Everybody 1-2 Switch! - Feesten op de Dutch Comic Con

De Nintendo-stand stroomt langzaam vol met bezoekers van Heroes Dutch Comic Con. Iedereen neemt plaats of staat om het podium heen. Presentator Antquipment (eerder te gast in de Koopa Café Podcast) deelt zijn energie met de menigte, die allemaal vrolijk meedoen. Super Smash Bros., Mario Kart 8 Deluxe, Nintendo Switch Sports, Splatoon 3 zijn hier te spelen maar ook een nieuw spel komt aan bod: Everybody 1-2 Switch! Ik mocht het als een van de eerste mensen spelen!

Natuurlijk is het altijd spannend om het podium op te gaan, maar toch ging ik ervoor. Ik meldde me netjes aan om mee te spelen met Everybody 1-2 Switch! bij de balie en werd uitgekozen voor de allereerste groep. Zonder ook nog maar enig idee in wat me te wachten stond, nam ik de Joy-Con aan en keek naar het scherm dat voor ons stond. Naast me zag ik zomaar de nieuwe pastel Joy-Con. Lichtgroen, lila, lichtroze en lichtgeel waren allemaal aanwezig en ik moet toegeven ze zagen er echt heel mooi uit.

Toen begonnen we. Iemand van de crew stelde alles in, waardoor ik daar helaas weinig van gezien heb, en liet de teams van vier willekeurig gekozen worden. Je kan echter ook zelf teams maken. Daarnaast krijg je een gek icoontje die persoonlijk voor jou staat. Zo hadden we een ananas, een paprika, een cactus, een taart, een kaasje en nog een aantal andere. Ze zagen er heel grappig uit. Ik weet niet of je deze ook zelf kan kiezen, wij konden dit in ieder geval niet. 

Geen feestje zonder ballonnen!

In een rad zag je vier verschillende spelletjes en na een flinke draai belandde het rad op het spelletje ballonnen opblazen. Hierbij is het de bedoeling dat je de ballon als een team opblaast en hem niet laat knappen. Je krijgt eerst een soort introfilmpje te zien van welke controls je moet gebruiken en welke beweging je moet maken. Dit gebeurt bij elk spel wat je speelt. Daarna zie je een voorbeeld van hoe groot de ballon moet zijn en het is aan jouw team om ‘m net zo groot op te blazen.

Dit vereist veel teamwork en communicatie. Ons team lette heel goed op het raster wat op de achtergrond te zien was om een goede schatting te maken van hoe groot de ballon moest worden. Ik had geluk dat onze communicatie aardig lekker liep, de tegenstander had namelijk meerdere keren hun ballon laten knappen. Een van de rondes lag heel dichtbij: de tegenstander had met 99,7% nauwkeurigheid van onze 99,5% gewonnen. Zo zie je maar dat het heel spannend kan worden. Uiteindelijk hadden wij de rondes gewonnen en gingen we door naar het volgende spelletje.

Hoe-Ha!

Het verliezende team mocht dit keer het rad draaien en zo het spelletje kiezen. Het rad was hetzelfde als de vorige keer, alleen ballonnen opblazen was vervangen door een ander spel. We mochten nu met UFO’s spelen. Hierbij is het de bedoeling dat je de aandacht van de UFO’s trekt op het ritme. Je hoort elke keer op een bepaalde manier hoe- ha, hoe-ha. Hierop moet je ook samen als team bewegen. Hoe gelijker het gaat, hoe beter je de aandacht trekt. Eigenlijk was het een soort van gekke regendans. We moesten van boven naar beneden bewegen met onze armen en van links naar rechts. Uiteindelijk hadden beide teams een redelijk ritme te pakken en de UFO was voor ons al in beeld. Helaas waren beide teams er niet in geslaagd de UFO’s naar zich toe te trekken. Dit is dus zeker een spel wat ik nog wat meer moet gaan oefenen.

Beuken of gebeukt worden?

