Ender Magnolia: Bloom in the Mist - Verduisterend Magisch

  • Review

  • 27 jan 25 om 10:00

  • Daan

  • 0

Ergens in de zomer van 2021 verscheen er een spel dat gelijk mijn hart veroverde. Ender Lilies: Quietus of the Knights bleek een vermakelijk 2D actie-avontuur met boeiende gameplayideeën en een sterk verhaal. Het hoofdpersonage Lily kon alleen bepaalde acties uitvoeren, terwijl geesten de rest voor je opknapten. Vier jaar later is er een vervolg verschenen. Dezelfde wereld met nieuwe personages in een ander tijdperk. Kunnen de makers het trucje van de vorige keer herhalen? Ja. Ja, dat kunnen ze inderdaad!

Ender Magnolia: Bloom in the Mist vindt plaats in het koninkrijk Fumes. Het machtige land staat bekend om zijn magische bronnen die onder de grond gevonden worden. Om deze magie binnen te harken, werden na verloop van tijd Homunculi ingezet om de progressie van Fumes te versnellen. De Homunculi zijn machines met gevoelens, gedachten en een geweten. Ze bevatten een ziel van een mens, die meestal onder duistere omstandigheden is verdwenen. De hebberigheid van Fumes werd ze snel fataal, want door gevaarlijke stoffen in de lucht veranderden de Homunculi langzamerhand in monsters. Het land ging ten onder, maar het is onduidelijk wat zich precies heeft voltrokken.

Als Lilac word je wakker in een ondergronds laboratorium, met geen benul hoe je daar terechtgekomen bent. Lilac is een Attuner. Deze mensen zijn op de wereld gezet met een missie: het redden van bezette Homunculi. Je doel is om uit te vinden wat precies met je vrienden is gebeurd, waarom je in de ondergrondse wereld wakker bent geworden en waarom je jezelf helemaal niets meer voor de geest kunt halen. In haar eentje kan Lilac niet veel: ze kan lopen, springen en objecten oprapen om de omgeving te doorgronden. Aangezien ze toch progressie wil maken, komt er hulp vanuit een onverwachte hoek: de Homunculi. De zielen vinden rust bij haar en in ruil daarvoor geven ze haar bepaalde vaardigheden terug.

Het avontuur wordt met veel ambiance verteld. Hoewel er niet per se woorden worden gesproken, blijft de impact in mijn ogen hetzelfde. Lilac en de Homunculi moeten elkaar leren te vertrouwen, mede omdat hun idealen zo ver uit elkaar liggen. Tijdens de reis leren ze elkaar beter kennen en krijg je meer het idee dat ze elkaar begrijpen. Deze band houdt Ender Magnolia ontzettend boeiend. Uiteraard willen ze ook achter het mysterie van Fumes komen. Des te verder het spel vordert, des te grimmiger het allemaal lijkt. Komt dat allemaal wel op zijn pootjes terecht? De tijd zal het leren.

Samen sterker
Door haar krachten voor de goede zaak in te zetten, kan Lilac vrienden worden met de machines die daar zijn achtergelaten. De eerste Homunculus is Nola, een vechtster die er een koninklijke manier van spreken op nahoudt. Nola vormt een belangrijk steunpilaar tijdens je reis. Met verschillende wapens is ze de machine waarmee je het meest door de vergeten wereld van Fumes struint. Buiten de acties die Lilac zelfstandig kan uitvoeren, bestuur je de acties van je mechanische vrienden niet direct. Je drukt op een knop en ze komen tevoorschijn om je een helpende hand te bieden. Voor wie een traditionele Metroidvania gewend is, zal dit toch een tikkeltje anders aanvoelen. Het is vooral voelbaar tijdens baasgevechten waar je wat bewegingsvrijheid opoffert, zodat je gezelschap hun taken kan uitoefenen. In de loop van het spel ontmoet je 30 verschillende Homunculi die zich graag bij je aansluiten, ieder met een eigen aanval of vaardigheid om je verder te brengen.

