelsessies. Verder heb je nog de mogelijkheid om bij docenten zelf een kort lesje te volgen, om bijvoorbeeld het paardrijden of het gebruik van zwarte magie te verbeteren.
You died
Mensen die Dark Souls spelen hebben geen idee wat voor een moeilijke serie Fire Emblem eigenlijk is. Het is me al meerdere keren overkomen dat ik een gevecht twintig keer moest overdoen omdat er telkens belangrijke personages overleden. Nu heeft Fire Emblem: Three Houses twee moeilijkheidskeuzes: Normal of Hard. Hierna volgt nog de keuze Casual of Hardcore, waar bij de tweede keuze het sterven van jouw studenten permanent is. Ik kan nieuwkomers aanraden het spel op Casual Normal te spelen, dit speelde ontzettend tof weg en leert je de game. Mocht je hem hebben uitgespeeld, dan kun je daarna nog altijd het spel op een lastigere moeilijkheidsgraad proberen.
Dit is daarbij ontzettend leuk en niet alleen een herhaling van alles wat je al gezien hebt. Zo kun je nu een van de andere huizen kiezen, kun je de cruciale keuze anders maken of start je een New Game +. Met deze optie, die pas beschikbaar komt wanneer je het spel hebt uitgespeeld, kun je jouw savefile weer opnieuw gebruiken en het verhaal met betere wapens, battallions en skills spelen. Zeker aangezien het spel meerdere verhalen heeft om te volgen, is dit ontzettend leuk en is zelfs een tweede, derde of vierde playthrough te rechtvaardigen.
Grafisch en geluid
Fire Emblem: Three Houses is grafisch misschien niet de sterkste game op sommige momenten, maar weet tijdens de strategische gevechten toch echt wel een genot voor het oog te presenteren. Het vrijelijk rondlopen laat nog aardig wat te wensen over en dat mag voor een first party titel eigenlijk niet gezegd worden. De rest van de presentatie was meer dan prima, waarbij de muziekstukken wellicht wel vaak gerecycled werden.
Fire Emblem: Three Houses maakt gebruik van het internet en wel op een vrij unieke manier voor de serie. Zo kun je zien waar studenten van andere spelers zijn gestorven, kun je zien welke keuzes de meeste spelers maakten op bepaalde momenten in het spel en kun je daar wellicht wat informatie uit onttrekken. Tevens kun je jouw amiibo weer onder het stof vandaan halen om bij de amiibo gazebo wat extra items te verdienen.
Conclusie
Fire Emblem: Three Houses heeft een ontzettend strak verhaal in een nog strakker gameplaypakket. De strategische gevechten zijn een genot om te spelen en dwingen je grijze massa tot overuren, zeker op de hoogste moeilijkheidsgraad. De mini-games zijn wellicht matig, meer cutscenes hadden het spel niet ontsierd en grafisch is het vrijelijk rondlopen niet echt van kwaliteit. Maar tegenover de rest zijn dit kleine minpunten en kan ik vrij weinig negatiefs verzinnen en alleen maar lovende woorden uiten. Zelden heb ik me zo vermaakt met een Japanse turn-based strategy RPG en dat komt voornamelijk door de frisse variatie, de toffe turn-based gevechten en het indrukwekkende verhaal. Al met al is Fire Emblem: Three Houses een fantastische game waardoor ik compleet overstag ben gegaan: ik ben een fan.
- + Strategische RPG pur sang
- + Diepgaand systeem om leerlingen te trainen
- + Gemakkelijk in te stappen
- + Hardcore is echt uitdagend
- + Genoeg variatie
- - Verhaal is abrupt ten einde
- - Vrijelijk rondlopen oogt niet goed
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen!