Darkest Dungeon II - Een waardige opvolger?

De eerste trailers van Darkest Dungeon II trokken meteen mijn aandacht.  De originele Darkest Dungeon was al een intense en meeslepende ervaring, en nu belooft het vervolg nog dieper in de duisternis te duiken. Aanvankelijk was het exclusief voor pc, maar nu is het ook beschikbaar op  onze favoriete Nintendo Switch. De game heeft al veel lof ontvangen van fans en critici, maar de vraag blijft: is het de moeite waard om deze grimmige queeste aan te gaan?

In Darkest Dungeon II staat de wereld op instorten. Het verhaal speelt zich af in een middeleeuws koninkrijk dat wordt bedreigd door een mysterieuze, kwaadaardige kracht afkomstig van een angstaanjagende berg. Volgens geruchten is deze berg de bron van intense kwaadaardige energie. Een geleerde, de Academicus, en zijn protegé verdiepen zich in verboden kennis. Hun onderzoek nam een duistere wending toen ze werden uitgenodigd door een edelman om hun bevindingen te bespreken. Wat begon als een academische bijeenkomst, veranderde al snel in een sinister ritueel. De Academicus voelde zich ongemakkelijk en wist te ontsnappen, maar zijn protegé raakte geobsedeerd door de macht van de IJzeren Kroon. Deze obsessie dreef hem tot waanzin en leidde uiteindelijk tot de tragische moord op de Academicus. De protegé verwierf de kracht van de IJzeren Kroon, maar in plaats van de wereld te redden, liet hij een kwaadaardige kracht los die het koninkrijk en zijn inwoners vervormde.

Je speelt als een groep helden die zich wanhopig verzet tegen deze dreiging. Ze zoeken antwoorden en een manier om de plaag te stoppen. Reizend  door verlaten steden, donkere bossen en vervloekte kerkers, ontdek je gruwelijke geheimen en kom je in aanraking met vreemde en angstaanjagende wezens. Maar het gevaar komt niet alleen van buitenaf. De mentale gezondheid van je helden is net zo belangrijk als hun fysieke gesteldheid. Ze worden geconfronteerd met stress, trauma en waanzin. Hoe meer ze worden blootgesteld aan de duisternis, hoe meer ze eraan ten prooi vallen. Het is een constante strijd om hun geestelijke balans te bewaren terwijl ze de wereld proberen te redden.

Een nieuwe weg vol veranderingen

Darkest Dungeon II is een roguelike, turn-based tactisch spel met een opvallende nieuwe 3D-look, in tegenstelling tot de 2D-stijl van het eerste deel. Hierbij wil ik meteen benadrukken dat Darkest Dungeon II heel anders is dan zijn voorganger, wat zowel voordelen als nadelen heeft.

In het eerste spel had je een centrale basis om op te bouwen, dit ontbreekt in het tweede deel. Ik miste het gevoel van progressie dat de basis bood. Ook heeft het geen traditionele dungeons meer, maar gebruik je een koets om je personages te verplaatsen. Dit was voor mij niet meteen een positieve verandering.  Gelukkig bieden de permanente bonussen en upgrades voldoende motivatie om door te blijven spelen.

De vroege uren van Darkest Dungeon II kunnen frustrerend aanvoelen. Het spel start met een scherm dat aangeeft dat falen onvermijdelijk is. En ze hebben gelijk, want zeker in het begin ga je vaak en snel dood. Dit maakt het soms te grindy met weinig progressie. Het moedigt je aan om opnieuw te spelen, met weinig vooruitgang. Er is ook niet echt een tutorial, maar in plaats daarvan een lange gids die bijna aanvoelt als een klein boekje. Dit demotiveerde mij wel een beetje. Het vergt doorzettingsvermogen om voorbij bepaalde moeilijke momenten te komen, zeker in het begin. Een spat van ongeluk kan je ontmoedigen en het spel even opzij laten leggen. Bepaalde herhalingen die je elke keer aan het begin van een run ziet, kun je helaas niet overslaan. Dit voelt soms alsof je een uur hebt verspild, ondanks dat je wel valuta krijgt om te spenderen aan permanente bonussen.

To koets or not to koets: het reizen in darkest dungeon II

Laten we eerst de gameloop bespreken:

• Je kiest een ‘confession’ – dit is een verhaallijn die je zult volgen.
• Je kiest je teamleden.
• Je begint je reis naar de berg.
• Je wint of verliest en begint opnieuw.
• Je spendeert ‘Candles of Hope’ (de valuta) aan verschillende upgrades, zoals buffs voor je personages, het ontgrendelen van items/personages, het upgraden van je vervoer, en andere zaken die je kansen op succes verhogen.

