Card-en-Ciel: kleurrijke roguelike-uitdaging voor deckbuilder-fans

Toen ik op Gamescom de demo speelde, kreeg ik al een voorproefje van wat Card-en-Ciel anders maakt dan andere deckbuilders. Na de volledige ervaring springt de unieke aanpak pas écht in het oog. Inti Creates combineert strategische deckbuilding met een vleugje roguelike-flair en weet zowel tactisch als visueel te prikkelen. Elke dungeon daagt uit met slimme kaart-combo’s en onverwachte twists, terwijl muziek en kleurrijke stijl het geheel tot leven brengen. Voor fans van het genre zijn die momenten waarop alles samenvalt ronduit verslavend. Klaar om te ontdekken wat deze game zo bijzonder maakt? Laten we erin duiken.

Je stapt een wereld binnen waarin VR niet alleen ontspanning biedt, maar ook de grens vormt tussen werkelijkheid en gevaar. Het avontuur start met Neon, de ‘gaming chair detective’, die tijdens een VR-sessie een onverwachte oproep ontvangt voor een bijzonder mysterie. In deze virtuele wereld in Card-en-Ciel verschijnen personages uit andere games, verloren en verward, die de harmonie verstoren. Samen met Ancie, een ontwikkelaar met haar eigen geheimen, reis je door verschillende gamewerelden om het mysterie te ontrafelen.

Het verhaal bevat interessante elementen, zoals parodieën en crossovers die herkenbaar zijn voor fans, maar de focus ligt minder op een diepgaande verhaallijn. Het avontuur lijkt vooral een luchtige ode aan het genre, met humoristische knipogen naar bekende franchises. Neons interacties met Ancie blijven vaak oppervlakkig, en het cyberdetective-plot dient meer als achtergrond voor de gameplay dan als echt narratieve spanning. Toch geeft deze setting een mysterieus randje. Neons reis door verschillende werelden charmeert, met momenten van humor en herkenning, ook al zitten er anime-clichés en fanservice in die het verhaal minder serieus maken. Bij roguelikes komt het plot vaak op de achtergrond. In dit geval ligt de kracht dan ook niet in het verhaal, maar in de unieke manier waarop genres worden gecombineerd, met de gameplay als hoogtepunt.

Sterke start, maar ruimte voor ontdekking

Het spel combineert de vrijheid om door dungeons te zwerven met strategische deckbuilding-gevechten. Tijdens elk gevecht kun je nieuwe bondgenoten aan je deck toevoegen en sterker worden om de baas te verslaan en het verhaal verder te brengen. De gameplay start sterk met een tutorial die de belangrijkste elementen uitlegt: van het grid-systeem tot het strategische gebruik van kaarten voor beweging, aanvallen en verdediging. Hierdoor krijg je snel de basis onder de knie, hoewel sommige functies onduidelijk blijven. Technieken zoals ‘Cheat Codes’ en ‘Convert’ worden niet volledig uitgelegd, waardoor ik ze zelf moest ontdekken. Dit maakte het uitdagender, maar het zorgde ook voor enige frustratie in het heetst van de strijd.

Dungeons en gevechten

In de dungeons draait alles om keuzes. Elke kamer biedt iets nieuws: vechten voor extra kaarten of skippen, met verhoogd dreigingsniveau als gevolg? Linksonder toont een paarse balk dat dreigingsniveau; hoe voller, hoe meer valstrikken en buffs voor vijanden, wat de uitdaging vergroot. Dit risico-beloning-element brengt extra spanning, vooral in ontmoetingen met NPC’s die beloningen aanbieden in ruil voor een kaart of HP. Deze kleine interacties houden het dungeon-gevoel fris en dynamisch.

Gevechten vormen het hoogtepunt. Op een 6×3 grid sta ik tegenover vijanden, waarbij elke kaart zowel aanvallen als beweging biedt. Timing en strategie zijn essentieel om aanvallen te ontwijken en de juiste posities in te nemen. Elke actie beïnvloedt de vijandentimer; eenmaal op nul valt de vijand aan op specifieke vakken. Door deze constante dreiging bleef ik altijd alert. 

