Ender Magnolia: Bloom in the Mist - Duik in het onbekende

In de zomer van 2021 verscheen er een spel dat vanuit het niets bij me aansloeg. Ender Lilies: Quietus of the Knights bleek een vermakelijk 2D actie-avontuur met een diep verhaal en interessante gameplayideeën. Het hoofdpersonage Lily kon alleen bepaalde acties uitvoeren, terwijl geesten de rest voor je opknapten. Samen met de geesten was het de bedoeling om de wereld van de verdoemenis te redden, met alle ongemakkelijkheden die daarmee gepaard gaan. Drie jaar later en een nieuw avontuur lonkt. Dezelfde wereld met nieuwe personages in een ander tijdsbestek. Kunnen makers Adglobe en Live Wire zichzelf overtreffen met het vervolg? Het antwoord lijkt een ja te worden.

Ender Magnolia: Bloom in the Mist vindt plaats in het land van Fumes. Het machtige koninkrijk staat bekend om zijn magische bronnen die onder de grond gevonden worden. Om deze magie binnen te harken, werden na verloop van tijd Homunculi ingezet om de progressie van Fumes te versnellen. De creaturen zijn machines met gevoelens, gedachten en een geweten. De hebberigheid van Fumes werd ze snel fataal, want door gevaarlijke stoffen in de lucht veranderden de Homunculi langzamerhand in monsters. Het land ging ten onder, maar het is onduidelijk wat zich precies heeft voltrokken.

Als Lilac wordt je wakker in een ondergronds laboratorium, met geen benul hoe je daar terechtgekomen bent. Lilac is een Attuner. Deze mensen zijn op de wereld gezet met een missie: het redden van bezette Homunculi. Je doel is om uit te vinden wat precies met je vrienden is gebeurd, waarom je in de ondergrondse wereld wakker bent geworden en hoe je je helemaal niets voor de geest kunt halen. Alleen kan Lilac niet veel. Ze kan lopen, springen en objecten oprapen om de omgeving te doorgronden. Gezien ze toch progressie wil maken, komt er hulp vanuit een onverwachte hoek: de Homunculi.

De krachten bundelen
Door haar krachten voor de goede zaak in te zetten, kan Lilac de machines die daar zijn achtergelaten bevrienden. De eerste Homunculi is Nola, een zwaardvechtster die er een koninklijke manier van spreken op na houdt. Buiten de acties die Lilac zelfstandig kan uitvoeren, bestuur je de acties van je mechanische vrienden niet direct. Je drukt op een knop en ze komen tevoorschijn om je een helpende hand te bieden. Voor wie een traditionele Metroidvania gewend is, zal dit wennen worden. Het is vooral voelbaar tijdens baasgevechten waar je wat bewegingsvrijheid opoffert, zodat je genootschap hun taken kan uitoefenen. In de loop van tijd ontmoet je 30 verschillende Homunculi die graag bij je aansluiten, ieder met een aanval of vaardigheid om je verder te brengen.

Ender Magnolia: Bloom in the Mist is het beste te omschrijven als een Metroidvania. Zoals aangegeven doe je niet al je acties als Lilac, maar haar vaardigheden lenen zich perfect voor het avontuur. Je gaat op onderzoek uit terwijl je verscheidene paden bewandeld, lost uiteenlopende puzzels op en zoekt naar voorwerpen die enige hints kunnen bieden. Je kunt de wereld naar eigen inzicht doorgronden en dat wordt ook zoveel mogelijk aangemoedigd. Tussen de laboratoria, verlaten steden en gigantische fabrieken valt er genoeg te zien en beleven.

Een ander element dat opviel was de presentatie. Het origineel, Ender Lilies, speelde vooral met grijstinten om een bleek uiterlijk te tonen. Het voelt anders in Ender Magnolia. Niet dat de omgevingen een positieve uitstraling bieden, maar er is een duidelijk gebruik van kleur. De achtergronden met kastelen, kastelen of de ondergrondse flora en fauna zijn duidelijk zichtbaar. De mechanische onderdelen op de Homunculi die reageren op de acties van Lilac. Het zit zo voortreffelijk in elkaar, en ik kan niet wachten om te zien wat het spel later in petto heeft.

Voorlopige conclusie
Ender Magnolia: Bloom in the Mist laat een sterke eerste indruk achter. De besturing zal voor sommige mensen wennen zijn, maar ik genoot hoe de verschillende onderdelen subliem samenwerkten. Daarnaast is het zo dat het spel er vele malen boeiender uitziet dan zijn voorganger. Een duidelijk gebruik van kleur maakt, in mijn ogen, een heel groot verschil. Ik ben ontzettend benieuwd waar het verhaal naar toe gaat, en welke uitdagingen Lilac en de Homunculi nog te wachten staan.