The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom - Tijd voor wijsheid

Fans wachten al jaren op de terugkeer van Link naar 2D, maar opeens staat Prinses Zelda zelf in de spotlight. Gaat dit ten koste van een klassieke Zelda-ervaring? Na het spelen van Echoes of Wisdom heb ik dat idee zeker niet. Sterker nog, deze nieuwe Zelda lijkt een intrigerende fusie te worden tussen Link’s Awakening en Tears of the Kingdom. Met meerdere oplossingen voor puzzels, maar ook dungeons, gesloten deuren, boss keys en alles wat daarbij komt kijken.

In Zelda: Echoes of Wisdom staat niet moed, maar wijsheid centraal. Sterker nog, Link zelf is in geen velden of wegen te bekennen. Hij is opgeslokt door mysterieuze, paarse scheuren die zich overal door het koninkrijk Hyrule verspreid hebben: er zijn weleens betere Links geweest. Het is nu dus aan prinses Zelda zelf, voorzien van een stoere capuchon en een magische staf, om de wereld te redden. Ja majesteit, nu moet je toch echt zelf aan de bak.

Tijdens het spelen kom je er al snel achter dat Zelda niet te beroerd is om de handen in de modder te steken. In de eerste minuten van het spel sneak je door een kasteel, kruip je door grotten en plons je in rivieren. Daar is Zelda misschien zelfs wel beter in dan Link, want voor het eerst in de 2D-serie springt je personage met één druk op de knop. Samen met een draai-aanval om gras weg te snijden, staat Zelda direct haar manne-, euh, vrouwtje. Maar het echte vuurwerk begint natuurlijk pas zodra je de staf gebruikt.

Toverstaf

De magische staf is dé centrale pilaar waar de gameplay in Echoes of Wisdom op gebouwd is. Kort gezegd kun je met deze staf voorwerpen en vijanden kopiëren, om deze op elk moment weer op te roepen en dat levert enorm veel mogelijkheden op. Denk aan het stapelen van tafels en rotsen om een heuvel op te klimmen. Of aan het oproepen van een klein leger aan slangen om een sterke ridder dood te bijten (PEGI 7, jongens en meisjes). Er is wel een catch:  Ieder ‘ding’ dat je oproept kost een aantal punten, zodat je niet twintig nachtkastjes, vijftien vleermuizen en drie vuurmonsters tegelijk tegen een eindbaas kan smijten. Geloof me, ik heb het geprobeerd.

Goed, veel van deze informatie kon je al uit trailers halen. Maar wist je dat ook klassieke dungeons weer terug zijn? En dat Zelda tijdelijk in een soort Link-echo kan veranderen om vijanden met een zwaard te lijf te gaan? Ah, dat heeft Nintendo pas ook onthuld via een trailer, net als de extra dimensie genaamd The Still World (Verlaten Wereld). De boodschap is hoe dan ook duidelijk: er zit veel, heel veel in deze nieuwe Zelda. Dit voelde tijdens het spelen absoluut niet aan als een klein project of tussendoortje.

Tussen Tears of the Kingdom en Link’s Awakening

Tijdens deze mijn sessie kwam ik nog veel meer te weten over het spel. Zo lijkt de structuur het midden te houden tussen een klassieke en een meer open Zelda. Het beboste gebied voordat ik een dungeon betrad, was een stuk groter dan de omgevingen in Link’s Awakening, maar nog steeds redelijk afgebakend. Wat opviel waren de vele verstopte grotten met optionele beloningen. Daarnaast is de wereld ook lekker interactief: zo vliegen bosjes in de fik wanneer je een vurige vijand oproept, die vervolgens andere vijanden én jou weer schade berokkenen.

De dungeon zelf voelde lekker oldskool aan qua lay-out. Na Tears of the Kingdom is het verfrissend om weer een kundig verzonnen doolhof te betreden met meerdere soorten vijanden, sleutels, een dungeon map en gesloten deuren. Maar Nintendo lijkt een manier gevonden te hebben om dit te combineren met puzzels met meerdere oplossingen. De vele Echoes die je tijdens deze eerste dungeon al tot je beschikking hebt, liegen er dan ook niet om. Ik had een stuk of zeven vijanden gevonden en rond de tien objecten om op te roepen. Al deze Echoes kunnen in feite de rol aannemen van de klassieke Zelda-items van vroeger, wat heel tof is

Geen airbike

In feite begin je de eerste dungeon dus met zeventien items die je los kunt laten op allerlei puzzels en de variatie is gigantisch. Zo was ik erg fan van de spin, wiens slijmerige draad je kan beklimmen om snel hogerop te komen. Andere collega-journalisten stapelden liever met stenen of stuurden juist een zwerm vleermuizen af op nietsvermoedende vijanden. Belangrijk hierbij is dat ik tot nu toe nog geen overpowered oplossingen gespot heb. De airbike-praktijken uit Tears of the Kingdom kun je hier dus vergeten. Snelle oplossingen zijn passé: het is tijd voor wijsheid.

Voorlopige conclusie

Echoes of Wisdom gaat 2D-Zelda weer op de kaart zetten. Het spel barst bijna uit elkaar van de inventieve spelmechanieken. Gecombineerd met de meer klassieke dungeons en structuur, gaat de prinses een bijzonder avontuur tegemoet. Ik heb Link nog geen moment gemist.