Paper Mario: The Thousand Year Door - Vier uur genieten

Ik had gisteren het grote genoegen vier uur van Paper Mario The Thousand Year Door te mogen spelen in het hoofdkantoor van Nintendo. Voor veel Nintendo-liefhebbers is dit het hoogtepunt van de Paper Mario-serie. Een interessante kanttekening is dat deze preview geschreven is door iemand die de game nooit helemaal gespeeld heeft. Dit is dus een eerste blik op het spel; met een frisse blik zonder al te veel nostalgie.

Een van de eerste dingen die opviel was dat het spel niet wegkijkt van het origineel. Alles wat in de GameCube-versie zat is ook hier aanwezig, van de strop op het plein tot Toadsworth, de rechterhand van Princess Peach. De charme van het origineel is dus geheel intact.

Wat wel nieuw is, is de Nederlandse vertaling. Kort gezegd: ik was erg onder de indruk van de vertaling. Naast dat het goed vertaald was, was het ook verrassend grof af en toe. Er werd natuurlijk niet gevloekt maar verschillende personages scholden elkaar uit, kraakten elkaar af en maakten opmerkingen achter elkaars rug om. De woordkeuze geeft de personages een hoop charme en humor.

Turn-based RPG

Paper Mario: The Thousand Year Door een RPG en daar komen turn-based gevechten bij kijken. Ik ben hier zelf normaliter geen fan van. Ik houd meer van games waar je echt wat doet in plaats van op een knopje drukken en wachten tot een van de personages een actie uitvoert. Dat is gelukkig hier niet het geval.

In gevechten moet je ook echt acties goed timen om aan te vallen. Als je op vijanden springt, zoals Mario vaak doet, druk je op de A-knop op het exacte moment dat je op een vijand landt. Besluit je je hamer te gebruiken om de hersenpan van een tegenstander in te slaan, moet je de linker stick naar links houden om op te laden en op het juiste moment de stick naar rechts duwen. Doe je deze acties goed, dan word je aanval sterker. Ook kun je door op het juiste moment op A te drukken een aanval van een tegenstander deels ontwijken. Door dit systeem zijn gevechten uitdagend en blijven ze interessant.

Mario gaat het avontuur niet alleen aan, hij krijgt hulp van verschillende personages. Een personage dat zich vrijwel meteen bij je aansluit, is Goombella de archeoloog. Jullie blijken naar hetzelfde op zoek te zijn en besluiten dat het een goed idee is om samen te werken. Ietsje later kom je Koops tegen, een verlegen Koopa die zijn vader wil wreken nadat een draak hem (waarschijnlijk) heeft opgegeten. Samen met deze ongewone helden neem je het op tegen Goombas, Koopas en andere bekende Mario-vijanden.

Grafisch

Paper Mario staat bekend om de papierstijl en in deze game komt dat als geen ander naar voren. De vormgeving is van het hoogste kaliber. De van karton en papier gemaakte wereld van The Thousand Year Door spat van het scherm. Je kunt de lijm bijna ruiken, zo goed zit het in elkaar.

Voorlopige conclusie

In de vier uur die ik speelde, heb ik alleen het eerste hoofdstuk afgemaakt. Er zit dus nog een heleboel in dit van papier gemaakte kunstwerk dat ik nog niet heb kunnen ervaren. Daarom kan ik niet wachten tot we meer zien van deze wereld en tot de game eindelijk uit is om verder te spelen. Het spel is vandaag de dag net zo vol van charme als dat het al die jaren geleden was!