Strategische technieken en creatieve muses

Er zijn allerlei extra technieken te vinden in Card-en-Ciel die de gameplay spannender en strategischer maken. Tijdens gevechten bouw ik bijvoorbeeld charge op om kaarten te versterken. Een enkele rode charge maakt een kaart sterker, maar de kaart raakt daarna “fractured” en is niet meer bruikbaar. Bij voldoende charge en een blauw icoon blijft de kaart intact. Dit systeem vereist zorgvuldige planning van charge-gebruik, vooral tijdens intensere gevechten.

Daarnaast is er de Break-functie, om vijanden in Breakdown-modus te krijgen. Door het “schild” te breken, verliezen vijanden tijdelijk hun actievermogen. Dit geeft een extra kostpunt én kans op dubbele schade. Elke Breakdown voelt als een mini-overwinning, maar het systeem vraagt perfecte timing: één fout kan grote gevolgen hebben.

Muses zijn speciale kaarten die functioneren als geheime wapens. Bij specifieke omstandigheden activeren ze krachtige effecten, zoals verdubbeling van handkaarten of verhoging van aanvalskracht. Naast hun tactische waarde zorgen ze voor een epische sfeer – elke Muse brengt een unieke soundtrack die het moment extra kracht geeft. Met meerdere actieve Muses ontstaat soms chaos, alsof je in een actie-storm terechtkomt. En dat is heel tof! 

Ruime deckbuilding 

Met meer dan 300 kaarten om te ontdekken en te combineren, voelt deckbuilding als een creatieve speeltuin. Na elk gevecht komt er een nieuwe kaart, boost, of bonus bij, wat het deck constant doet evolueren. Het deck kan soms rommelig worden door automatische toevoeging van nieuwe kaarten, maar upgrades geven wat consistentie. Toch zou volledige controle prettig zijn. Ondanks dit nadeel probeer ik steeds nieuwe combinaties, wat voor leuke variatie zorgt.

Elke run voelt anders door de roguelike-opzet, met een nieuw deck en unieke dungeons. Dit houdt de gameplay onvoorspelbaar en spannend, al kan het frustreren als de juiste kaarten niet op tijd komen. Dagelijkse uitdagingen en de multiplayer-modus voegen extra waarde toe, ideaal voor spelers die na de verhaallijn door willen spelen. De extra modi bieden leuke variatie, al kan het repetitief aanvoelen bij herhaalde uitdagingen.

Prestaties en graphics

Een groot pluspunt: de game draait soepel op de Switch, zonder de prestatieproblemen die andere games op dit platform soms hebben. Zelfs tijdens intense gevechten blijft alles stabiel, zonder haperingen of crashes. Dit maakt het makkelijk om volledig in de strategie op te gaan zonder onderbrekingen – iets wat het spel echt ten goede komt.

De visuele stijl valt direct op door felle neonkleuren en stralende RGB-effecten. Deze energieke stijl geeft het geheel een levendige, bijna feestelijke uitstraling, perfect passend bij het dynamische tempo. Voor sommige spelers kan de overdaad aan kleuren overweldigend worden, vooral bij lange sessies. Het ontbreken van opties om de intensiteit aan te passen is een minpunt voor wie gevoelig is voor visuele prikkels.

De muziek tilt de gameplay naar een hoger niveau. Elke Muse brengt haar eigen soundtrack, wat gevechten tactisch én meeslepend maakt. De muziek past perfect bij de intensiteit van het moment en versterkt spanning en sfeer zonder rommelig te worden. Wat soms afleidt zijn de vreemde opmerkingen van bondgenoten; gelukkig kunnen die in de instellingen uitgeschakeld worden.

Conclusie 

Card-en-Ciel combineert deckbuilding en roguelike-elementen tot een strategische ervaring die uitblinkt in dynamische gameplay en een levendige stijl. De creatieve gevechten en de variatie aan kaarten houden het spannend, terwijl de neonkleuren en meeslepende soundtrack elke strijd tot een visuele en auditieve belevenis maken. Het verhaal stelt wat teleur, met oppervlakkige personages en een plot dat vooral op de achtergrond blijft. Toch biedt de energieke, verslavende gameplay fans van tactiek en variatie een unieke uitdaging die de mindere diepgang van het verhaal goedmaakt.