Dark Deity - Eén en al nostalgie

Mijn eerste ervaring met de Fire Emblem-serie was dankzij Super Smash Bros. Melee. Hierdoor kocht ik Fire Emblem op de Game Boy Advance. Dat ik nostalgisch werd naar deze game dankzij de eerste beelden van Dark Deity is een understatement. Ik was daarom erg benieuwd naar deze game, dus tijd voor een review met een belangrijke vraag: is de game meer dan nostalgie of heb je het na een paar uur wel gezien?

Dark Deity volgt een groep militaire academie-studenten in een fantasie-universum die jaren voor hun normale afstuderen plotseling wordt ingelijfd bij het leger als gevolg van het uitbreken van oorlog in het koninkrijk. Het voelt als een typisch Fire Emblem-verhaal en eerlijk gezegd voelt de game ook als het Fire Emblem van vroeger, wat ik als fan van de oude games dan ook als zeer positief ervaar. Maar het spel doet ook heel veel dingen anders. Denk hier bijvoorbeeld aan het class-systeem, vechtstijl en de opties in de game.

Class Tree

In het begin neemt het spel je rustig mee in de mogelijkheden van de verschillende units. In je eerste missie moet je jezelf dan ook bewijzen tegenover het schoolhoofd van de academie. Je begint je team met vier van de hoofdpersonages. Deze personages hebben vier van de zes Tier 1-classes: Warrior, Ranger, Mage en Cleric. In je tweede missie nemen ze je mee met de laatste twee: Rogue en Adept. Zo kun je rustig de verschillende classes die de game heeft leren kennen. De meeste classes zullen wel duidelijk zijn voor de fans. Het zijn de typische fantasie-archetypes, maar de Adept is de vreemde eend in de bijt. De Adept is te vergelijken met elemental benders van de serie Avatar. Adepts vechten met een element aan hun zijde. Het zijn dus meer hybride units vergeleken met de andere classes. Daarnaast heeft ook elke class heeft zijn eigen speciale move. Zo kunnen Warrior’s vijandige units duwen of zijn de Clerics er juist om je te healen. Het stopt weer een tof extra laag strategie in de game. Val ik aan met mijn Cleric of is het beter om te healen?

Promotie

In typische SRPG-fashion is er ook een vorm van progressie. Naarmate één van je recruits level tien bereikt mogen ze een promotie uitvoeren (voor Fire Emblem fans: je hebt geen item hiervoor nodig!). Je units beginnen dus in Tier 1 en vervolgens mag je bij level tien promoveren naar één van de vier keuzes in Tier 2. Deze keuzes geven flinke diversiteit. Zo had ik twee Rangers en één daarvan volgt het pad van de Archer de ander van de Witchhunter. Beide vechten met een boog maar de Witch Hunter is sterker tegen Magie-gebruikers en vecht op een paard. Terwijl de boogschutter te voet voortbeweegt maar makkelijk zijn doel raakt en hogere critical chance heeft.

Wanneer je level dertig bereikt met je personage dan kan dit personage weer promoveren naar een Tier 3 class. In de Warrior tree kan je dan kiezen om bijvoorbeeld als een Dragon Knight verder te gaan of als een Berserker alles neer te slaan. De diversiteit die het spel biedt dankzij het class systeem is fantastisch en iets dat ik erg leuk vind in elke RPG. Het zorgt ervoor dat het spel vaker te spelen valt en dat je verschillende combinaties kan proberen in je playtrough.

Recruits en strategie

In de eerste paar maps krijg je steeds meer units. Deze komen automatisch met je mee en je hoeft dus niet, zoals in de oudere Fire Emblem-games, te praten met het juiste personage. In het begin van elke missie gaan deze nieuwe personages dus automatisch met je mee, waarmee het spel een focus legt op de nieuwe personages en jij kunt bekijken of je verder met ze wilt gaan.

In Dark Deity is geen wapen-driehoek te vinden, maar elke class heeft een keuze in het gebruiken van vier verschillende wapens. Deze wapens worden ieder met een kleur getoond en hebben hun eigen stats. Zo doet het ene wapen meer schade, de andere doet minder maar je kan vaker twee keer een vijand aanvallen of ze hebben een hogere critical chance. Dit geeft game ook meer diepte. Helaas wordt het wel niet uitgelegd, waardoor ik veel zelf moest uitvogelen. De missies zijn erg divers en leuk. Erg memorabel was bijvoorbeeld een missie waarbij je personages teleporteert door de map heen, terwijl een heel ander soort missie je dwingt om je doel in een paar beurten te bereiken. Zo blijft alles verrassend door steeds een nieuwe invalshoek te geven.

Benaderbaar en herspeelbaar

Het mooie aan Dark Deity is dat er drie moeilijkheidsgraden zijn, dus is er voor de nieuwe speler en de ervaren speler genoeg keuze. Mocht je het spel nu hebben uitgespeeld en toch nog eens willen spelen? In de opties heb je nog de keuze om de game te laten randomizen. Dit houdt in dat personages op willekeurige volgorde worden gerecruit. Of heb je liever andere stat growths? Het is allemaal mogelijk. Hierdoor kunnen de diehard fans van het genre hun hart ophalen.

Technische aspecten

Het spel is gemaakt in Game Maker en dat zie je dan ook zeker terug in de simplistische stijl die de verschillende omgevingen in de maps hebben.De visuele stijl komt voornamelijk tot zijn recht in de vechtanimaties die sterk doen denken aan, je raadt het al, de Fire Emblem-games van de GBA. De maps zelf zijn hoogstens OK te noemen. Daarnaast zijn de laadtijden zowel in handheld als docked mode momenteel vrij lang. Ze voelen langer dan bijvoorbeeld een Monster Hunter Rise of Fire Emblem: Three Houses, iets wat me in het begin wel even stoorde.

Ook is de game niet gevoiced en is de muziek niet per se memorabel. Daarnaast is de knoppen-layout vrij vreemd. Veel van de functies staan bijvoorbeeld op de min-knop in plaats van op de A- of B-knop. Het zijn kleine dingen die toch opvallen.

Conclusie

Dark Deity is een prima SRPG die ik aan zowel nieuwe spelers als ervaren spelers aanraad. Het is de perfecte budget-titel om aan je Nintendo Switch-lijst toe te voegen. Wat minpuntjes zijn lange laadtijden en de grafische look van de game, maar wat de game goed doet, doet het ook echt goed. De diversiteit van het class-systeem en de opties zowel in-game tijdens een missie en van de games zelf zorgen ervoor dat het spel benaderbaar is maar ook herspeelbaar is. De Nintendo Switch is weer een SRPG rijker en mag dan ook zeker naast een Fire Emblem of Triangle Strategy staan.