Another Lost Phone: Laura's Story

Eerder dit jaar doken we in het leven van Sam, die zijn telefoon verloor. Als speler vond je de telefoon, ging je door de gegevens heen om het verhaal van Sam te ontrafelen, en speelde je zo de game uit. Nu hebben de makers nóg een telefoon verloren en volgen we het verhaal van Laura. Hoe hebben wij deze bijzondere insteek de tweede keer ervaren?

Na het opstarten van Laura’s Story, bevind ik me direct op bekend terrein. De telefoon heeft geen internetverbinding, geen GPS, geen beltegoed… Wederom kantel ik de Nintendo Switch zodat het scherm de verhoudingen van een mobiele telefoon nabootst en begin ik te lezen. De gameplay komt grotendeels overeen met die van A Normal Lost Phone. Je leest door Laura’s berichtengeschiedenis en bekijkt haar interacties met vrienden in verschillende applicaties. Telkens heb je een wachtwoord nodig om verder te komen, bijvoorbeeld om de internetverbinding op te zetten, of een applicatie te openen.

Veelal dezelfde applicaties spelen hier een grote rol. Je puzzelt je een weg door de fotogalerij, SMS-geschiedenis, kalender en e-mail. Wat mij betreft hebben de makers de interface van de mobiele telefoon goed verbeterd ten opzichte van het vorige deel, want het geheel ziet er net wat realistischer uit. Ook de puzzeltjes voelen wat natuurlijker aan. Minder dan in het vorige deel scan je door de berichtengeschiedenis op zoek naar die ene hint om verder te komen, meer lees je met aandacht de gespreksuitwisselingen door om ze te combineren tot één oplossing.

Je zoekt dus niet alleen naar hints om wachtwoorden te raden, maar leest ook geïnteresseerd door de gesprekken van Laura. Dit komt het verhaal over het algemeen ten goede ten opzichte van de eerste game. Dit keer hebben de makers wel een iets minder schokkend verhaal gepresenteerd. Geen LHBT-thema, maar een thema van huiselijk geweld en andere heterorelatieproblemen staat hier centraal. Hoofdpersonage Laura is 28 jaar oud, en het verhaal heeft een merkbaar serieuzere ondertoon. Dit maakt het verhaalverloop en het einde net wat minder indrukwekkend. Tegelijk hebben de makers er echter goed aan gedaan om de focus hier wat meer te leggen op de verbeterde gameplay.

Conclusie
Another Lost Phone brengt ons geen verrassingen. Wederom vind je een verloren telefoon, wederom ga je op eenzelfde manier te werk om de geheimen van het apparaatje te ontrafelen. Hierbij leggen de makers de nadruk wat meer op gameplay: de interface van de telefoon is flink verbeterd, evenals de berichtencontent in de smartphone. Dit komt de puzzeltjes ten goede. Daarnaast heeft het verhaal wat minder schokkende onthullingen in petto, maar zal het wel een breder publiek aanspreken dan het LHBT-verhaal uit deel één. Alles bij elkaar: heb je A Normal Lost Phone gespeeld en wil je meer? Haal dan zeker deze game in huis. Had je geen interesse in het eerste deel? Dan kun je ook de tweede telefoon links laten liggen.