Ender Magnolia: Bloom in the Mist is het beste te omschrijven als een Metroidvania. Zoals aangegeven voer je niet al je acties uit als Lilac, maar haar vaardigheden lenen zich perfect voor het avontuur. Je gaat op onderzoek uit terwijl je verscheidene paden bewandelt en zoekt naar voorwerpen die enige hints kunnen bieden. Deze voorwerpen vertellen je veel over wat er met Fumes gebeurd is, waardoor het bijna noodzakelijk wordt om ze te vinden. Je kunt de wereld naar eigen inzicht doorgronden en dat wordt ook zo veel mogelijk aangemoedigd. Tussen de laboratoria, verlaten steden en gigantische fabrieken valt er genoeg te zien en beleven.

De moeilijkheidsgraad is niet te ingewikkeld. Hoewel je bewegingsvrijheid gelimiteerd aanvoelt in het begin, gaan de wegen beetje voor beetje open. Je gaat heen en weer om nieuwe geopende paden te ontdekken en meer van het mysterie te ontrafelen. Het platformen voelt precies en gebalanceerd. In een vroeg stadium verkrijg je een dubbelsprong waarmee je de grootste hordes redelijk weet te omzeilen. De gevechtsmechanieken zijn ronduit fantastisch. Met de hulp van Nola en anderen kun je bazen en grotere vijanden vrij makkelijk om zeep helpen. Het is niet altijd even uitdagend, maar het speelt goed weg en daar valt wel wat voor te zeggen. Nee, de echte waaghalzen zullen geheime paden moeten bewandelen voor de optionele bazen. Een gouden tip: ontwijken is je beste vriend.

Impact
Waar Ender Magnolia: Bloom in the Mist het meest aanslaat is het doorgronden van omgevingen. Elk gebied in het avontuur kent passie, precisie en alle mogelijke informatie. Er is een goede balans tussen vijanden en onderzoeken waardoor je goed op adem kan komen. De kaart helpt hierbij door secties blauw te maken als je alles hebt gezien. Er is minder stress om alles te moeten zien, waardoor Ender Magnolia meer leunt op het avontuur zelf. Wat ook telt is dat de makers aan elke mogelijke speler hebben gedacht. De instellingen kunnen eigen smaak worden ingesteld, waardoor je de reis zo makkelijk of moeilijk kunt maken zoals je zelf wilt.

Een ander element dat opviel was de presentatie. Het origineel, Ender Lilies, speelde vooral met grijstinten om een bleek uiterlijk te tonen. Het voelt anders in Ender Magnolia. Niet dat de omgevingen een positieve uitstraling hebben, maar er is wel een duidelijk gebruik van kleur. De achtergronden met kastelen of de ondergrondse flora en fauna zijn duidelijk zichtbaar. De mechanische onderdelen op de Homunculi reageren op de acties van Lilac. Alles zit zo voortreffelijk in elkaar. De soundtrack is van hetzelfde niveau: er zijn van die Nier Automata-momenten waar alles naar 100% wordt geschroefd en je aandacht wordt vereist. De orchestrale geluiden vormen dan intense momenten die niemand voorbij zal gaan. De muziek voegt echt wat toe aan Bloom in the Mist.

Conclusie
Ender Magnolia: Bloom in the Mist is één van de beste Metroidvanias van de afgelopen paar jaar. Het is misschien wat aan de makkelijke kant, maar dat ishet enige wat ik aan te merken heb. De actie is indrukwekkend, het platformen voelt precies en het avontuur gaat alle kanten op. Het is een spel wat je moet ervaren om het werkelijk te begrijpen. Lilac en de Homunculi komen achter wat intense waarheden die je absoluut niet mag missen. Wie 2D side scrolling action een warm hart toedraagt, heeft aan Ender Magnolia toch een verplicht nummertje in 2025.

9.5

N1-score

  • + Intrigerend verhaal
  • + Strakke mechanieken houden het opwindend
  • + Homunculi voegen echt wat toe
  • + Uitstekende presentatie
  • - Soms iets te makkelijk

Like dit bericht:

Recente artikelen

Pokémon TCG Pocket verzameling header

1

Special Pokémon TCG Pocket is een verslavende valkuil – en ik trapte erin

11-02-2025

1

Mitch

Lexar ontwikkelt ‘microSD Express’ kaart voor Switch 2

7

Nieuws Lexar ontwikkelt 'microSD Express' kaart voor Switch 2

27-01-2025

1

Coen

Symphonia nu uit op Nintendo Switch

1

Nieuws Symphonia nu uit op Nintendo Switch

27-01-2025

2

kelvintjuh

Reageer als eerste!