Bury me, my Love

Games zijn er allerlei soorten en maten en niet elk genre zal je gelijk aanspreken. Daar is helemaal niets mis mee en variatie houdt deze wereld best wel draaiende. Dat gezegd hebbende, soms heb je een spel dat je niet vindt thuishoren op een bepaald systeem. Dat is het geval met Bury me, my Love. Het is een interessant spel dat een boeiend verhaal vertelt, maar ik kan niet echt zeggen dat de game past op Nintendo Switch.

Help me naar het eind
Bury me, my Love volgt het verhaal van de Syrische Nour. Deze vrouw probeert te vluchten van haar huis om de oorlog daar te ontvluchten. De gameplay is een serie aan tekstberichten tussen Nour en haar vriend Majd, een verrassende manier om een verhaal te bouwen. De speler kiest wat Majd denkt en geeft Nour advies over haar vervolgstappen. Voor het merendeel van de tijd kies je uit twee dialogen of emoji opties, iets wat Nour’s keuzes erg kan beïnvloeden. Je voelt misschien de bui hangen, maar de game vertelt niet wat werkelijk van belang is. Je kunt al snel in verbazing belanden zonder dat je er erg in hebt. Het is een bijzondere manier om een verhaal te framen.

Toch moet ik zeggen dat ik het niet vind passen op Nintendo Switch. Je reageert eigenlijk in een mobiel scherm, en het spel komt ook van mobiele telefoons vandaan. Nu ga ik niet zeggen dat mobiele games geen plek hebben op het systeem, maar Bury me, my Love is wel gebouwd rondom dat concept. In het origineel vonden er in real-time pauzes plaats als Nour bezig was met iets belangrijks. Het gaf een uniek effect dat we nauwelijks andere spellen hebben zien doen. De Nintendo Switch-versie haalt deze pauzes weg en laat alleen de pure conversaties in zijn waarde. Het erge van de situatie is dat het scherm meteen naar zwart gaat als het laatste bericht is verstuurd, zonder dat je alles in rust door kunt nemen.

Dat is zo jammer, want er is genoeg om te beleven tijdens het avontuur. Bury me, my Love kent maar liefst 19 eindes, ieder met compleet ander aanzicht in de Syrische Oorlog. Elke route neemt ongeveer 90 minuten in beslag, dus je kunt er aardig flink in verdiepen. Jammerlijk heb je geen overzicht van welke eindes je al hebt gezien, waardoor het makkelijk is om twee hetzelfde te zien. Gelukkig maken de personages een hele hoop goed en blijft het vermakelijk om te zien hoe ze op elkaar reageren.

Simpel en duidelijk
Je kunt eigenlijk weinig zeggen over de presentatie van de game. Er is geen muziek of gesproken dialogen, buiten de speciale berichten op het einde om. Bury me, my Love laat hier en daar wel eens een plaatje zien, maar het merendeel is het kijken naar een mobiel scherm op je Nintendo Switch. Gelukkig kun je de tekst qua grootte aanpassen, want anders zou het een ramp zijn geweest.

Conclusie
Bury me, my Love verdient een pluim hoe het zijn verhaal brengt. Geen enkele game doet op zo’n effectieve manier als deze game. Dat gezegd hebbende, ik vind niet dat de game gespeeld moet worden op Nintendo Switch. Hoewel sommige mensen mobiel afschuiven als iets voor casual games, is er ruimte voor unieke ervaringen zoals deze. Een slechte game is Bury me, my Love totaal niet, maar het verliest gewoon wat meerwaarde op dit systeem.