Je begint in een koets die voortgetrokken wordt door twee paarden. Je kiest een team van vier personages die je meeneemt op avontuur. Elk personage heeft een unieke achtergrond, vaardigheden en persoonlijkheid. Ook dragen ze lasten zoals stress, ziekte en waanzin, wat hun prestaties en mentale gezondheid beïnvloedt.De koets stuur je naar links en rechts om obstakels te vermijden, tot je uiteindelijk je bestemming bereikt. Aanvankelijk vond ik dit vervelend, omdat de koets enorm traag stuurde. Gelukkig ontdekte ik dat je de stuursnelheid kunt aanpassen in de instellingen, wat een wereld van verschil maakte. 

Tijdens je rit met de koets krijg je telkens de keuze uit verschillende richtingen. Elke route kan leiden naar zowel goede als slechte situaties, en soms moet je simpelweg het risico nemen zonder te weten wat je te wachten staat. De spanning en onzekerheid houden je scherp, maar ook enigszins op je hoede.

Hoewel ik het koetssysteem aanvankelijk leuk vond, begon het na verloop van tijd te vervelen, waardoor ik soms mijn telefoon erbij pakte om even te scrollen totdat de koets weer bij een interessante locatie aankwam.

De koets stopt bij diverse locaties die elk hun eigen unieke functies en uitdagingen hebben. Bij het ziekenhuis bijvoorbeeld kun je jezelf genezen, wat cruciaal is na intense gevechten. Aan de andere kant kan een bezoek aan de Studieruimte van de Academicus je waardevolle kennis en items opleveren, wat je avontuur aanzienlijk kan beïnvloeden. De herberg is een belangrijke plek. Hier kun je uitrusten, je avontuur beëindigen, nieuwe personages rekruteren, vaardigheden upgraden en trinkets en items kopen die je een voordeel geven in gevechten. Bovendien kun je hier de volgende map kiezen om te verkennen, waarbij elk gebied zijn eigen voordelen, nadelen en doelen heeft.

Strategische planning in turn-based actie

Gevechten zijn turn-based, wat betekent dat je om de beurt acties uitvoert. De volgorde van de beurten wordt bepaald door de snelheid van de personages. Positie speelt een cruciale rol. Helden en vijanden staan in een rij en bevinden zich op specifieke posities (voorin, midden, achterin). Veel vaardigheden kunnen alleen vanuit bepaalde posities worden gebruikt en raken alleen specifieke posities van de vijand.

Helden lopen stress op. Een volle stressmeter levert een zenuwinzinking op, wat negatieve effecten heeft. In sommige gevallen krijgen ze ook positieve effecten (Afflictions en Virtues). Elke held vecht met een set vaardigheden. Deze variëren van directe aanvallen, verdedigende acties, helende vaardigheden, tot stressreductie. Dit vond ik leuk, omdat er duidelijk nagedacht moet worden over strategische zetten. Er zijn enorm veel details waardoor je alle kanten uit kan. Je gebruikt verschillende voorwerpen tijdens gevechten, zoals genezingsvoorwerpen, buff items, en andere nuttige items om je helden te ondersteunen. 

Het is belangrijk om helden te kiezen die goed samenwerken. Sommige helden voeren bijvoorbeeld combinaties van aanvallen uit die extra effectief zijn. Een interessante mechaniek is dat je tijdens gevechten soms abilities hebt waarmee je personages van positie laat veranderen. Dit voegt een extra laag strategie toe. Als een held sterft, blijft hun plek in het team leeg totdat je een vervanging vindt wanneer je de volgende herberg bereikt. Dit kan de gevechtscapaciteit van je groep ernstig beïnvloeden.

Duistere schoonheid

De locaties zijn prachtig, met veel details en een indrukwekkende sfeer. De verteller spreekt op poëtische en enge manieren over duistere, lugubere zaken, wat bijdraagt aan de immersie. De levendige animaties en gedragingen, gecombineerd met de heavy line style, maken het visueel aantrekkelijk. De animaties hebben bepaalde effecten, zoals slowmotion bij aanvallen, wat het leuker maakt en het gevoel geeft dat je keuzes een grotere impact hebben. Ook de muziek draagt enorm veel bij aan de sfeer. De graphics en muziek zijn zo geweldig dat het gemakkelijk de beste aspecten zijn van Darkest Dungeon II.

Conclusie

Darkest Dungeon II biedt een diepgaande en uitdagende ervaring met prachtige graphics en meeslepende muziek die de duistere atmosfeer perfect vastleggen. De turn-based gevechten en strategische mogelijkheden zorgen voor boeiende gameplay, terwijl het koetssysteem en het gebrek aan een centrale basis soms frustrerend kunnen aanvoelen. Hoewel de leercurve steil is en herhalingen soms ontmoedigen, bieden de permanente bonussen en upgrades voldoende motivatie om door te blijven spelen. Al met al is Darkest Dungeon II een aanrader voor liefhebbers van uitdagende, roguelike avonturen die niet terugdeinzen voor wat grimmige moeilijkheden.