Cattle Country - Waait twee kanten op

Van boerderijsims word ik altijd enthousiast. Hoewel de games in grote lijnen op elkaar lijken, zorgen nieuwe thema’s en invalshoeken voor een verse golf enthousiasme. Zo ging het dus ook bij de aankondiging van Cattle Country: een boerderijsim, maar dan in het wilde westen. Zadel je paard op en grijp je schoffel, we gaan Cattle Country verkennen!

In de basis doet Cattle Country wat een boerderijsim doe: jij belandt in een nieuw stadje (dat je zelf een naam mag geven) en verkent het boerenleven. Verbouw gewassen, hou dieren, leer je buurtgenoten kennen, verzamel materialen en knutsel van alles en nog wat in elkaar om je omgeving te verfraaien. In Cattle Country doe je dat in de 19e eeuw, wat een sfeervolle twist biedt.

Sfeervol is het sowieso in Cattle Country: de omgeving is bijzonder bosrijk en zit vol met leven. Vogels, slangen, konijntjes en bijen schieten voorbij terwijl de boombladeren vriendelijk meebewegen met de wind. Als je ’s ochtends uit je huisje komt, is de zon net aan het opkomen en de stralen vallen op een prachtige manier op je land. Lekker, het buitenleven.

Pistolen en struikrovers

Al snel krijg je van de lokale sheriff een pistool en die kun je best gebruiken: zo nu en dan springen er struikrovers uit de bosjes die jou geld afhandig willen maken. Geef je je over of verdedig je jezelf door terug te schieten? Geen zorgen: Cattle Country is niet bloederig. Via een minigame schiet je je overvallers neer en ze verdwijnen (terwijl je zelf een paar dollars van hun in je zak steekt, ha!). Zulke berovingen gebeuren gelukkig niet vaak en over het algemeen is het vrij rustig in het dorp.

In deze westerse setting zie je ook gebouwen die je niet zo snel terugziet in een boerderijsim. Het kantoortje van de sheriff bijvoorbeeld, maar ook een slagerij en een bank. Daar kun je jouw zuurverdiende geld veilig opslaan en rente innen, of bijdragen aan ontwikkelprogramma’s van het dorp. Natuurlijk zijn er ook festivals, helemaal in country-thema. Zo is er een ‘hoe down’ waar je met z’n allen danst (linedancing, woo!), en een kleine kermis. Er is op zo’n festival altijd wel een kleine minigame om te spelen, waardoor het ook echt feestelijk aanvoelt.

Ook vernieuwend is de mijn: dit is hier geen reeks kamers met trappen naar beneden. Het spel wordt een 2D sidescoller, terwijl je rondgraaft en springt om je een weg de diepte in te banen. Jouw werk reset niet, waardoor je een flink trappen- en gangenstelsel aanlegt. In het begin vond ik dit een leuke twist, maar na een tijdje werd ik het beu om telkens al die ladders op en af te klimmen en gesteente weg te moeten hakken om een stuk ijzererts te vinden. Volgens trailers speel je dynamiet vrij om dit proces te versnellen, maar dat is me helaas nog niet gelukt.

Dorstige kippen en onzichtbare ladders

Over ladders gesproken, hier heeft de game last van wat bugs. Na een tijdje werden deze objecten onzichtbaar. Je kunt ze wel nog op- en af klimmen, maar je moet wel heel goed onthouden waar je ze geplaatst hebt. Niet handig natuurlijk. Dat is niet de enige bug die ik tegenkwam.

Nadat ik twee kippen adopteerde, zorgde een bug ervoor dat elke kip de naam kreeg van de laatste die ik een naam gaf. En dat met een hoop extra tekens. Mijn beide kippen heetten ‘KKaakkaarriikk’ (kun jij raden wat het moest zijn?) en ze hadden dorst! Zo’n dorst, dat ze bijzonder ongelukkig waren. Ik plaatste braaf waterbakken, maar de dorst bleef. Toen ik een derde kip adopteerde en al mijn kippen werden hernoemd naar ‘CCuuuucckkoooo’ viel ook Kip 3 dit tragische lot ten deel. Na een tijdje verdwenen de buggy namen, maar daarmee ook gewoon alle kippennamen. Elke keer als ik interactie had met een kip kon ik een nieuwe naam invullen, maar die werd niet opgeslagen. Wel zijn ze intussen gelukkig en dat is wat telt, toch?

Raar tempo

Ondanks deze bugs kon ik mijn boerderijwerk redelijk goed uitvoeren. Het tempo van ontwikkelingen in Cattle Country is wel erg scheef. Ik weet niet of dit de bedoeling is of dat dat ook een bug is, maar hopelijk wordt dit nog eruit gepatcht. Het ontwikkelen van relaties met dorpsgenoten gaat namelijk enorm traag: na een half jaar vrijwel dagelijks gesprekken voeren en cadeautjes brengen, had ik er met één dorpsgenoot één hartje bij weten te krijgen. Op dit tempo ben ik 5 jaar bezig om een relatie volledig op te bouwen en dat gaat toch echt wat te ver. Bovendien blijven je dorpsbewoners hetzelfde riedeltje opdreunen als je met ze praat.

Op mijn boerderij zelf daarentegen kon ik snel enorm veel doen en verbouwen, waardoor het bijna overweldigend werd. Je speelt gaandeweg nieuwe mogelijkheden vrij. Dat mag wel wat duidelijker: ik kan bijvoorbeeld nog steeds geen stal bouwen, maar heb echt geen flauw idee wat ik moet doen om dit vrij te spelen. Alle andere gebouwen staan er al. Wellicht hangt het samen met het levensgeluk van mijn kippen, maar dat ontwikkelt niet zo hard door de zojuist genoemde bugs. Omdat op de boerderij zoveel kan en er in sociaal opzicht weinig verandert, voelt de gameplay snel eentonig en grindy.

Conclusie

Cattle Country voelt heel sfeervol met een thema dat heel goed werkt in het genre. Helaas gaat het tempo van boerderij-ontwikkeling en sociale ontwikkeling niet gelijk op, waardoor het geheel snel sfeer verliest. Door de aanwezigheid van een aantal bugs vraag ik me af of het systeem wel naar behoren werkt, dus ik hoop nog op een patch die dit oplost. Tijdens mijn speelperiode zijn een paar kleine dingetjes al verholpen, dus het lijkt erop dat het ontwikkelteam ermee bezig is. Gelukkig, want het idee werkt top en de eerste uren in het spel waren heerlijk. Daarna stagneert het en wordt het eenzijdig.