Ten slotte mochten we nog één minigame spelen. Het was alles of niets. De winnaar zou namelijk twee punten krijgen, in plaats van één. Dit keer was het de beurt aan Hip Bump. In dit spel is het de bedoeling dat je de tegenstander weg botst door je heupen naar achteren te bewegen. Dit gaat één tegen één in plaats van vier tegen vier. Hierbij moeten jij en jouw tegenstander met de rug naar elkaar toe staan, wel met afstand zodat je niet echt tegen elkaar botst. Ik was heel blij dat ik niet als eerste moest, want ik vond dit het spannendste. We gingen redelijk gelijk op met de tegenstander, want hoewel het er misschien makkelijker uitziet van een afstand is het toch wel lastig. Toen ik als derde aan de beurt was, voelde ik de spanning stromen, maar de fanatiekeling kwam ook meteen naar boven kruipen. Het was me uiteindelijk gelukt om mijn tegenstander weg te krijgen, maar ik weet nog niet of dit mijn favoriete spelletje gaat worden. Uiteindelijk had mijn team ook dit spel gewonnen en waren wij dus de winnaars.

Hierna kregen we een kort gesprek met presentator Antquipment, die vragen stelde over hoe we 1-2 Everybody Switch! ervaarden en of we deze titel gaan kopen. Vrijwel iedereen was zeer enthousiast en zag het zeker zitten om het te gaan spelen met een groep vrienden. Daarna mochten we het podium verlaten (waarbij we jammer genoeg ook die mooie Joy-Con moesten inleveren)en was de tweede groep aan de beurt. Oh, wat had ik graag die lila Joy-Con graag meegenomen…

Met de telefoon

Deze groep kreeg echter geen Joy-Con! Zij mochten spelen met de telefoon. Hierbij werd ons verteld dat er zelfs 100 mensen tegelijk met de telefoon konden spelen (iets wat eerder ook al in de gameplaytrailer naar voren kwam), hoe tof is dat?! Ook deze groep speelde in teamverband, deze keer waren het teams van vijf. Eerst werd er een spel gespeeld waarbij ze een kleur kregen en een object in de buurt moesten zoeken met de juiste kleuren. Dit gaat via de camera van de telefoon. Dit zag er heel grappig uit, want het meeste van de Nintendo-stand is natuurlijk rood. Gelukkig had een van de deelnemers een regenboogkleurig shirt aan. Hierdoor werd het wat makkelijker om de juiste kleur te vinden.

Daarna werd er Annemaria koekoek gespeeld. Je mag bewegen als het kindje op het scherm niet kijkt en zodra ‘ie zijn gezicht naar je toedraait, moet je meteen stilstaan. Het lopen werd geregistreerd op de telefoon; de deelnemers bewogen hun benen op de plaats in plaats van echt rond te lopen. Dit zag er geniaal uit van een afstand. Op een of andere manier moest ik hierdoor ook denken aan de Squid-Game Netflix-serie, waarbij dit spel ook voorkwam. Als je gezien werd, was je echter niet dood, maar begon je weer bij het begin. 

Als allerlaatste was er nog een kleine groep aan de beurt die met de Joy-Con mochten spelen. Deze mochten touwtjespringen. Twee aan twee gingen zij touwtjes springen, dit moest synchroon gebeuren anders was je af. De presentator hielp de spelers enorm met het ritme door ‘spring’ te roepen wanneer ze moesten springen.

Eerste indruk

Mijn eerste indruk: Everybody 1-2 Switch! is een leuk spel! Wel speel ik ‘m het liefst  in het Engels – de stem van de paardenpresentator in het spel doet me denken aan een kermisklant. Het lijkt perfect voor wanneer je een gezellig avondje met vrienden hebt, iets wil gaan doen, geen zin hebt om naar buiten te gaan en geen zin hebt om veel dingen klaar te zetten. Je zet de Switch aan, pakt telefoons of controllers en je hebt meteen een feestje in huis. 

Verder zijn er nog zoveel meer minigames te ontdekken die ik nog niet heb uitgeprobeerd of heb gezien. Hetgeen dat ik wel zag, vond ik super tof, leuk en een beetje gek. Elkaar met de heup of kont wegduwen, blijf ik het gekste spel vinden. Presentator Antquipment hielp enorm met de sfeer, de controls én maakte er samen met ons een echt feestje van. Ik heb nog wat twijfels of ik het ook echt zou kopen. Niet alleen omdat ik graag meer van het spel zie, maar ook omdat ik niet vaak mensen over de vloer heb en de meeste mensen die ik ken ver weg wonen. Mocht het online met elkaar te spelen zijn, dan is de keuze misschien makkelijker gemaakt.